Przepis art. 17 ust. 5 pkt 2a u.ś.r. w sposób wyraźny wskazuje, że to od rodzaju orzeczenia o stopniu niepełnosprawności małżonka osoby wymagającej opieki zależy, czy osobie sprawującej nad nią opiekę przyznane zostanie świadczenie pielęgnacyjne. Ani organ, ani Sąd nie posiada wiadomości specjalnych, które pozwoliłyby ocenić, czy stan zdrowia danej osoby, zobowiązanej do alimentacji rzeczywiście uniemożliwia

Brak jest przesłanek uzasadniających zróżnicowanie sytuacji opiekunów osób niepełnosprawnych polegających na wyłączeniu w całości ich prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w sytuacji, gdy mają oni ustalone prawo do jednego ze świadczeń wymienionych w art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r. i gdy świadczenie to jest niższe od świadczenia pielęgnacyjnego. Skoro przepisy prawa umożliwiają stronie wybór świadczenia

Ocena spełnienia warunku, o którym mowa w art. 31zo ust. 10 ustawy COVID, w zakresie oznaczenia przeważającej działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) 2007, musi uwzględniać rzeczywiście wykonywaną działalność, nawet gdy odbiega ona od danych zawartych w rejestrze REGON.

Przepis art. 17c ust. 2 u.ś.r. nie ma charakteru enumeratywnego wyliczenia okoliczności uzasadniających przyznanie świadczenia rodzicielskiego ojcu dziecka, ale formułuje w tym zakresie wyłącznie przykładowy katalog przesłanek.

Nieważność postępowania przed sądem administracyjnym zachodzi, gdy strona jest pozbawiona możliwości obrony swoich uprawnień procesowych w wyniku naruszenia przez sąd przepisów procedury, zwłaszcza w zakresie zapewnienia terminu na złożenie wyjaśnień.