Odmowa przyznania świadczenia pielęgnacyjnego nie może być oparta na istnieniu innych osób zobowiązanych alimentacyjnie, ani na ogólnej ocenie, że sprawowana opieka mieści się w standardowych obowiązkach domowych i nie wymaga rezygnacji z zatrudnienia.

Szczególne okoliczności, o których mowa w art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, mogą obejmować wszelkiego rodzaju sytuacje, które czynią daną osobę niezdolną do podjęcia pracy, nawet jeśli nie legitymuje się ona orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy, ale jej stan zdrowia stawia ją na pozycji dużo gorszej niż osobę zdrową. Teza od Redakcji

Organ administracji publicznej powinien zawiadomić stronę o uchybieniu terminu do złożenia wniosku o przyznanie pomocy finansowej w związku z COVID-19 i wyznaczyć nowy termin do złożenia wniosku o przywrócenie uchybionego terminu, jeśli uchybienie to miało miejsce w okresie obowiązywania stanu epidemii.

Wstrzymanie wypłaty emerytury przez opiekuna osoby niepełnosprawnej eliminuje przeszkodę do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego, jeśli opiekun spełnia pozostałe przesłanki, w szczególności wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych, co pozwala na dokonanie wyboru bardziej korzystnego świadczenia.

Opiekun osoby niepełnosprawnej ma prawo do świadczenia pielęgnacyjnego, jeżeli zakres sprawowanej opieki całkowicie uniemożliwia mu podjęcie zatrudnienia, nawet jeżeli niepodejmowanie zatrudnienia nie jest bezpośrednio związane z rezygnacją z pracy.

Rada powiatu ma uprawnienie do wprowadzenia w uchwale zasad regulujących możliwość obniżenia opłat za pobyt w domu dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży, w oparciu o szczególne okoliczności materialne, rodzinne, zdrowotne lub wynikające ze zdarzenia losowego, działając na podstawie art. 97 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej.