Od 1 lipca 2020 r. w obowiązek utworzenia PPK weszła kolejna grupa firm. Chodzi o podmioty zatrudniające co najmniej 20 osób według stanu na 31 grudnia 2019 r. Muszą one rozpocząć proces przygotowawczy a następnie w ustawowym terminie zawrzeć stosowne umowy o zarządzanie i prowadzenie PPK. W tych samych miesiącach PPK wprowadzać będą podmioty zatrudniające z grupy 50+. z powodu epidemii koronawirusa

Przedsiębiorstwa prowadzące działalność w danym państwie członkowskim które w ramach świadczenia usług poza jego granicami delegują pracowników na terytorium innego państwa członkowskiego od 30 lipca 2020 r. będą mały obowiązek zatrudniać te osoby na nowych minimalnych warunkach dotyczących m.in. wynagrodzenia, określonych przez przepisy unijne. Nie będzie miało znaczenia, jakie prawo ma zastosowanie

24 czerwca 2020 r. weszły w życie przepisy tzw. tarczy antykryzysowej 4.0. Jest to kolejna modyfikacja tarczy antykryzysowej wprowadzającej szczególne rozwiązania prawne łagodzące skutki ekonomiczne epidemii COVID-19. W publikacji przedstawiamy, jakie rozwiązania zostały wprowadzone tarczą 4.0.

W przypadku podejmowania przez pracodawcę decyzji o dokonaniu wypowiedzeń zmieniających wobec większej liczby pracowników zachodzi konieczność zbadania, czy w podmiocie zatrudniającym nastąpiło minimum pięć zwolnień w rozumieniu art. 1 ust. 1 akapit pierwszy lit. a) dyrektywy 98/59, czyli wypowiedzeń definitywnych lub rozwiązań stosunków pracy na skutek nieprzyjęcia przez pracownika znaczącej zmiany

1. Pracownik, zgodnie z art. 2 i 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z 16 grudnia 1996 r. dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług, nie może zostać uznany za delegowanego na terytorium państwa członkowskiego, jeżeli wykonywanie jego pracy nie ma wystarczającego związku z tym terytorium. Związek ten podlega indywidualnej ocenie, przy uwzględnieniu między innymi długotrwałości

W przypadku podejmowania przez pracodawcę decyzji o dokonaniu wypowiedzeń zmieniających wobec większej liczby pracowników zachodzi konieczność zbadania, czy w podmiocie zatrudniającym nastąpiło minimum pięć zwolnień w rozumieniu art. 1 ust. 1 akapit pierwszy lit. a) dyrektywy 98/59, czyli wypowiedzeń definitywnych lub rozwiązań stosunków pracy na skutek nieprzyjęcia przez pracownika znaczącej zmiany

Od 21 czerwca 2020 r. pracownicy, którzy po 15 marca 2020 r. utracili źródło zarobkowania w związku kryzysem wywołanym przez COVID-19, mogą ubiegać się o świadczenie pomocowe wypłacane przez ZUS. Świadczenie to przeznaczone jest tylko dla byłych pracowników. Nie obejmuje osób świadczących pracę na podstawie umów cywilnoprawnych, takich jak umowy zlecenia, o świadczenie usług czy też umowy o dzieło.

W związku ze zgłaszanymi przez przedsiębiorców wątpliwościami Rzecznik MŚP wystąpił do Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej o wydanie objaśnień prawnych w zakresie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy w formie wypłaty z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na dofinansowanie wynagrodzeń tych pracowników oraz środków na opłacenie składek na ubezpieczenia społeczne przysługujących

Pracodawca znajdujący się w trudnej sytuacji finansowej może prowadzić negocjacje ze stroną pracowniczą w zakresie warunków zatrudniania i wynagradzania pracowników w celu skorzystania ze środków pomocowych z tzw. tarczy antykryzysowej. W tym celu może wprowadzić przestój lub obniżyć wynagrodzenie zatrudnianych osób. Może też w trudnym dla zakładu pracy okresie skorzystać z rozwiązań wynikających z

Pozorność może dotyczyć likwidacji stanowiska pracy, ale może także dotyczyć przyczynowości mającej uzasadniać wypowiedzenie umowy o pracę, którą deklaruje pracodawca. Z art. 30 § 4 k.p. w związku z art. 45 § 1 k.p. wynika obowiązek pracodawcy wskazania pracownikowi, w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę na czas nieokreślony przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie. Przyczyną tą może być w szczególności

Organ zarządzający lub nawet osoba wyznaczona w rozumieniu art. 31 k.p. mogą dokonywać czynności z zakresu prawa pracy przez pełnomocnika. Z literalnego brzmienia art. 31 k.p. wynika, że ma on zastosowanie do wszelkich czynności z zakresu prawa pracy - materialnoprawnych i proceduralnych, dokonywanych przez pracodawcę wobec pracownika, organów administracji i władz publicznych, związków zawodowych,

Tarcza antykryzysowa 4.0 wprowadza rozwiązania mające wesprzeć pracodawców, w których uderzyła pandemia COVID-19. Mają one pomóc utrzymać się pracodawcom na rynku, a w konsekwencji przyczynią się do ochrony wielu miejsc pracy.

W przypadku zarzucenia pracownikowi kradzieży lub przywłaszczenia mienia pracodawcy i rozwiązania z tej przyczyny umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. pracodawca powinien wykazać, że czyn ten został przez pracownika popełniony.

Największą popularnością wśród firm, które skorzystały z tarczy antykryzysowej, cieszyły się zwolnienie (zawieszenie) ze składek ZUS oraz pożyczka w wysokości 5 tys. zł dla mikroprzedsiębiorstw ze środków Funduszu Pracy. Z pierwszej formy wsparcia skorzystało 43% przedsiębiorstw, z drugiej ponad 58% mikro firm - wynika z badania Konfederacji Lewiatan.

1. To właśnie pracodawca użytkownik, choć nie jest pracodawcą w rozumieniu art. 3 k.p., organizując proces pracy decyduje o jego technicznej stronie, w tym o poziomie ryzyka, które towarzyszy świadczeniu pracy. Pracodawca użytkownik czerpie również korzyści z pracy, która stwarza niebezpieczeństwo powstania szkód. Istotne wątpliwości pojawiają się jednak w kontekście samej rekrutacji, której dokonuje

Oświadczenie woli zakładu pracy o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia jest złożone pracownikowi z chwilą, gdy doszło do niego w taki sposób, że mógł się zapoznać z jego treścią, niezależnie od tego, czy pismo przyjął, czy też odmówił jego przyjęcia - art. 61 k.c. w związku z art. 300 k.p.