Zwrot nienależnie pobranego świadczenia rodzinnego, zgodnie z art. 30 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, jest wymagany tylko w przypadku, gdy osoba pobierająca świadczenie działała w złej wierze, a organ właściwie poinformował ją o warunkach utraty prawa do świadczeń i konsekwencjach niewywiązywania się z obowiązku zgłaszania stosownych zmian.
Świadczenie pielęgnacyjne może być przyznane najwcześniej od miesiąca, w którym wpłynął wniosek z prawidłowo wypełnionymi dokumentami, a rezygnacja z zatrudnienia w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną jest koniecznym warunkiem jego przyznania.
Odmowa uwzględnienia wniosku z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2024 r., poz. 479) o rozłożeniu należności z tytułu składek na raty następuje w formie decyzji administracyjnej, od której przysługuje odwołanie do sądu w terminie i według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego (art. 83 ust. 1 i ust
Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego nie jest wymagana czasowa korelacja między rezygnacją z zatrudnienia a wystąpieniem niepełnosprawności, wystarcza ustalenie, że brak zatrudnienia wynika wyłącznie z konieczności sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną. Obowiązek alimentacyjny pozostałych członków rodziny nie wpływa na prawo wnioskodawcy do świadczenia.
Pełnienie służby w jednostkach wymienionych w art. 13b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy samoistnie kwalifikuje daną osobę jako funkcjonariusza służącego na rzecz totalitarnego państwa, skutkując obniżeniem świadczeń emerytalno-rentowych, bez konieczności wykazania indywidualnych działań naruszających prawa człowieka.
Ustalenie podlegania przez polskiego pracownika objętego dotychczas zaświadczeniem A1, ubezpieczeniu społecznemu w innym kraju może być dokonane tylko przez właściwą instytucję ubezpieczeniową tego kraju, zgodnie z przepisami tytułu II rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 883/2004 z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, a nie – przez Zakład
Obniżenie policyjnej renty rodzinnej na podstawie art. 24a ustawy zaopatrzeniowej, w sytuacji gdy zmarły funkcjonariusz nabył prawo do emerytury z tytułu służby w Milicji Obywatelskiej, a nie z tytułu służby na rzecz totalitarnego państwa, stanowi nieproporcjonalną ingerencję w prawa majątkowe beneficjenta renty i narusza konstytucyjne zasady ochrony praw nabytych oraz zaufania obywateli do państwa
Dla prawidłowego ustalenia istnienia obowiązku zwrotu nienależnie pobranego świadczenia decydujące znaczenie ma świadomość osoby pobierającej świadczenie co do okoliczności wpływających na jego nienależność, w tym właściwe pouczenie o zasadach pobierania świadczeń z funduszu alimentacyjnego (art. 23 u.p.o.u.a.).
Świadomość beneficjenta dotycząca nienależnego pobrania świadczeń ma kluczowe znaczenie dla ustalenia obowiązku ich zwrotu; w przypadku niepełnego pouczenia ze strony organów, pobranie środków niekoniecznie musi być uznane za nienależne.
Świadczenia z funduszu alimentacyjnego pobrane jednocześnie ze świadczeniami alimentacyjnymi uzyskanymi z innego źródła mogą być uznane za nienależne tylko wtedy, gdy świadczeniobiorca działał w złej wierze, będąc świadomym nieuprawnionego charakteru pobranego świadczenia.
Przy wydawaniu decyzji o umorzeniu należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne organ musi właściwie przeprowadzić postępowanie dowodowe i wyjaśnić okoliczności istotne dla oceny spełnienia przesłanek umorzenia tych należności, co powinno być odzwierciedlone w uzasadnieniu decyzji zgodnie z wymaganiami art. 107 § 3 k.p.a.
Nie jest przeszkodą do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego fakt istnienia innych członków rodziny zobowiązanych alimentacyjnie, o ile istnieje faktyczny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a koniecznością sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną.