Agencja zatrudnienia jest podmiotem profesjonalnym, a więc powinna działać z należytą starannością. Organy administracji kontrolujące sposób działania agencji mają zapewnić, aby ochrona ta była rzeczywiście realizowana. Skoro działalność agencji jest działalnością regulowaną, to przedsiębiorca może ją wykonywać tylko wtedy, gdy spełnia warunki określone ustawą. Jeśli takich warunków nie spełnia, nie

Zgodnie z art. 17 ust. 6 ustawy o świadczeniach rodzinnych rejestracja w urzędzie pracy i posiadanie statusu osoby bezrobotnej nie wykluczają możliwości uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego, jednak przyznanie świadczenia wymaga ustalenia, że niepodejmowanie zatrudnienia jest związane ze sprawowaną opieką nad osobą niepełnosprawną.

Wydatki pokrywane z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych powinny być bezpośrednio związane z poprawą sytuacji zawodowej konkretnego pracownika. Obowiązek wykazania bezpośredniego związku pomiędzy wydatkiem a poprawą sytuacji zawodowej pracownika spoczywa na wnioskodawcy.

Zakup sprzętu standardowego, który ułatwia wykonywanie obowiązków pracowniczych osobie niepełnosprawnej, może być zaliczany do kosztów rehabilitacji zawodowej i finansowany ze środków funduszu rehabilitacji. Przepisy prawa nie ograniczają tych środków jedynie do zakupu specjalistycznego sprzętu dedykowanego wyłącznie dla pracowników niepełnosprawnych.

Pobranie świadczenia nienależnego na podstawie art. 76 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy może być obarczone obowiązkiem zwrotu tylko w przypadku wykazania przez organ zawinionego działania beneficjenta, który działał w złej wierze, mając świadomość nienależności pobrania.

Pracodawca, dla którego dofinansowanie stanowi pomoc publiczną, powinien wnioskować o wypłatę dofinansowania za wszystkie miesiące, za które spełnia warunki do uzyskania dofinansowania. Dlatego ważne jest, by pracodawca niezwłocznie wystąpił z wnioskiem o dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego. Powyższe wynika wprost z postanowień art. 2a ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej

Pracodawca, dla którego dofinansowanie stanowi pomoc publiczną, powinien wnioskować o wypłatę dofinansowania za wszystkie miesiące, za które spełnia warunki do uzyskania dofinansowania. Dlatego ważne jest, by pracodawca niezwłocznie wystąpił z wnioskiem o dofinansowanie do wynagrodzenia pracownika niepełnosprawnego. Powyższe wynika wprost z postanowień art. 2a ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej

W myśl art. 492 § 4 i 5 kodeksu wyborczego, jeśli wójt podejmuje skuteczne działania zmierzające do zgodności z zakazem łączenia mandatu z wykonywaniem określonych funkcji lub działalności gospodarczej, a te działania prowadzą do osiągnięcia celu ustawowego, nawet jeśli wymagają więcej czasu niż formalnie przewidziany termin, nie powinno to skutkować wygaśnięciem mandatu.

Inspektor pracy może wydać nakaz zapłaty wynagrodzenia lub innego świadczenia tylko wtedy, gdy świadczenia te są bezsporne i wymagalne w czasie kontroli. W przypadku sporów dotyczących wysokości lub zasadności świadczeń, właściwym organem do ich rozstrzygania jest sąd pracy.

W przypadkach, gdy osoby przebywające w domach pomocy społecznej wymagają całodobowej opieki, nie mogąc samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, którym nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych, to ich sytuacja osobista może wymagać podjęcia działań zabezpieczających także w zakresie przekazywania świadczeń z tytułu umowy o pracę, co może być realizowane w różnych formach

1. Określona w art. 41 ust. 4 ustawy o emeryturach pomostowych kompetencja pracodawcy sprowadza się do ustalenia jasnego, czytelnego wykazu stanowisk pracy w ramach zindywidualizowanego zakładu pracy, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze. Każdy zakład pracy i wyodrębnione w ramach jego organizacji stanowiska pracy charakteryzują się specyfiką odnoszoną

Osoba posiadająca status bezrobotnej, jako należąca do kategorii ubezpieczonych w rozumieniu przepisów ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, nie należy do kategorii innych niż ubezpieczeni osób zdefiniowanych w art. 2 ust. 1 pkt 2 tej ustawy i w związku z tym nie może uzyskać decyzji potwierdzającej prawo takiej osoby do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie

W przypadku rozpoznawania chorób zawodowych, kluczowe jest stwierdzenie istnienia warunków narażających na ich powstanie, a nie udowodnienie bezpośredniego związku przyczynowego między warunkami pracy a chorobą. Przekroczenie dopuszczalnych norm ekspozycji na szkodliwe czynniki w środowisku pracy nie jest niezbędnym warunkiem do uznania choroby za zawodową. Decyzja o uznaniu choroby za zawodową nie