Samo nieprzyjęcie przez pracownika nowych warunków pracy lub płacy w sytuacji określonej w art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną /Dz.U. nr 133 poz. 872 ze zm./ nie jest wystarczającą przesłanką do odmowy przyznania temu pracownikowi zasiłku przedemerytalnego na podstawie art. 37j ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994

Jeśli zlecenie dotyczące usług marketingowych i z zakresu organizacji pracy, zostało powierzone jednoosobowej firmie, a ta jego wykonanie powierzyła pracownikom zleceniodawcy i to w tym samym dniu, w którym otrzymała zlecenie, to oznacza, że zgodnym zamiarem stron i celem umowy było przeniesienie wypłaty dodatkowego wynagrodzenia należnego pracownikom zleceniodawcy z równoczesnym uchyleniem się przez

Akty wydane na podstawie przepisów art. 4 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej /Dz.U. 1997 nr 9 poz. 43 ze zm./ nie stanowią aktów wykonawczych.

Przepis art. 37l ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ obowiązujący od dnia 5 września 1998 r, a wprowadzony przez art. 1 pkt 17 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych /Dz.U. nr 108 poz. 684/, określa jedynie

Art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./ zawiera upoważnienie dla Rady Ministrów do określenia, w drodze rozporządzenia, zasad wynagradzania i wymagań kwalifikacyjnych pracowników samorządowych. Par. 2 pkt 2 i par. 3 ust. 3 wydanego na tej podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lipca 1997 r. w sprawie wynagradzania pracowników

Niezależnie od konieczności spełnienia warunków określonych w par. 4 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 /por. też par. 6 ust. 1/ rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 6 lipca 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad i kryteriów rozdziału limitu zatrudnienia pracowników polskich w celu realizacji umów o dzieło przez polskich przedsiębiorców w Republice Federalnej Niemiec /Dz.U. nr 85 poz. 541/, przedsiębiorca ubiegający

Zarząd gminy nie jest organem zarządzającym szkołą w rozumieniu art. 31 Kodeksu pracy, dokonującym za szkołę czynności prawnych z zakresu stosunku pracy wobec jej dyrektora.

Brak uprawnień szkoły publicznej i związana z tym faktem niemożność wydawania świadectw a tylko zaświadczeń, stosunkowo krótki czas nauki polegającej na przysposabianiu do wykonywania zawodu prowadzić musi w konsekwencji , przy uwzględnieniu wykładni systemowej i celowościowej uwzględniającej nie tylko przepis art. 2 ust. 1 pkt 2 ale także przepis art. 2 pkt 1 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r

Okres pobierania zasiłku macierzyńskiego przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą jest okresem podlegania tej osoby ubezpieczeniu społecznemu z tytułu prowadzenia tej działalności w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 2 lit. "d" ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./.

Na postanowienie Krajowego Zespołu do Spraw Orzekania o Stopniu Niepełnosprawności, stwierdzające uchybienie terminu do wniesienia odwołania /art. 134 Kpa w zw. z art. 66 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych - Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm. - w jej brzmieniu sprzed dnia 1 stycznia 1999 r. oraz w zw. z par. 14 rozporządzenia

Skierowanie pracownika mianowanego, z powołaniem się na przepisy art. 52 ust. 2 i art. 57 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną /Dz.U. nr 133 poz. 872 ze zm./ do innego urzędu niż wymieniony w art. 52 ust. 2 tej ustawy jest w istocie decyzją administracyjną o przeniesieniu urzędnika państwowego mianowanego.

Świadczenie przedemerytalne z ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ przysługuje pozostającemu bez pracy urzędnikowi, dopiero po upływie okresu wypłat świadczenia przewidzianego w art. 13[1] ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./.

Naruszenie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy uzasadnia wydanie nakazu wstrzymania robót tylko wtedy, gdy powoduje bezpośrednie zagrożenie życia lub zdrowia pracowników zatrudnionych przy tych robotach.

Bez wyeliminowania z obrotu prawnego ostatecznej decyzji o przyznaniu prawa do zasiłku niedopuszczalne jest orzeczenie o zwrocie nienależnie pobranego świadczenia.

Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442/ nie zawiera regulacji związanych z sytuacją inspektorów kontroli skarbowej w razie reorganizacji lub likwidacji poszczególnych urzędów kontroli skarbowej. Skoro więc nie ma specjalnej regulacji w ustawie z dnia 28 września 1991 r., to z mocy szerokiego, wskazanego odesłania w sprawach ze stosunku pracy zawartego w art. 43

Utrata statusu bezrobotnego z prawem do zasiłku następuje z datę doręczenia decyzji.

W ocenie dyskryminującego /lub nie/ charakteru unormowań prawnych nie można pomijać różnic między kobietami a mężczyznami, przy czym na względzie należy mieć nie tylko różnice o charakterze biologicznym, czy społecznym, lecz także i te, które wynikają z odrębnego statusu prawnego stworzonego przez obowiązujące prawo, w tym zwłaszcza szczególne przywileje /uprawnienia, korzystniejsze warunki nabywania

Rozwiązanie stosunku pracy z pracownikami zatrudnionymi w wyniku powołania uregulowane jest w przepisach kodeksu pracy i podlega jurysdykcji Sądu powszechnego - Sądu pracy.

Sama umowa pożyczki jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną lecz postępowanie poprzedzające jej zawarcie przez kierownika Rejonowego Urzędu Pracy, konieczność rejestracji bezrobotnego oraz rozstrzygnięcie o umorzeniu części tej pożyczki następuje w postępowaniu administracyjnym. Dlatego też niepełne bądź niejasne sformułowanie takiej umowy nie mogą powodować negatywnych skutków dla bezrobotnego,

Zmiana warunków pracy pracownika zatrudnionego na innej podstawie niż umowa o pracę, w trybie określonym w art. 23[1] par. 5 Kp, może również obejmować zmianę miejsca pracy.

Przepisy art. 9 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy /Dz.U. 1985 nr 54 poz. 276 ze zm./ nie dają podstaw do wydania nakazu przeprowadzenia postępowania powypadkowego.

Odmowy dokonania wpisu do rejestru lekarzy przeprowadzających badania profilaktyczne pracowników zgodnie z par. 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy /Dz.U. nr 69

Pełnomocnik do Spraw Osób Niepełnosprawnych może tylko wtedy stwierdzić, iż dany zakład spełnia warunki pracy chronionej jeśli osiągnięto w tym zakresie porozumienie z Państwową Inspekcją Pracy.

1. Zgodnie z zasadą dwuinstancyjności, organ odwoławczy obowiązany jest ponownie rozpoznać i rozstrzygnąć sprawę rozstrzygniętą decyzja organu pierwszej instancji. Powyższe oznacza, że zakres rozstrzygnięcia sprawy administracyjnej decyzją odwoławczą wyznaczony jest zakresem rozstrzygnięcia sprawy decyzją organu pierwszej instancji. Organ odwoławczy nie może zmienić rodzaju sprawy, a zatem w postępowaniu