Pracownik jest stroną postępowania administracyjnego przed państwowym inspektorem pracy, jeżeli przedmiotem postępowania jest nakazanie pracodawcy wypłacenia wynagrodzenia temu pracownikowi.

Wątpliwość, czy palarnia mieści się w kategorii pomieszczeń i urządzeń higieniczno-sanitarnych /o których mowa w par. 111 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy - Dz.U. nr 129 poz. 844/, nie ma zasadniczego wpływu na ocenę legalności nakazu inspektora pracy. Obowiązkiem organu odwoławczego jest

Organ związku zawodowego nie posiadający osobowości prawnej, nie może być stroną postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

Obalenie zgłoszonych przez skarżącego w postępowaniu administracyjnym dowodów z dokumentów z powołaniem się li tylko na treść wyroku sądu powszechnego oddalającego pozew o zapłatę, przy jednoczesnym uznaniu jako środka dowodowego treści ustaleń faktycznych dokonanych przez tenże sąd, stwarza nową lecz niedopuszczalną regułę korzystania ze środków dowodowych. Działanie takie, oznaczające w istocie bezkrytyczne

Stanowisko organów zatrudnienia, iż na podstawie zeznań świadków nie można podważyć treści świadectwa pracy nie można uznać za zasadne.

Nie można stawiać znaku równości pomiędzy sytuacją osoby objętą dyspozycją art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. "f" ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./ a sytuacją osoby, będącej wspólnikiem spółki z o.o., niezatrudnionej w niej, w sytuacji gdy spółka ta, chociaż nie zlikwidowana, zaprzestała działalności prowadzonej wcześniej jednoosobowo

Brak definicji prawnej "szkoły w systemie dziennym" w sytuacji gdy skarżący łączy naukę z zatrudnieniem w pełnym wymiarze czasu pracy prowadzić powinien do interpretacji korzystnej dla skarżącego.

Jednostka organizacyjna służby zdrowia ustawowo zobowiązana do przeprowadzenia ponownego badania lekarskiego służącego rozpoznaniu choroby zawodowej nie może się od tego obowiązku uchylić, uznając przeprowadzenie takiego badania za niecelowe.

Nie ma podstaw prawnych do podzielenia poglądu organu odwoławczego, przedstawionego w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji o braku możliwości rozpoznania choroby zawodowej, jeśli upłynęło już pięć lat od zakończenia pracy zawodowej. Tego rodzaju przesłanka ujemna do rozpoznania choroby zawodowej nie wynika bowiem z przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych

Uchwały budżetowe wydane na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie stanowią "aktów wykonawczych do ustaw" w rozumieniu ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych /Dz.U. nr 55 poz. 234/.