Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje osobie sprawującej opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, jeżeli osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim z małżonkiem, który nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Teza od Redakcji

Artykuł 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych nie wprowadza ograniczenia wiekowego co do możliwości rezygnacji z zatrudnienia w celu sprawowania stałej i długotrwałej opieki nad osobą niepełnosprawną, w związku z czym osoba, która osiągnęła wiek emerytalny, może ubiegać się o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, jeśli spełnia pozostałe kryteria określone w ustawie.

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i zasiłku dla opiekuna, osoba ubiegająca się o świadczenie pielęgnacyjne musi definitywnie zrezygnować z zasiłku dla opiekuna, poprzez wyeliminowanie decyzji przyznającej to świadczenie, aby mogła otrzymać świadczenie pielęgnacyjne.

Uznanie ojcostwa dziecka przez ojca, późniejsze od pobrania świadczenia wychowawczego, nie powoduje ex tunc zastosowania przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Decyzja o przyznaniu świadczenia była prawidłowa i nie podlegała zwrotowi.

Uchybienia proceduralne polegające na pozbawieniu strony możliwości obrony swych praw, wynikające z nierozpoznania wniosku o rozprawę, stanowią podstawę do stwierdzenia nieważności postępowania sądowego (art. 183 § 2 pkt 5 p.p.s.a.).

Ponowne złożenie wniosku o świadczenie pielęgnacyjne w przypadku tożsamości podmiotowej i przedmiotowej z poprzednio rozstrzygniętą sprawą oraz braku nowych okoliczności stanowi naruszenie zasady res iudicata, uniemożliwiając wszczęcie postępowania administracyjnego.