W przypadkach, gdy przepisy prawa nie określają organu właściwego do wykonania określonego zadania przez gminę, zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, należy domniemywać właściwość rady gminy w kwestii rozstrzygania wszystkich spraw pozostających w zakresie działania gminy.

Całkowita niezdolność do pracy, stanowiąca podstawę przyznania renty socjalnej, nie może być utożsamiana z niepełnosprawnością spowodowaną wyłącznie zaburzeniami w pełnieniu ról społecznych. Decydujący czynnik stanowi koniunkcję stanu naruszenia sprawności organizmu z wywołanym nią stanem niezdolności do pracy oraz brakiem możliwości przekwalifikowania się zawodowego.

W sytuacji gdy pracownik zatruł się posiłkiem zjedzonym w czasie pracy, nie musi zaistnieć związek funkcjonalny między wypadkiem a wykonywaną pracą.

Dla uznania danej choroby za zawodową wystarczy stwierdzenie istnienia warunków narażających na jej powstanie z wysokim prawdopodobieństwem; nie jest konieczne udowodnienie, że w danym przypadku warunki takie ją bezpośrednio spowodowały.

Członek zarządu wieloosobowej spółki z o.o. może wykonywać swoje obowiązki na podstawie stosunku pracy, o czym świadczą między innymi o liczne przepisy prawa pracy.

Okres obowiązkowej zasadniczej służby wojskowej odbytej po 1 września 1979 r. podczas zatrudnienia w szczególnych warunkach podlega zaliczeniu do stażu pracy wymaganego do nabycia emerytury w niższym wieku emerytalnym z uwzględnieniem przepisów ustawy o powszechnym obowiązku obrony, które obowiązywały w okresie takiej służby, po której pracownik powrócił do wykonywania pracy w szczególnych warunkach

Podstawowym elementem pozwalającym stwierdzić, że doszło do naruszenia zakazu reklamy apteki lub jej działalności jest zamiar przyciągnięcia potencjalnych klientów do dokonania zakupu produktu leczniczego, lub wyrobu leczniczego w konkretnej aptece, zwiększenia konsumpcji produktów leczniczych, a przez to zwiększenie obrotów tej apteki.

Zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje osobom, które mają ustalone prawo do emerytury, renty lub innego świadczenia emerytalno-rentowego.

Podstawowym elementem pozwalającym stwierdzić, że doszło do naruszenia zakazu reklamy apteki lub jej działalności jest zamiar przyciągnięcia potencjalnych klientów do dokonania zakupu produktu leczniczego, lub wyrobu leczniczego w konkretnej aptece, zwiększenia konsumpcji produktów leczniczych, a przez to zwiększenie obrotów tej apteki.

Przesłanki do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego są spełnione tylko wtedy, gdy osoba legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Rezygnacja z pracy w celu opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, nie wymaga udowadniania niemożności połączenia opieki z pracą. Stopień niepełnosprawności osoby, nad którą sprawowana jest opieka, jest równoznaczny z jej niezdolnością do samodzielnej

Reklamą jest każde działanie, które ma na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług i to niezależnie od form i metod tego działania oraz użytych środków.

1. Prawo do świadczeń z ubezpieczenia społecznego nabywa się ex lege w razie zajścia sytuacji objętej ochroną (zdarzenie ubezpieczeniowe) po spełnieniu wymaganych przez ustawę warunków. Nabycie prawa ex lege oznacza, że prawo zostanie zrealizowane na poprzednich warunkach także w razie ich zmiany przed złożeniem wniosku o realizację nabytego prawa. 2. Moment nabycia prawa do renty z tytułu niezdolności

Nieprawidłowości w procesie powoływania sędziów, o ile nawet by miały miejsce, nie mają wpływu na merytoryczną ocenę sprawy dotyczącej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wynikającej z wypadku przy pracy. Sąd podkreślił również, że ocena niezdolności do pracy musi opierać się na konkretnych dowodach medycznych, a nie na abstrakcyjnych zarzutach proceduralnych.

Dyspozycje art. 8 ust. 2a ustawy systemowej rozszerzają pojęcie pracownika dla celów ubezpieczeń społecznych na dwie sytuacje. Pierwszą jest wykonywanie pracy na podstawie jednej z wymienionych umów prawa cywilnego przez osobę, która taką umowę zawarła z pracodawcą, z którym pozostaje w stosunku pracy. Tak samo jest traktowane wykonywanie pracy na podstawie jednej z umów cywilnoprawnych przez osobę