Dla przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego decydujące znaczenie ma faktyczna niemożność podjęcia zatrudnienia przez opiekuna z powodu konieczności sprawowania ciągłej opieki nad osobą niepełnosprawną; istnienie innych osób potencjalnie zobowiązanych do udzielania tej opieki lub finansowania jej nie jest przesłanką do odmowy przyznania świadczenia.

Opieka w rozumieniu art. 17 ust. 1 u.ś.r. nie może być postrzegana wyłącznie w kontekście jej długotrwałości. Zakres czynności opiekuńczych w stosunku do osoby niepełnosprawnej jest zależny od rodzaju i zakresu niepełnosprawności. Czynności opiekuńcze nie muszą zatem ograniczać się do pomocy w wykonywaniu czynności samoobsługowych dnia codziennego, ale mogą – w zależności od okoliczności – polegać

1. Rozkład godzin pracy aptek ogólnodostępnych w sytuacjach (warunkach) nadzwyczajnych (w porze nocnej oraz w dni wolne od pracy) nie może apriorycznie uwzględnić realnych potrzeb ludności, albowiem nie można przewidzieć prawdopodobieństwa pojawienia się zdarzeń zagrażających zdrowiu lub życiu człowieka. Samo użycie przez ustawodawcę zwrotu "również w porze nocnej, w niedzielę, święta i inne dni wolne

Rada powiatu, ustalając rozkład godzin pracy aptek ogólnodostępnych, może nałożyć na apteki obowiązek dyżurów nocnych oraz w dni wolne od pracy, o ile działa zgodnie z przewidzianymi procedurami i rozważa opinie odpowiednich organów, a takie nałożenie dyżurów jest zgodne z potrzebami ludności i realizuje cel zapewnienia dostępu do usług farmaceutycznych.

Prawo do świadczenia pielęgnacyjnego wymaga istnienia obowiązku alimentacyjnego, określonego w art. 128 k.r.o., ciążącego na krewnych w linii prostej oraz rodzeństwie, natomiast inne osoby nieobciążone tym obowiązkiem, w tym siostrzeńcy osoby niepełnosprawnej, nie mają prawa do tego świadczenia, nawet jeśli faktycznie sprawują nad nią opiekę.

Sprawowanie osobistej opieki nad dziećmi jako przyczyna przerwy w zatrudnieniu nie stanowi 'szczególnej okoliczności' w rozumieniu art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, uprawniającej do przyznania świadczenia emerytalnego w drodze wyjątku, gdyż stanowi dobrowolny wybór osoby ubezpieczonej, natomiast nie zdarzenie niezależne i niemożliwe do przezwyciężenia