Sprawowanie opieki nad osobą niepełnosprawną, aby uprawniało do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego, musi mieć charakter ciągły i stały oraz wykluczać możliwość podjęcia przez opiekuna zatrudnienia nawet w niepełnym wymiarze czasu pracy.

Zdarzenie mogące być uznane za wypadek przy pracy nie może być wyłączone z tej kwalifikacji tylko ze względu na posiadanie zwolnienia lekarskiego, jeśli ubezpieczony nie pobiera świadczeń z tytułu zasiłku chorobowego, a czynności wykonywane były w ramach prowadzonych działań gospodarczych.

Decyzje organów właściwych w sprawach świadczeń rodzinnych są decyzjami konstytutywnymi, tworzą prawa na przyszłość, ze skutkiem ex nunc. W konsekwencji powyższego art. 24 ust. 2 u.ś.r. wyklucza możliwość przyznania świadczenia za okres sprzed daty złożenia wniosku.

Osoba sprawująca opiekę nad niepełnosprawnym, mająca ustalone prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy, może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne wyłącznie pod warunkiem zawieszenia pobierania tej renty.

Obniżenie emerytur funkcjonariuszy na podstawie art. 15c ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym z 1994 r., którzy po roku 1990 pełnili służbę w wolnej Polsce, narusza art. 32, art. 64 oraz art. 67 ustawy zasadniczej, gdyż stanowi nieuzasadnioną represję wobec osób wiernych prawu po zmianach ustrojowych.

Epizodyczne umowy zlecenia realizowane przez ubezpieczonego nie spełniają przesłanek negatywnych do przyznania świadczenia rehabilitacyjnego, jeśli ich charakter i uzyskany dochód nie zapewniają źródła utrzymania, a tym samym nie wyczerpują pojęcia podjęcia działalności zarobkowej, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy zasiłkowej.

Świadczenie pielęgnacyjne, zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, nie przysługuje, jeżeli osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim, chyba że współmałżonek legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Ustalenie przez wojewodę, że w sprawie mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, obliguje organ gminy do uchylenia decyzji przyznającej świadczenia rodzinne od dnia, w którym osoba podlega ustawodawstwu państwa, w którym mają zastosowanie te przepisy.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje osobom, które z powodu sprawowania stałej opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny nie podejmują ani nie podejmowały zatrudnienia, jeśli zakres i charakter tej opieki uniemożliwia im podjęcie pracy zarobkowej.

W przypadku gdy wojewoda ustali, że mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego wobec członka rodziny osoby uprawnionej do świadczeń rodzinnych, właściwy organ jest zobligowany do uchylenia decyzji przyznającej świadczenia rodzinne za okres, w którym osoba podlega ustawodawstwu innego państwa (art. 23a ust. 5 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych

Osoba wnioskująca o świadczenie pielęgnacyjne z tytułu opieki nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym członkiem rodziny, pozostającym w związku małżeńskim, może otrzymać to świadczenie jedynie wtedy, gdy współmałżonek osoby niepełnosprawnej legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Organ administracyjny nie może uzależniać przyznania świadczenia pielęgnacyjnego od obecności innych osób zobowiązanych do alimentacji wobec osoby niepełnosprawnej, a jedynie od faktu, czy osoba ubiegająca się o świadczenie może faktycznie podjąć zatrudnienie, wykonując jednocześnie czynności opiekuńcze.

W świetle art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, osoba sprawująca opiekę, która ma ustalone prawo do emerytury, może ubiegać się o świadczenie pielęgnacyjne tylko wtedy, gdy zawiesi prawo do emerytury, ponieważ posiadanie prawa do emerytury wyłącza możliwość pobierania świadczenia pielęgnacyjnego.

Prezydent miasta uchyla decyzję przyznającą świadczenia rodzinne, gdy uzyska informację od wojewody, że w stosunku do członka rodziny uprawnionej do tych świadczeń mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Teza od Redakcji

Ustawa o świadczeniach rodzinnych uniemożliwia pobieranie równocześnie renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy i świadczenia pielęgnacyjnego; konieczność dokonania wyboru między tymi świadczeniami wynika z zasady równości i unikania faworyzującego traktowania.

Przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku na podstawie art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wymaga łącznego spełnienia przesłanek całkowitej niezdolności do pracy lub wieku uniemożliwiającego podjęcie zatrudnienia oraz braku niezbędnych środków utrzymania. Brak spełnienia którejkolwiek z tych przesłanek wyklucza możliwość przyznania świadczenia. Teza od Redakcji