W świetle art. 76 ust. 2 pkt 2 u.p.z. dla ustalenia obowiązku zwrotu nienależnie pobranego świadczenia, decydujące znaczenie ma świadomość i zamiar bezrobotnego, który pobrał świadczenie w złej wierze.

Skoro minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego nie został prawidłowo upoważniony do wydania rozporządzenia, w którym zostałby zawarty materialnoprawny termin warunkujący przyznanie pomocy de minimis, to § 9 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych w zakresie w jakiej uzależnia uznanie wydatku z zakładowego funduszu rehabilitacji za dokonany

1. Osoba fizyczna świadcząca usługi w zakresie pośrednictwa pracy w sposób, który nie wymaga podjęcia działań w celu zorganizowania odrębnej struktury osobowo-majątkowej, nie może być uznana za jednostkę organizacyjną w rozumieniu art. 6 ust. 4 u.p.z.i.r.p. w brzmieniu obowiązującym do 31 stycznia 2009 r. Konsekwencją tego jest brak możliwości uznania jej za agencję zatrudnienia, którą przepis ten

Organy administracji publicznej powinny dokonywać wykładni przepisów art. 33 ust. 4 pkt 1 i art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, mając na uwadze nie tylko ich literalne brzmienie, ale również wykładnię celowościową i funkcjonalną oraz zasadę proporcjonalności wynikającą z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.

Przepis art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. f) ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy po jej nowelizacji z 2010 r. stanowi, że status bezrobotnego można nabyć również w okresie, w którym zgłoszono zawieszenie prowadzenia działalności gospodarczej. Ponieważ w art. 75 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy została wyłączona możliwość uzyskania zasiłku dla bezrobotnych w okresie zawieszenia wykonywania działalności

Według wykładni zwrotu "ujawnienie", użytego w art. 33 ust. 4a pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, odnosi się on wyłącznie do niezgodnego z ustawą przeznaczenia środków funduszu rehabilitacji. Zaś w przypadku niedotrzymania terminu określonego w art. 33 ust. 3 pkt 3 tej ustawy zobowiązanie do wpłaty 30% na Fundusz

Pracownicy naukowi szkoły wyższej wykonują dwojakiego rodzaju działalność, tj. naukową i dydaktyczną, zatem wyjazdy w celu realizacji badań naukowych są jednocześnie wykonywaniem zadań należących do zakresu działania uczelni, a więc wykonywaniem "zadań służbowych", o których mowa w art. 775 § 1 K.p.

Zgodnie z art. 21 ust. 2b ustawy o rehabilitacji z obniżonego wskaźnika zatrudnienia mogą skorzystać podmioty wymienione w tym przepisie lub zespoły utworzone wyłącznie z jednostek, o których mowa w tym przepisie.

Użyty w art. 33 ust. 4a pkt 2 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych zwrot "ujawnienie" odnosi się wyłącznie do niezgodnego z ustawą przeznaczenia środków funduszu rehabilitacji. Gdyby "niedotrzymanie terminu, o którym mowa w ust. 3 pkt 3" uznać za równoznaczne z "niezgodnym z ustawą przeznaczeniem środków funduszu rehabilitacji" - art. 33 ust. 4a pkt

1. Nie jest warunkiem zaistnienia skutku przewidzianego w art. 231 k.p. zaistnienie indywidualnie określonych zdarzeń takich jak przejęcie majątku (składników majątkowych) poprzedniego pracodawcy czy prowadzenie przez podmiot przejmujący i przyjmujący tożsamej działalności. 2. Przepis art. 199a § 3 O.p. ani nie wyłącza, ani nie ogranicza obowiązku organu podatkowego do samodzielnego przeprowadzenia

1. Nie jest warunkiem zaistnienia skutku przewidzianego w art. 231 k.p. zaistnienie indywidualnie określonych zdarzeń takich jak przejęcie majątku (składników majątkowych) poprzedniego pracodawcy czy prowadzenie przez podmiot przejmujący i przyjmujący tożsamej działalności. 2. Przepis art. 199a § 3 O.p. ani nie wyłącza, ani nie ogranicza obowiązku organu podatkowego do samodzielnego przeprowadzenia

1. Nie jest warunkiem zaistnienia skutku przewidzianego w art. 231 k.p. zaistnienie indywidualnie określonych zdarzeń takich jak przejęcie majątku (składników majątkowych) poprzedniego pracodawcy czy prowadzenie przez podmiot przejmujący i przyjmujący tożsamej działalności. 2. Przepis art. 199a § 3 O.p. ani nie wyłącza, ani nie ogranicza obowiązku organu podatkowego do samodzielnego przeprowadzenia

1. Nie jest warunkiem zaistnienia skutku przewidzianego w art. 231 k.p. zaistnienie indywidualnie określonych zdarzeń takich jak przejęcie majątku (składników majątkowych) poprzedniego pracodawcy czy prowadzenie przez podmiot przejmujący i przyjmujący tożsamej działalności. 2. Przepis art. 199a § 3 O.p. ani nie wyłącza, ani nie ogranicza obowiązku organu podatkowego do samodzielnego przeprowadzenia