Organy administracji nie mogą we własnym zakresie domniemywać woli strony, zwłaszcza działającej w postępowaniu samodzielnie.

Skoro przepis stanowiący podstawę odmowy przyznania skarżącej prawa do zasiłku przedemerytalnego został usunięty z porządku prawnego, powstały normatywne podstawy do ponownej oceny jej prawa do korzystania z tego świadczenia.

Obowiązek zawiadomienia organów administracji publicznej o każdej zmianie swego adresu ciąży na stronie od daty dowiedzenia się o prowadzonym postępowaniu administracyjnym zaś na organie ciąży na podstawie art. 9 Kpa obowiązek pouczenia o tej powinności i skutkach niedopełnienia jej.

Zakłady pracy chronionej są zwolnione od opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych. Nie ma znaczenia, że nie ma wykazu należności, z których są zwolnione.

Stosownie do przepisu art. 128 ust. 1-3 ustawy z dnia 8 lutego 2002 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 21 poz. 205 ze zm./ żołnierzowi uznanemu za posiadającego na wyłącznym utrzymaniu członka rodziny nie przysługuje zasiłek, jeżeli tym członkiem rodziny jest osoba, która utraciła prawo do zasiłku dla bezrobotnych z powodu upływu okresu jego pobierania, nie będąca

Wprowadzone w par. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ domniemanie prawne ma charakter wzruszalny /tzw. praesumptio iuris tantum/, i jako takie może być obalone dowodem przeciwnym, np. w sytuacji gdy organ rentowy wykaże, że chociaż praca była wykonywana w warunkach narażających na powstanie choroby zawodowej, to jednak

Jeżeli choroba stwierdzona orzeczeniem lekarskim nie figuruje w wykazie chorób zawodowych /rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach - Dz.U. nr 132 poz. 1115/, nie można orzec o chorobie zawodowej

Bez wyrejestrowania działalności gospodarczej nie ma możliwości sprawdzenia, czy faktycznie była ona prowadzona, czy też nie. Jest to istotne dla ustalania statusu bezrobotnego. Już samo sformułowanie przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. "f" ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 2003 nr 58 poz. 514 ze zm./ wskazuje, iż osoba, która uzyskała wpis do ewidencji

Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2002 r. /K 45/01/ w sprawie przepisów ustawy, która z dniem 1 stycznia 2000 r. uchyliła przywileje podatkowe zakładów pracy chronionej ma charakter orzeczenia stwierdzającego niekonstytucyjność tych przepisów.

Jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość odpisów na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, wpłacone w myśl ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych /Dz.U. nr 43 poz. 163 ze zm./ na wyodrębniony rachunek funduszu, zostały następnie z niego wycofane i faktycznie wydatkowane na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej, brak jest podstaw, by takie odpisy mogły