Osoba ubiegająca się o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego musi pozostawać w stosunku prawnym obligującym do alimentacji względem podopiecznego; więź powinowactwa nie kreuje takiego obowiązku, co wyklucza synowę z kategorii osób uprawnionych według art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Świadczenie wychowawcze przysługuje rodzicowi tylko przy spełnieniu jednoczesnych przesłanek wspólnego zamieszkiwania dziecka i pozostawania go na utrzymaniu tego rodzica, bez względu na tymczasowy pobyt dziecka u innego rodzica. Decyzja ta dotyczy również sytuacji, gdy innego rodzaju opieka nie została ustalona prawomocnym orzeczeniem sądu.

Reklama produktu leczniczego, sugerująca skuteczność wobec COVID-19, narusza art. 53 ust. 1 i art. 56 pkt 2 Prawa farmaceutycznego, gdyż jest niezgodna z zatwierdzoną Charakterystyką Produktu Leczniczego i wprowadza konsumentów w błąd.

Dodatek elektryczny może zostać przyznany niezależnie od tego, czy wnioskodawca jest stroną umowy o dostawę energii elektrycznej, jeśli należy do gospodarstwa domowego, które faktycznie wykorzystuje energię zgodnie z celem ustawy.

Odwołując się do art. 61a § 1 k.p.a., Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok WSA i oddala skargę, potwierdzając, że upływ terminu do złożenia wniosku o udzielenie świadczenia wychowawczego stanowi uzasadnioną przyczynę odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego.

Skarga kasacyjna dotycząca obowiązku zwrotu nienależnie pobranego zasiłku dla bezrobotnych jest niezasadna, a art. 76 ust. 2 pkt 3 ustawy o promocji zatrudnienia i rynku pracy nie budzi wątpliwości interpretacyjnych. Zobowiązanym do zwrotu jest osoba, która pobrała zasiłek za okres, za który przyznano jej inne świadczenie.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że okoliczność istnienia poważnych zarzutów karnych wobec wnioskodawcy, związanych z działalnością farmaceutyczną, uzasadnia odmowę wydania zezwolenia na prowadzenie apteki z uwagi na brak rękojmi należytego prowadzenia.

Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie miał podstaw do odmowy wydania zaświadczenia potwierdzającego nabycie uprawnień do wykonywania zawodu pracownika socjalnego przez skarżącą, bowiem dyplom ukończenia studiów, który potwierdzał spełnienie wymagań formalnych, posiadał moc dokumentu urzędowego.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził brak przesłanek do ustalenia opieki naprzemiennej zgodnie z art. 5 ust. 2a ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, nakazując uchylenie decyzji i ponowne rozpoznanie sprawy.

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczeń z pomocy społecznej oraz rentowych, ZUS dokonuje potrącenia zgodnie z art. 99 ust. 1 u.p.s., co wyklucza stosowanie art. 104 ust. 4 u.p.s. o umorzeniu tych należności.

Działania polegające na przekazywaniu informacji o lokalizacji i godzinach pracy apteki są wyłączone spod zakazu reklamy aptek na podstawie art. 94a ust. 1 zd. 2 ustawy Prawo farmaceutyczne, gdy nie zawierają elementów mających na celu zwiększenie obrotów apteki.

Zezwolenie na prowadzenie apteki ogólnodostępnej udzielone zgodnie z przepisami sprzed ich nowelizacji, gdy wniosek złożono przed zmianą prawa, pozostaje zgodne z prawem. Procedura administracyjna prawidłowo uwzględnia zmiany lokalizacji wynikające z nadania numeracji, a opinia samorządu aptekarskiego nie wstrzymuje postępowania.

Świadczenie pielęgnacyjne przysługuje wyłącznie w przypadku, gdy zakres opieki nad osobą niepełnosprawną wyklucza możliwość podjęcia jakiejkolwiek pracy zarobkowej. Brak bezpośredniego związku przyczynowego między rezygnacją z pracy a opieką nad rodzicem wyklucza przyznanie świadczenia.

Opieka naprzemienna nad dziećmi może być orzeczona wyłącznie przez sąd powszechny i musi być oparta na formalnym stwierdzeniu wspólnego cyklicznego zamieszkiwania u obu rodziców. Brak takiego orzeczenia wyklucza przyznanie podzielonego świadczenia wychowawczego.

Nie jest możliwe jednoczesne przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego oraz specjalnego zasiłku opiekuńczego z uwagi na konieczność wyboru jednego świadczenia w przypadku zbiegu uprawnień. Warunkiem otrzymania nowego świadczenia jest rezygnacja z wcześniej przyznanego specjalnego zasiłku opiekuńczego.

Osoba uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy musi zrezygnować z tej renty, aby uzyskać świadczenie pielęgnacyjne, mimo wyroku TK usuwającego w tym zakresie negatywną przesłankę przyznania świadczenia.

NSA uchyla wyrok i decyzje, podkreślając konieczność uwzględnienia przyznania M.G. specjalnego zasiłku opiekuńczego w ocenie przesłanki związku opieki z rezygnacją z pracy przy rozpatrywaniu wniosku o świadczenie pielęgnacyjne.

W przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i zasiłku dla opiekuna, jedno z tych świadczeń, wybrane przez osobę, może być przyznane dopiero po definitywnej rezygnacji z drugiego świadczenia. Uchwała decyzji przyznającej zasiłek dla opiekuna jest warunkiem wyeliminowania przeszkody prawnej.

Uprawnienie do świadczenia pielęgnacyjnego wymaga istnienia obowiązku alimentacyjnego względem osoby niepełnosprawnej, co wyklucza wujów lub ciotki opiekujące się siostrzeńcami, gdy są inni krewni zobowiązani. Ocena okoliczności faktycznych oraz ścisła wykładnia przepisów wykluczała przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego skarżącemu.