Minimalnym warunkiem, od spełnienia którego zależy otrzymanie prawa do zasiłku, jest zatrudnienie przez okres 365 dni w okresie 18 miesięcy przed zarejestrowaniem.
Artykuł 37j ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ sam przez się nie może stanowić podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji o przyznaniu zasiłku przedemerytalnego osobie wykonującej pracę w warunkach szkodliwych tylko z tego powodu, iż organ przyznający to świadczenie uwzględnił zainteresowanemu okres pracy wykonywanej
Konieczność pouczenia o okolicznościach powodujących ustanie prawa do pobierania świadczenia stanowi warunek sine qua non uznania pobranego zasiłku za nienależne świadczenie i w konsekwencji orzeczenia obowiązku jego zwrotu. W tej mierze nie poczyniono żadnych ustaleń, a z materiału dowodowego znajdującego się w aktach sprawy nie wynika, aby pouczenie takie miało miejsce.
Skoro komisja dyscyplinarna nie określiła na jakie niższe stanowisko należy przenieść pracownika, wymierzając mu ten rodzaj kary dyscyplinarnej, to nie ma żadnych podstaw, aby decydował o tym organ wykonawczy i brał pod uwagę adekwatność wymierzonej kary do popełnionego czynu.
Regulamin przyznawania i umarzania pożyczek ze środków Funduszu Pracy przez Rejonowy Urząd Pracy, do którego odwołano się w umowie pożyczki, przewiduje możliwość umorzenia pożyczki w części lub w całości w przypadkach uzasadnionych trudną sytuacją materialną pożyczkobiorcy, spowodowaną m.in. zdarzeniami losowymi. Nie uwzględniając faktu, że skarżąca spełniała określony w regulaminie warunek umorzenia
Dodatkowe dni wolne od pracy /w tym soboty/, wprowadzone stosownie do przepisów kodeksu pracy po jego zmianie ustawą z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy kodeksu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 24 poz. 110/, lub na podstawie innych przepisów, nie są w rozumieniu art. 165 par. 1 Kpc w związku z art. 115 Kc, dniami uznanymi ustawowo za wolne od pracy /postanowienie Sądu Najwyższego
Dwukrotne przekroczenie przeciętnej stopy bezrobocia w kraju nie jest jedyną przesłanką uzasadniającą do przyznania uprawnień do pobierania zasiłku przez okres 18 miesięcy. Zasiłek ten przysługuje bezrobotnym zamieszkałym - w dniu nabycia prawa do zasiłku oraz w okresie jego pobierania, gdy na obszarze działania rejonowego urzędu pracy stopa bezrobocia przekracza dwukrotnie średnią krajową, oraz posiadają
Nie można w żadnym razie oczekiwać, że prawo do zasiłku przedemerytalnego w wysokości 160 procent zasiłku podstawowego będzie skonstruowane na niektórych elementach wcześniejszego i późniejszego stosunku pracy, z których każdy był rozwiązany w odmiennym trybie. Skarżąca wykorzystała uprawnienia należne jej w wyniku zwolnienia z likwidowanego zakładu pracy, a wskutek uzyskania trzydziestoletniego okresu
Użyty w art. 2 ust. 3a ustawy z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego /Dz.U. 1996 nr 143 poz. 661/ zwrot "osoby będące członkami podmiotów uprawnionych do odszkodowania" - w odniesieniu do związków zawodowych - oznacza osoby, które były członkami podmiotów uprawnionych do odszkodowania przed ich
Pracodawca zagraniczny może ubiegać się o zezwolenie na zatrudnienie cudzoziemców na podobnych zasadach jak pracodawca krajowy. Charakter umowy, przy wykonywaniu której cudzoziemiec ma być zatrudniony w Polsce, decyduje nie o możliwości ubiegania się o przedmiotowe zezwolenie, lecz wyłącznie o tym, w jakim trybie wniosek tego pracodawcy będzie mógł być rozpatrywany. W przypadku umów określonych w par
Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ nie przewiduje jakichkolwiek możliwości odstępstw od przewidzianych w nich zasad i nie daje organom administracji ani sądowi żadnych uprawnień do uznaniowego wydłużania maksymalnych okresów pobierania zasiłku.
Zatrudnienie cudzoziemców na terenie Polski ma mieć charakter uzupełniający. Wyrażenie zgody na zatrudnienie cudzoziemca musi przede wszystkim uwzględniać sytuację na miejscowym rynku pracy. Taki pogląd wynikający z treści uzasadnień zaskarżonych decyzji uznać trzeba za prawidłowy.
Nienależnym świadczeniem jest m.in. zasiłek wypłacony bezrobotnemu za okres, za który nabył on prawo do renty inwalidzkiej, jeżeli organ rentowy, który przyznał to świadczenie, nie dokonał jego pomniejszenia. Zwrot "nie dokonał jego pomniejszenia na zasadach określonych w art. 29" /art. 28 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu - t.j. Dz.U. 1997 nr
Przepisy o zasiłkach, zawarte w ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./, należą do przepisów ius cogens - bezwzględnie obowiązujących.
Wydawanie zezwoleń na zatrudnianie cudzoziemców ma mieć charakter "uzupełniający".
1. Jest zasadą, że pierwotnym czynnikiem pozwalającym uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu jest przychód, a zatem podatnik musi osiągnąć przychód by mógł przy obliczaniu podstawy opodatkowania uwzględnić wydatek czy wydatki jakie poniósł w celu osiągnięcia tego przychodu. 2. Wydatki poniesione na wyprodukowanie wyrobu winny być, co do zasady, uznane za koszty uzyskania przychodu. Za takie koszty
Osoba uznana za bezrobotną i pobierająca zasiłek dla bezrobotnych, która po dniu 1 stycznia 1997 r. podejmuje zatrudnienie i z tego tytułu uzyskuje określony dochód /wynagrodzenie/ podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w świetle art. 2 ust. 2 lit. "i" i ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128/,
Prawna likwidacja pracodawcy, która prowadzi do wykorzystania jego zorganizowanego mienia /zakładu pracy w rozumieniu przedmiotowym/ w celu kontynuowania dotychczasowej działalności w ramach nowej struktury organizacyjnej, nie jest likwidacją, o której mowa w art. 41[1] Kp, a stanowi przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę, którego skutki w sferze stosunków pracy określa art. 23
Prawna likwidacja pracodawcy, która prowadzi do wykorzystania jego zorganizowanego mienia /zakładu pracy w sensie przedmiotowym/ w celu kontynuowania dotychczasowej działalności w ramach nowej struktury organizacyjnej nie jest likwidacja w rozumieniu art. 41[1] Kp. Stanowi przejście zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę, którego skutki w sferze stosunków pracy określa art. 23[1] par. 1
Przyznając skarżącej zasiłek przedemerytalny bez uchylenia w trybie wznowienia wcześniejszej decyzji stwierdzającej utratę przez skarżącą prawa do zasiłku dla bezrobotnych, rażąco naruszono przepis art. 37j ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./. Dopiero uchylenie decyzji stwierdzającej utratę prawa do zasiłku pozwalało rozstrzygać
Praca wykonywana w prywatnym zakładzie nie może być uznana za pracę wykonywaną w szczególnych warunkach. Otwartą pozostaje kwestia zaliczenia pracy w szczególnych warunkach we wszystkich rodzajów zakładów pracy, ze względu na brak przepisu pozytywnego prawa powszechnie obowiązującego. Z tego względu organy administracji nie mogą uwzględniać przypadków wykraczających poza obowiązujące unormowania.
Opłaty z tytułu użytkowania nieruchomości stanowiących własność Państwa lub gminy, aczkolwiek są ustalane w drodze decyzji administracyjnej, mają charakter cywilnoprawny i nie są objęte postanowieniami art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 46 poz. 201 ze zm./.