Przywrócenie terminu do wniesienia odwołania jest uzależnione od braku jakiejkolwiek winy strony, w tym niedbalstwa. Schorzenie, nawet potwierdzone zaświadczeniem lekarskim, nie zwalnia z obowiązku należytej staranności, jeśli nie uniemożliwia ono formalnych czynności.

NSA uznał za prawidłowe uwzględnienie szczególnych okoliczności, takich jak niepełnosprawność, które mogą stanowić podstawę do przyznania renty w drodze wyjątku, pomimo niespełnienia wszystkich formalnych warunków ustawowych. Skarga kasacyjna została oddalona.

Rodzicielskie świadczenie uzupełniające nie przysługuje osobie, której suma dochodów z emerytury i innych źródeł przekracza wysokość najniższej emerytury, co należy ustalać również poprzez uwzględnienie diet niewyłączonych z opodatkowania.

Osoba, która pobrała świadczenie z funduszu alimentacyjnego, jest zobligowana do jego zwrotu, gdy decyzja przyznająca świadczenie zostaje uchylona w wyniku wznowienia postępowania, niezależnie od jej subiektywnej świadomości co do zasadności pobranego świadczenia.

Nieprawidłowe jest podnoszenie zarzutu naruszenia prawa materialnego w skardze kasacyjnej, który opiera się wyłącznie na polemice z ustaleniami faktycznymi dokonanymi przez sąd I instancji w sytuacji braku zarzutów naruszenia przepisów postępowania.

Świadczenia powierzone wspólnikowi w trybie art. 176 KSH, cechujące się ciągłością, a nie powtarzalnością, mogą być traktowane jako umowa o świadczenie usług, prowadząc do podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.

Umowa zawarta między skarżącym a uczestnikiem postępowania, mimo nazwania jej "umową o dzieło", jest w rzeczywistości umową o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu, uzasadniając obowiązek podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Umowy o przygotowanie i przeprowadzenie zajęć dydaktycznych, pozbawione zdefiniowanego rezultatu charakteryzującego umowy o dzieło, stanowią umowy o świadczenie usług, co stanowi podstawę do objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) uśoz.

Umowy dotyczące przygotowania i przeprowadzenia wykładów uznaje się za umowy o świadczenie usług, podlegające obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej, ze względu na brak cech twórczego, indywidualnego dzieła.

Umowy o prowadzenie zajęć dydaktycznych, wykłady, pełnienie funkcji promotora, jako umowy o świadczenie usług, objęte są obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej, gdyż nie stanowią umów o dzieło.

Umowa cywilnoprawna o przeprowadzenie wykładów nie spełnia przesłanek umowy o dzieło, a zatem uczestnik podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z ustawą o świadczeniach opieki zdrowotnej.

Umowy zawarte przez skarżącego z uczestnikiem postępowania, mające na celu świadczenie usług dydaktycznych, są umowami o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy o zleceniu. Nie podlegają one klasyfikacji jako umowy o dzieło, co skutkuje podleganiem obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego według art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych

Umowa o świadczenie usług polega na starannym działaniu, a nie na osiągnięciu konkretnego rezultatu dzieła. Zawarte umowy związane z wykonywaniem wykładów były umowami o świadczenie usług.

Umowa o przeprowadzenie autorskiego wykładu, co do której stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, kwalifikuje się jako umowa o świadczenie usług, a nie umowa o dzieło. Z tego tytułu wykonawca podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.

Umowy zawarte na opracowanie i wygłoszenie wykładów mają charakter umów o świadczenie usług zgodnie z art. 734 § 1 w zw. z art. 750 kc, co wiąże się z obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego według art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.

Wykonując czynności wynikające z umowy o świadczenie usług o edukacyjnym charakterze, uczestnik podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, do czego stosują się przepisy o zleceniu, a nie o dziele, które wymaga określenia konkretnego rezultatu.

Umowy o przygotowanie i wygłoszenie wykładów mają charakter umów o świadczenie usług, co implikuje podleganie obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego wykonawcy, jako że nie prowadzą do osiągnięcia zindywidualizowanego rezultatu, lecz stanowią staranne działanie zgodnie z art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. e) uśoz.

Umowy zawarte jako "umowy o dzieło" na montaż elementów złączy meblowych stanowią w istocie umowy o świadczenie usług, które podlegają przepisom o zleceniu, co implikuje obowiązek ubezpieczeniowy w zakresie zdrowotnym dla wykonawców.

Umowy o montaż elementów złączy meblowych zawarte przez płatnika składek nie posiadały cech indywidualnego dzieła, lecz były umowami o świadczenie usług, co skutkowało obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego zainteresowanego.

Umowa zawarta pomiędzy stronami nie posiadała cech umowy o dzieło, a jej charakter kwalifikowany jest jako umowa o świadczenie usług, skutkująca obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego w myśl przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.

Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie skutkuje automatycznym stwierdzeniem nieważności rozstrzygnięć indywidualnych wydanych na jego podstawie, lecz wymaga wzruszenia w określonym trybie postępowania administracyjnego.

Umowa o prowadzenie zajęć dydaktycznych, obejmująca przygotowanie i prowadzenie wykładów, jest kwalifikowana jako umowa o świadczenie usług, nie zaś umowa o dzieło, co podlega obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego według art. 66 ust. 1 pkt. 1 lit. e) ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej.

Umowa zawarta pomiędzy skarżącym a uczestnikiem postępowania kwalifikowana jest jako umowa o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy o zleceniu, będąca podstawą do podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego.