Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, warunkiem koniecznym do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego jest udowodnienie, że rezygnacja z zatrudnienia lub niepodejmowanie pracy zarobkowej jest bezpośrednio spowodowane koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną, przy czym opieka ta powinna być odpowiednia do charakteru istniejącej niepełnosprawności.

Zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego na rzecz innej osoby niż współmałżonek osobie wymagającej opieki jest uzależnione od legitymowania się przez współmałżonka osoby wymagającej opieki orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Świadczenie pielęgnacyjne nie może być przyznane, jeśli osoba uprawniona posiada ustalone prawo do zasiłku dla opiekuna. Dopiero uchylenie decyzji przyznającej zasiłek dla opiekuna umożliwia przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego; takie uchylenie musi być dokonane w sposób formalnie prawny, poprzez ostateczną decyzję właściwego organu.

Stosownie do art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, prawo do świadczenia pielęgnacyjnego jest wyłączone dla osób o ustalonym prawie do emerytury czy innych świadczeń emerytalno-rentowych, co odzwierciedla zasadę unikania kumulacji publicznych świadczeń mających charakter zastępczego dochodu, umożliwiającego rezygnację z pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną

Decyzja wojewody o wyrażeniu zgody na odstąpienie od stosowania przepisów prawa budowlanego i innych ustaw, określona w art. 46c ust. 3 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, nie jest decyzją administracyjną w klasycznym rozumieniu, lecz stanowi specyficzny akt administracji, który może być przedmiotem kontroli sądu administracyjnego

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r., jest ściśle powiązane z obowiązkiem alimentacyjnym, przewidzianym w art. 128 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, co ogranicza krąg osób uprawnionych do tego świadczenia wyłącznie do krewnych w linii prostej oraz rodzeństwa sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną.

Zgodnie z art. 46.c ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, decyzje dotyczące odstąpienia od stosowania przepisów prawa budowlanego i innych ustaw w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, podejmowane przez podmioty wykonujące działalność leczniczą, nie są załatwiane w formie decyzji administracyjnej, lecz stanowią czynności administracyjne, które

Do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego wystarczające jest niepodejmowanie zatrudnienia przez osobę ubiegającą się o świadczenie w związku z koniecznością sprawowania opieki nad osobą bliską, która jej wymaga, od dnia ustanowienia stopnia niepełnosprawności tej osoby, bez względu na wcześniejszy okres nieaktywności zawodowej opiekuna.

Przy rozpatrywaniu wniosku o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, kluczowym aspektem jest ocena, czy opieka świadczona przez wnioskodawcę nad osobą niepełnosprawną faktycznie uniemożliwia podjęcie lub kontynuowanie pracy zarobkowej. Ocena musi opierać się na rzeczywistym zakresie i natężeniu wymaganej opieki, nie zaś na uprzedniej aktywności zawodowej wnioskodawcy. Decydujące znaczenie ma zatem

Art. 28 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w ogóle nie odnosi się do kwestii przedawnienia zaległości składkowych.

Warunkiem przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego innemu członkowi rodziny niż współmałżonek, jest legitymowanie się przez współmałżonka osoby wymagającej opieki orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Teza od Redakcji

1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do powstania samoistnego, jednorazowego oraz weryfikowalnego rezultatu materialnego lub niematerialnego bez względu przy tym na rodzaj i intensywność świadczonej w tym celu pracy i staranności co oznacza, że dzieło jest w każdym przypadku wytworem przyszłym, który w momencie zawarcia umowy nie istnieje. 2. Nie można uznać za dzieło czegoś, co nie odróżnia

1. Jednym z kryteriów, pozwalających na odróżnienie umowy o dzieło od umowy o świadczenie usług, jest możliwość poddania umówionego rezultatu (dzieła) sprawdzianowi na istnienie wad fizycznych. 2. O prawidłowym zakwalifikowaniu umowy cywilnoprawnej nie decyduje nazwa umowy czy jej stylistyka, lecz rzeczywisty przedmiot umowy, okoliczności jej zawarcia oraz sposób i okoliczności jej wykonywania, w tym

Umowa zawarta między stronami, obejmująca przygotowanie i prowadzenie warsztatów muzycznych, musi być szczegółowo zbadana pod kątem jej charakteru prawnego, uwzględniając wszystkie istotne okoliczności i dowody, aby prawidłowo ustalić, czy jest to umowa o dzieło, czy umowa o świadczenie usług.

1. Przygotowanie wykładu, nawet gdy przekazywana w nim wiedza wykracza poza zwykły poziom i granice programowe oraz jest w sposób indywidualny dostosowywana do potrzeb słuchaczy, nie może stanowić podstawy do przyjęcia, że w takim wypadku mamy do czynienia z dziełem. Jedynie wyjątkowo wygłoszenie wykładu można zakwalifikować jako dzieło, o ile wykładowi można przypisać cechy utworu, a ten warunek spełnia

1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do powstania samoistnego, jednorazowego oraz weryfikowalnego rezultatu materialnego lub niematerialnego bez względu przy tym na rodzaj i intensywność świadczonej w tym celu pracy i staranności co oznacza, że dzieło jest w każdym przypadku wytworem przyszłym, który w momencie zawarcia umowy nie istnieje. 2. Nie można uznać za dzieło czegoś, co nie odróżnia

1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do powstania samoistnego, jednorazowego oraz weryfikowalnego rezultatu materialnego lub niematerialnego bez względu przy tym na rodzaj i intensywność świadczonej w tym celu pracy i staranności co oznacza, że dzieło jest w każdym przypadku wytworem przyszłym, który w momencie zawarcia umowy nie istnieje. 2. Nie można uznać za dzieło czegoś, co nie odróżnia

1. Przygotowanie wykładu, nawet gdy przekazywana w nim wiedza wykracza poza zwykły poziom i granice programowe oraz jest w sposób indywidualny dostosowywana do potrzeb słuchaczy, nie może stanowić podstawy do przyjęcia, że w takim wypadku mamy do czynienia z dziełem. Jedynie wyjątkowo wygłoszenie wykładu można zakwalifikować jako dzieło, o ile wykładowi można przypisać cechy utworu, a ten warunek spełnia

1. Jeżeli treścią świadczenia muzyka jest coś, co dopiero spontanicznie powstanie i z zasady jest niepowtarzalne oraz stoi za tym długa edukacja w zakresie interpretacji danego gatunku muzyki, to trudno zakładać, że w umowie w sposób rzetelny da się skrupulatnie opisać, aby później poddać krytycznej ocenie sposób wykonania umowy. Nie jest zatem niezbędne wyraźne zawarcie w treści tego rodzaju umowy