Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego, który stanowił podstawę wydania rozstrzygnięcia administracyjnego, nie oznacza automatycznego stwierdzenia nieważności tego rozstrzygnięcia - wymaga wznowienia postępowania i oceny wpływu stwierdzenia nieważności aktu normatywnego na decyzje podjęte na jego podstawie.
Gminny program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych oraz przeciwdziałania narkomanii uchwalony przez radę gminy na podstawie delegacji ustawowych ma charakter aktu wewnętrznego i nie stanowi aktu prawa miejscowego.
Zamieszczenie informacji o nazwie i lokalizacji apteki wraz z elementami perswazyjnymi na banerze może stanowić niedozwoloną reklamę, jeśli przekaz wykracza poza ramy dozwolonej informacji i zachęca do skorzystania z usług apteki. Teza od Redakcji
W przypadku zbiegu uprawnień do świadczeń rodzinnych wynikających z koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego różnych państw członkowskich UE, pierwszeństwo mają świadczenia przyznawane przez państwo zatrudnienia lub pracy na własny rachunek jednego z rodziców, nawet jeśli drugi rodzic wraz z dzieckiem zamieszkują w innym państwie członkowskim.
Problemy kadrowe, których kierownik podmiotu leczniczego jest świadom z wyprzedzeniem, nie mogą być uznane za siłę wyższą w kontekście art. 34 ust. 8 pkt 1 ustawy o działalności leczniczej, co obliguje do zachowania trybu określonego w art. 34 ust. 1 i 2 u.d.l., w tym uzyskania zgody wojewody na czasowe zaprzestanie działalności leczniczej.
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznie nieważności rozstrzygnięcia indywidualnego wydanego na podstawie tego aktu; konieczne jest przeprowadzenie odpowiedniego trybu wzruszenia takiego rozstrzygnięcia zgodnie z art. 147 § 2 p.p.s.a.
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego przez sąd administracyjny nie powoduje automatycznego stwierdzenia nieważności rozstrzygnięcia administracyjnego wydanego na jego podstawie; konieczne jest uruchomienie odpowiedniego trybu weryfikacji takiego rozstrzygnięcia.
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie powoduje automatycznie nieważności decyzji administracyjnych wydanych na jego podstawie; wymaga wzruszenia tych decyzji w odpowiednim trybie postępowania administracyjnego. Teza od Redakcji
Reklamą aptek, zgodnie z art. 94a ust. 1 p.f., jest każde działanie, które ma na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu towarów lub skorzystania z usług, co oznacza, że oznaczenia takie jak 'promocja' i 'wyprzedaż' w aptekach są niedozwolone. Teza od Redakcji
Prowadzenie programu lojalnościowego, którego celem jest zachęcenie klientów do zakupu towarów w aptece, stanowi niedozwoloną reklamę apteki ogólnodostępnej zgodnie z art. 94a ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne. Teza od Redakcji
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie prowadzi automatycznie do stwierdzenia nieważności wydanych na jego podstawie decyzji administracyjnych, lecz wymaga przeprowadzenia odpowiedniego postępowania w celu oceny, czy decyzje te zostały wydane na podstawie wtedy obowiązującej podstawy prawnej oraz czy zasady stabilności obrotu prawnego i ochrony praw nabytych nie zostały naruszone.
Nieważność uchwały a decyzje administracyjne - Wyrok NSA z dnia 2 lipca 2024 r., sygn. II GSK 598/24
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie prowadzi automatycznie do nieważności decyzji administracyjnych wydanych na podstawie tego aktu, lecz wymaga uruchomienia odpowiedniego trybu wzruszenia tych decyzji zgodnie z postępowaniem administracyjnym lub szczególnym. Teza od Redakcji
Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje osobie uprawnionej do dodatku pielęgnacyjnego tylko w trybie art. 16 ust. 6 ustawy o świadczeniach rodzinnych, a w przypadku zbiegu tych świadczeń należy się zwrot nienależnie pobranych kwot zgodnie z art. 16 ust. 7 i ust. 8, co wyłącza zastosowanie art. 30 ust. 1 i ust. 2 tejże ustawy.
Ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego wymaga wnikliwej analizy i wyjaśnienia okoliczności podlegania ubezpieczeniu społecznemu oraz rzeczywistej możliwości podjęcia zatrudnienia przez wnioskującego. Sam fakt złożenia oświadczenia o rezygnacji z zatrudnienia lub pracy zarobkowej nie jest wystarczający.