Organ administracyjny nie może uzależniać przyznania świadczenia pielęgnacyjnego od obecności innych osób zobowiązanych do alimentacji wobec osoby niepełnosprawnej, a jedynie od faktu, czy osoba ubiegająca się o świadczenie może faktycznie podjąć zatrudnienie, wykonując jednocześnie czynności opiekuńcze.

W świetle art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, osoba sprawująca opiekę, która ma ustalone prawo do emerytury, może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne tylko wtedy, gdy zawiesi prawo do emerytury, ponieważ posiadanie prawa do emerytury wyłącza możliwość pobierania świadczenia pielęgnacyjnego.

Ustalenie przez wojewodę, że w sprawie mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, obliguje organ gminy do uchylenia decyzji przyznającej świadczenia rodzinne od dnia, w którym osoba podlega ustawodawstwu państwa, w którym mają zastosowanie te przepisy.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobom, które z powodu sprawowania stałej opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny nie podejmują ani nie podejmowały zatrudnienia, jeśli zakres i charakter tej opieki uniemożliwia im podjęcie pracy zarobkowej.

W przypadku gdy wojewoda ustali, że mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego wobec członka rodziny osoby uprawnionej do świadczeń rodzinnych, właściwy organ jest zobligowany do uchylenia decyzji przyznającej świadczenia rodzinne za okres, w którym osoba podlega ustawodawstwu innego państwa (art. 23a ust. 5 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych

Ustawa o świadczeniach rodzinnych uniemożliwia pobieranie równocześnie renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy i świadczenia pielęgnacyjnego; konieczność dokonania wyboru między tymi świadczeniami wynika z zasady równości i unikania faworyzującego traktowania.

Osoba uprawniona do renty rolniczej może zawiesić prawo do tego świadczenia, aby ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne, jeżeli spełnia wszystkie pozostałe warunki przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje osobie pełniącej funkcję rodziny zastępczej niespokrewnionej nad niepełnosprawnym dzieckiem, jeżeli przed złożeniem wniosku nie wystąpiła o przysposobienie dziecka i w związku z tym nie ciąży na niej obowiązek alimentacyjny względem dziecka.

Termin 30 dni na wydanie rozstrzygnięcia nadzorczego przez Wojewodę jest terminem prekluzyjnym. Przekroczenie tego terminu powoduje wygaśnięcie uprawnienia nadzorczego. Akt nadzoru wydany po tym terminie jest rozstrzygnięciem zapadłym z naruszeniem przepisów o właściwości i jako taki podlega uchyleniu.

Przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wymaga łącznego spełnienia przesłanek całkowitej niezdolności do pracy lub wieku uniemożliwiającego podjęcie zatrudnienia oraz braku niezbędnych środków utrzymania. Brak spełnienia którejkolwiek z tych przesłanek wyklucza możliwość przyznania świadczenia. Teza od Redakcji

Odmowa przyznania świadczenia pielęgnacyjnego nie może być oparta na istnieniu innych osób zobowiązanych alimentacyjnie, ani na ogólnej ocenie, że sprawowana opieka mieści się w standardowych obowiązkach domowych i nie wymaga rezygnacji z zatrudnienia.

Szczególne okoliczności, o których mowa w art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, mogą obejmować wszelkiego rodzaju sytuacje, które czynią daną osobę niezdolną do podjęcia pracy, nawet jeśli nie legitymuje się ona orzeczeniem o całkowitej niezdolności do pracy, ale jej stan zdrowia stawia ją na pozycji dużo gorszej niż osobę zdrową. Teza od Redakcji

Organ rentowy jest uprawniony do weryfikacji podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w sytuacji, gdy ubezpieczony rozpoczynający działalność gospodarczą deklaruje podstawę wymiaru składek na poziomie nie odzwierciedlającym rzeczywistych przychodów z tej działalności, w celu zapobieżenia nabywania nienależnych lub zawyżonych świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Wstrzymanie pobierania wynagrodzeń, o którym mowa w art. 15l ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, nie skutkuje zwolnieniem z obowiązku zapłaty tych wynagrodzeń. W przypadku zaprzestania lub ograniczenia prowadzenia działalności gospodarczej