Z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/, to jest z dniem 1 grudnia 1991 r. /art. 70 ustawy/ w okresie do 1 stycznia 1993 r. organem właściwym do wydawania decyzji w przedmiocie uprawnienia do zasiłku dla bezrobotnych jest kierownik rejonowego biura pracy, który organizacyjnie nie jest podporządkowany kierownikowi urzędu rejonowego

W sytuacji gdy osoba pozostająca bez pracy, ponad wszelką wątpliwość pozostaje w rozłączeniu z małżonkiem, który jest właścicielem lub posiadaczem gospodarstwa rolnego, okoliczność, iż małżonek tej osoby jest właścicielem lub posiadaczem gospodarstwa rolnego nie stoi na przeszkodzie uznania jej za bezrobotną w rozumieniu przepisu art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu

Czy przepis art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457; zm. Dz.U. 1992 nr 21 poz. 84/ pomijając warunek przyznania zasiłku dla bezrobotnych przewidziany poprzednio w art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446; zm. Dz.U. 1990 nr 9 poz. 57 i nr 56 poz. 323 i Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24 i nr 46 poz

1. W sytuacji, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, chodzi o dochód osiągnięty przez współmałżonka osoby bezrobotnej w konkretnym miesiącu, a nie osiągnięty przezeń w danym roku kalendarzowym przeciętny dochód miesięczny. 2. Art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

Warunku określonego w art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/ nie stosuje się do bezrobotnych, którzy po okresie pobierania zasiłku lub zasiłku szkoleniowego podjęli pracę, lecz z przyczyn dotyczących zakładu pracy nie przepracowali 180 dni, jeżeli w terminie 7 dni od rozwiązania umowy o pracę zarejestrowali się we właściwym Rejonowym

Zakaz wynikający z art. 6 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./ ma zastosowanie bez względu na rodzaj spraw załatwianych przez podległego pracownika. Przepis ten nie pozwala również na powstanie możliwości, nawet okresowej, bezpośredniej podległości służbowej pomiędzy małżonkami i innymi osobami wymienionymi w tym przepisie. Istnieje zatem stan bezpośredniej

Z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/, to jest z dniem 1 grudnia 1991 r. /art. 70 ustawy/ w okresie do 1 stycznia 1993 r. organem właściwym do wydawania decyzji w przedmiocie uprawnienia do zasiłku dla bezrobotnych jest kierownik rejonowego biura pracy, który organizacyjnie nie jest podporządkowany kierownikowi urzędu rejonowego

Przepis art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/ obejmuje swoim zakresem jedynie okres, w którym zasiłek ma być wypłacony.

Pracownicy wojewódzkich biur wyborczych nie są urzędnikami organów administracji państwowej, ani tych organów i instytucji, na które rozciągnięto przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ i nie odnoszą się do nich przepisy ustawy o pracownikach urzędów państwowych. Stosunek pracy kierownika wojewódzkiego biura wyborczego jest stosunkiem

W sytuacji skończenia przez zainteresowanego szkoły zawodowej i zarejestrowanie się jako bezrobotny, gdy ojciec jego posiada gospodarstwo rolne, organy administracji muszą zbadać czy jego zamiarem jest związać się z gospodarstwem rolnym ojca, co automatycznie powodowałoby jego ubezpieczenie jako domownika, czy wręcz odwrotnie chce on podjąć samodzielnie życie zgodnie z uzyskanym zawodem i dlatego zaczął

1. Analiza postanowień art. 24 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. 75 poz. 446 ze zm./ oraz zestawienie jego treści z postanowieniami art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 46 poz. 201/ wskazują, że na gruncie obowiązywania art. 24 ustawy o zatrudnieniu nie ma podstaw do przyjęcia, iż w drodze decyzji

Odsetki ustawowe od zasiłku dla bezrobotnego możliwe są - spełnianiu ustawowych warunków - dopiero od 1 grudnia 1991 r.

