W celu przyznania świadczenia pielęgnacyjnego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych nie wystarczy samo współwystępowanie rezygnacji z zatrudnienia i opieki nad osobą niepełnosprawną, lecz konieczne jest istnienie bezpośredniego związku przyczynowo-skutkowego, gdzie konieczność sprawowania opieki jest przyczyną uniemożliwiającą podejmowanie pracy zarobkowej. W rozstrzyganiu

Zgodnie z art. 17c ust. 3 i 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych, ustawodawca precyzując terminy na złożenie wniosku o świadczenie rodzicielskie, stawia wymóg terminowości, który nie narusza konstytucyjnych zasad ochrony rodziny, macierzyństwa i rodzicielstwa.

1. Wymóg rękojmi należytego prowadzenia apteki jest warunkiem, jaki przedsiębiorca musi spełniać nie tylko na etapie ubiegania się o uzyskanie zezwolenia, ale także w czasie prowadzenia apteki. 2. Prowadzenie apteki ogólnodostępnej jest działalnością gospodarczą podlegającą reglamentacji administracyjnej, ta zaś wykonywana jest zarówno na etapie wydania zezwolenia na prowadzenie tej działalności, jak

Świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z pracy przysługuje wyłącznie osobom bezpośrednio wskazanym w art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych, a fakt faktycznego sprawowania opieki nie wpływa na rozszerzenie tego katalogu osób uprawnionych. Teza od Redakcji

Przy ocenie, czy konkretna osoba ma uprawnienia do świadczenia pielęgnacyjnego na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, nie wystarczy samo stwierdzenie znacznego stopnia niepełnosprawności osoby będącej pod opieką zobowiązanego do alimentacji. Kluczowe jest istnienie związku przyczynowego pomiędzy koniecznością opieki a rezygnacją z pracy zarobkowej, gdzie konieczność opieki musi

Posługiwanie się przez podmiot prowadzący aptekę oficjalną i zatwierdzoną przez właściwy organ nazwą apteki w przestrzeni publicznej, w sposób graficznie wyróżniający jej fragment, wymaga dogłębnej analizy w kontekście zasadności zastosowania sankcji za naruszenie zakazu reklamy apteki określonego w art. 94a ust. 1 Prawa farmaceutycznego.

Jeżeli jedyną negatywną przesłanką uniemożliwiającą przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego jest pobieranie przez stronę emerytury, organ administracji publicznej zobowiązany jest do należytego poinformowania strony o stanie procedury oraz konieczności zawieszenia wypłaty emerytury w celu uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego, zanim przystąpi do sporządzania decyzji odmownej.

Podstawa do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych wymaga istnienia bezpośredniego związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną a niemożnością podjęcia lub kontynuowania pracy zarobkowej przez opiekuna.

W przypadku ustalania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego krytyczne znaczenie ma ocena, czy zakres faktycznie sprawowanej opieki nad osobą z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności wyłącza możliwość podjęcia przez opiekuna jakiejkolwiek pracy zarobkowej.

Korzystanie z urlopu wychowawczego nie jest równoznaczne z rezygnacją z zatrudnienia i nie uprawnia do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego w świetle art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, gdyż stosunek pracy jako podstawa zatrudnienia pozostaje nieprzerwany.