Właściwość miejscowa organu administracji publicznej musi być przestrzegana przy rozpatrywaniu wniosku o uznanie za osobę bezrobotną, a naruszenie tej zasady prowadzi do nieważności decyzji administracyjnej.

Decyzja Kierownika Rejonowego Urzędu Pracy z dnia 10 sierpnia 1998 r. uznająca A. A. za osobę bezrobotną nie została wydana z rażącym naruszeniem prawa, a czynności organu administracyjnego z tego okresu nie naruszają prawa w sposób istotny.

Okres zawieszenia działalności gospodarczej istotnie wpływa na opóźnienie nabycia prawa do zasiłku dla bezrobotnych zgodnie z art. 75 ust. 1 pkt 8 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Sprawa wymaga ponownego rozpatrzenia przez SAD z uwzględnieniem tej przesłanki.

Pełnienie funkcji Prezesa Zarządu w spółce z o.o. jest niezgodne z uzyskaniem statusu osoby bezrobotnej z uwagi na brak pełnej gotowości do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy, niezależnie od faktycznego wykonywania obowiązków czy wysokości otrzymywanego wynagrodzenia.

Również krótkotrwałe wykonywanie pracy na podstawie umowy cywilnoprawnej powoduje utratę statusu osoby bezrobotnej, niezależnie od okresu zatrudnienia i wysokości wynagrodzenia, gdyż koliduje to z wymaganą gotowością do podjęcia zatrudnienia.

Pełnienie funkcji członka zarządu spółki prawa handlowego, nawet nieodpłatne, domyślnie wyklucza spełnienie przesłanki „gotowości do podjęcia zatrudnienia” w kontekście statusu bezrobotnego według art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia.

Osobie ubiegającej się o status bezrobotnego, której stosunek pracy trwa w dniu rejestracji, nie można tego statusu przyznać z datą późniejszą niż data rejestracji w urzędzie pracy, gdyż ustawa wymaga statusu osoby niezatrudnionej i niewykonującej pracy.

Sprawowanie funkcji członka zarządu spółki kapitałowej uniemożliwia uzyskanie statusu bezrobotnego. Samo stanowisko związane jest z obowiązkami niweczącymi gotowość do pracy, niezależnie od faktycznej działalności spółki lub uzyskiwanych przez nią przychodów.

Członek zarządu spółki kapitałowej, niezależnie od faktycznej aktywności spółki, nie może być uznany za bezrobotnego w świetle art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia, gdyż obowiązki funkcyjne sprzyjają niemożliwości pełnej gotowości do pracy.

Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie jest ustawą podatkową, a wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych nie stanowią podatku w rozumieniu art. 6 Ordynacji podatkowej, ponieważ publicznoprawny charakter świadczenia nie przesądza o jego podatkowym charakterze.

Prokurent, jako osoba uprawniona do reprezentacji spółki, jest objęty wymogiem niekaralności określonym w ustawie o promocji zatrudnienia, a jego ukaranie za wykroczenie związane z działalnością agencji stanowi przesłankę do wykreślenia spółki z rejestru prowadzących agencje zatrudnienia.

Wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, przyznane na podstawie art. 57 Kodeksu pracy w wyniku przywrócenia pracownika do pracy, ma charakter odszkodowawczy i podlega zwolnieniu z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Prezes Zarządu PFRON nie posiada kompetencji do samodzielnego ustalania i rozliczania zobowiązań z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne pracowników niepełnosprawnych; za ustalenie prawidłowości i wysokości tych zobowiązań odpowiada wyłącznie Zakład Ubezpieczeń Społecznych.