W postępowaniu administracyjnym dotyczącym zwolnienia z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne w związku z pandemią COVID-19, wadliwe działanie (zaniechanie) organu administracyjnego, polegające na niepoinformowaniu podmiotu o niedopełnieniu przez niego obowiązku przesłania deklaracji rozliczeniowych, co miało negatywne konsekwencje w postaci upływu terminu do złożenia tych deklaracji

W postępowaniu administracyjnym organ ma obowiązek informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą wpłynąć na ustalenie ich praw i obowiązków. Niepoinformowanie strony o niespełnieniu przesłanek wymaganych do realizacji jej żądania oraz nieudzielenie ewentualnych wyjaśnień dotyczących możliwości skorygowania braków w terminie, skutkującym wydaniem decyzji niezgodnej z żądaniem

Jeżeli osoba pobierająca świadczenie pielęgnacyjne została prawidłowo pouczona o obowiązku informowania organu o zmianach mogących wpływać na prawo do świadczenia, tj. ustaleniu prawa do emerytury, i pomimo tego nie zawiadomiła organu o takiej zmianie, rozstrzygnięcie organu o zwrocie nienależnie pobranych świadczeń jest zgodne z przepisami prawa materialnego.

Wierzyciel alimentacyjny, który otrzymał świadczenia z funduszu alimentacyjnego w dobrej wierze, na podstawie prawomocnego tytułu wykonawczego i bezskuteczności egzekucji alimentów, nie jest zobowiązany do zwrotu tych świadczeń w sytuacji wstecznego uchylenia obowiązku alimentacyjnego dłużnika, dopóki nie uzyskał świadomości o zmianie prawa wynikającej z uprawomocnienia się wyroku sądu.

Przepis art. 56 ust. 5 pkt 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, regulujący udostępnianie danych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, nie ogranicza zakresu prawa do informacji publicznej ani nie wyklucza stosowania ustawy o dostępie do informacji publicznej, co zapewnia realizację prawa obywateli do informacji o sprawach publicznych.

Skarżący może dokonać wyboru pomiędzy pobieranym świadczeniem emerytalnym a prawem do wyższego świadczenia pielęgnacyjnego poprzez rezygnację z jednego z tych świadczeń w wyniku zawieszenia jego wypłaty, co nie stanowi naruszenia zasady niezbywalności praw emerytalnych.

Przy rozpatrywaniu skargi kasacyjnej na decyzję administracyjną Naczelny Sąd Administracyjny ogranicza się do analizy zarzutów podniesionych w skardze, a jego kontrola jest determinowana przez wady prawne wskazane w skardze, przy czym nie bada on całokształtu sprawy, lecz skupia się na zasadności podniesionych zarzutów. W sprawach dotyczących przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, zgodnie z art. 17

Wstrzymanie wypłaty świadczenia emerytalnego na wniosek osoby ubiegającej się o świadczenie pielęgnacyjne stanowi podstawę usunięcia negatywnej przesłanki określonej w art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy o świadczeniach rodzinnych i nie wyklucza przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, jeśli osoba ta spełnia pozostałe wymogi do jego uzyskania.

1. Przy rozstrzyganiu o podleganiu obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego o charakterze umowy, na podstawie której wykonywana jest praca, nie przesądza nazwa umowy, lecz jej cel i przedmiot. 2. Jednym z kryteriów, pozwalających na odróżnienie umowy o dzieło od umowy o świadczenie usług, jest możliwość poddania umówionego rezultatu (dzieła) sprawdzianowi na istnienie wad fizycznych.

1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do weryfikowalnego i jednorazowego rezultatu, zdefiniowanego przez zamawiającego w momencie zawierania umowy, który w momencie zawierania umowy nie istnieje, jednak jest w niej z góry przewidziany i określony w sposób wskazujący na jego indywidualne cechy. 2. Autonomia woli stron w zakresie odnoszącym się do kształtowania treści umowy nie może prowadzić

Umowa, której przedmiotem jest przygotowanie choreografii do zajęć fitness i wielokrotne jej wykonywanie w ramach zorganizowanych zajęć, stanowi umowę o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu, a nie umowę o dzieło.

1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do weryfikowalnego i jednorazowego rezultatu, zdefiniowanego przez zamawiającego w momencie zawierania umowy, który w momencie zawierania umowy nie istnieje, jednak jest w niej z góry przewidziany i określony w sposób wskazujący na jego indywidualne cechy. 2. Autonomia woli stron w zakresie odnoszącym się do kształtowania treści umowy nie może prowadzić

1. Skoro w postępowaniu mającym za przedmiot przeniesienie zezwolenia na prowadzenie danej apteki rolą organów jest zbadanie przesłanek wyszczególnionych w art. 104a ust. 1 ustawy - Prawo farmaceutyczne, a w postępowaniu o cofnięcie zezwolenia zaś przesłanek dotyczących zbywcy, to okoliczność, że oba postępowania dotyczą tego samego zezwolenia, nie jest wystarczająca do zawieszenia postępowania w przedmiocie

1. Przedmiotem umowy o dzieło jest doprowadzenie do weryfikowalnego i jednorazowego rezultatu, zdefiniowanego przez zamawiającego w momencie zawierania umowy, który w momencie zawierania umowy nie istnieje, jednak jest w niej z góry przewidziany i określony w sposób wskazujący na jego indywidualne cechy. 2. Autonomia woli stron w zakresie odnoszącym się do kształtowania treści umowy nie może prowadzić