Dla uznania danej choroby za zawodową wystarczy stwierdzenie istnienia warunków narażających na jej powstanie z wysokim prawdopodobieństwem; nie jest konieczne udowodnienie, że w danym przypadku warunki takie ją bezpośrednio spowodowały.

Podstawowym elementem pozwalającym stwierdzić, że doszło do naruszenia zakazu reklamy apteki lub jej działalności jest zamiar przyciągnięcia potencjalnych klientów do dokonania zakupu produktu leczniczego, lub wyrobu leczniczego w konkretnej aptece, zwiększenia konsumpcji produktów leczniczych, a przez to zwiększenie obrotów tej apteki.

Zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje osobom, które mają ustalone prawo do emerytury, renty lub innego świadczenia emerytalno-rentowego.

Podstawowym elementem pozwalającym stwierdzić, że doszło do naruszenia zakazu reklamy apteki lub jej działalności jest zamiar przyciągnięcia potencjalnych klientów do dokonania zakupu produktu leczniczego, lub wyrobu leczniczego w konkretnej aptece, zwiększenia konsumpcji produktów leczniczych, a przez to zwiększenie obrotów tej apteki.

Przesłanki do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego są spełnione tylko wtedy, gdy osoba legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Rezygnacja z pracy w celu opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, nie wymaga udowadniania niemożności połączenia opieki z pracą. Stopień niepełnosprawności osoby, nad którą sprawowana jest opieka, jest równoznaczny z jej niezdolnością do samodzielnej

Reklamą jest każde działanie, które ma na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług i to niezależnie od form i metod tego działania oraz użytych środków.

Brak w określonym czasie regulacji prawnych w przedmiocie składania korekt deklaracji dotyczących składek na ubezpieczenie społeczne nie może negatywnie wpływać na prawa strony, w szczególności, gdy doszło do automatycznego utworzenia za dany okres dokumentacji rozliczeniowej z nieprawidłową wysokością składek.

Zasiłek macierzyński wypłacany w okresie prowadzenia działalności gospodarczej nie jest uznawany za dochód utracony w myśl art. 3 pkt 23h ustawy o świadczeniach rodzinnych, lecz jako dochód z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.

Zgodnie z art. 17 ust. 6 ustawy o świadczeniach rodzinnych rejestracja w urzędzie pracy i posiadanie statusu osoby bezrobotnej nie wykluczają możliwości uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego, jednak przyznanie świadczenia wymaga ustalenia, że niepodejmowanie zatrudnienia jest związane ze sprawowaną opieką nad osobą niepełnosprawną.

Podstawowym elementem pozwalającym stwierdzić, że doszło do naruszenia zakazu reklamy apteki lub jej działalności, jest zamiar przyciągnięcia potencjalnych klientów do dokonania zakupu produktu leczniczego lub wyrobu leczniczego w konkretnej aptece, zwiększenia konsumpcji produktów leczniczych, a przez to zwiększenie obrotów tej apteki.

Opracowywanie i wydawanie przez wykonawcę umowy orzeczeń o stopniu niepełnosprawności jako dokument o ustaleniu lub odmowie ustalenia niepełnosprawności nie odróżnia się od innych rezultatów tego typu pracy. W tym znaczeniu efekt wykonania umowy nie ma indywidualnego charakteru typowego dla dzieła.

W przypadku oceny legalności postępowania konkursowego, forma złożonej dokumentacji nie może mieć rozstrzygającego znaczenia, jeżeli sposób sformułowania wymagań w ogłoszeniu o konkursie nie wskazuje, które dokumenty muszą być przedłożone w oryginale. Niezachowanie właściwej formy dokumentu nie powinno być traktowane jako niezłożenie wymaganego dokumentu. Ponadto, w indywidualnych okolicznościach faktycznych

Artykuł 15 zzr ust. 1 pkt 3 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, nie dotyczy wstrzymania, rozpoczęcia i zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych.

Decyzja wydana na podstawie art. 8a ustawy zaopatrzeniowej powinna uwzględniać indywidualny charakter każdej sprawy, ze szczególnym naciskiem na ustalenie, czy osoba objęta decyzją rzeczywiście angażowała się w sposób zindywidualizowany w działalność państwa totalitarnego.