1. Decyzja o zawieszeniu w pełnieniu obowiązków służbowych urzędnika państwowego mianowanego musi określać termin tego zawieszenia. 2. Okres z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ jest terminem materialnoprawnym, a nie procesowym, gdyż dotyczy istotnego ograniczenia uprawnień pracowniczych /zwłaszcza w układzie, gdy na wynagrodzenie

1. Sprawa wysokości odprawy dla pracowników samorządowych na podstawie wyboru nie może być regulowana przez radę gminy odmiennie, aniżeli została uregulowana w art. 75 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks Pracy /Dz.U. nr 24 poz. 141 ze zm./ w związku z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./. 2. Rada gminy nie może w drodze uchwały

Przepis par. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 maja 1991 r. o zmianie rozporządzenia w sprawie praw i obowiązków pracowników kolejowych /Dz.U. nr 47 poz. 204/, dopuszczający możliwość rozwiązania z pracownikiem mianowanym stosunku pracy za uprzednim wypowiedzeniem, jest wyjątkiem od zasady i jako przepis wyjątkowy nie może być rozszerzająco interpretowany. Rozwiązanie stosunku pracy na powyższej

O ile zasady dotychczas obowiązującej ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ są dla strony skarżącej korzystniejsze, zachowuje ona prawo otrzymania zasiłku na zasadach dotychczas obowiązujących z zachowaniem przepisu art. 61 ust. 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/.

W okresie urlopu bezpłatnego trwa stosunek pracy, co należy uwzględnić przy stosowaniu przepisu art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/.

Osoba uprawniona do korzystania - na podstawie Karty Nauczyciela - ze szkolnej działki gruntu zobowiązana jest do płacenia podatku od nieruchomości na podstawie art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.

1. Celami społecznie użytecznymi, o jakich mowa w art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 3 poz. 12 ze zm./, są cele służące ogółowi społeczeństwa. 2. Przepisy ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych /Dz.U. nr 55 poz. 234/, jak i przepisy ustawy z dnia 8 października 1982 r. o związkach zawodowych /Dz.U. 1985 nr 54 poz. 277

l. Właściwą drogą dochodzenia zwrotu świadczeń nienależnie pobranych przed dniem 1 grudnia 1991 r. z Funduszu Pracy jest droga procesu cywilnego. 2. W sytuacji gdy wypłata zasiłku dla bezrobotnego z Funduszu Pracy dokonana została na podstawie decyzji administracyjnej o przyznaniu zasiłku, warunkiem żądania zwrotu tego świadczenia jako nienależnie przyznanego jest stwierdzenie nieważności bądź uchylenie

Osoba zarejestrowana w rejonowym biurze pracy właściwym dla miejsca jej zamieszkania, mająca w dniu dokonania rejestracji uprawnienia do otrzymania zasiłku dla bezrobotnych w świetle art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, której zasiłek taki został przyznany, nie traci uprawnień do tego zasiłku przez to, że zmieni miejsce zamieszkania i zarejestruje

1. Do okresu pozostawania w stosunku pracy w rozumieniu art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ należy wliczać okres urlopu bezpłatnego. 2. Jeżeli organ przesądził decyzją ostateczną co do zasady uprawnienie do zasiłku dla bezrobotnych, decyzja późniejsza, stwierdzająca brak takich uprawnień, może zapaść jedynie po wzruszeniu decyzji wcześniejszej

Przepis art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ formułuje szereg warunków od spełnienia których uzależniona jest możliwość przeniesienia urzędnika państwowego mianowanego do innego urzędu. Zastosowanie tego przepisu jako sui generis sankcją służbową jest sprzeczne z celem i zakresem tego przepisu.

Określając jednostki organizacyjne związków zawodowych uprawnione do żądania zwrotu majątku utraconego w wyniku wprowadzenia stanu wojennego, ustawodawca miał na względzie tożsamość organizacyjną danego związku zawodowego, a nie ciągłość jego osobowości prawnej.