1. Prowadzenie własnej działalności gospodarczej nie stanowi zatrudnienia w rozumieniu art. 1 i art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./. 2. Okres podlegania ubezpieczeniu społecznemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 pkt 2 powyższej ustawy jest uzależniony od rozpoczęcia tej działalności, od zgłoszenia

1. "Zdolność" do pracy w sensie art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ należy rozumieć tak samo jak zdolność osoby pracującej zawodowo; zdolności tej nie zmienia przejściowa choroba, stwierdzona stosownym zaświadczeniem lekarskim. 2. Te same względy, które każą wypłacać przejściowo choremu pracownikowi zasiłek chorobowy, uzasadniają wypłacanie

Zatrudnienie pracownika administracyjnego w prywatnym biurze usług prawnych nie może być traktowane .jako zatrudnienie na dodatkowym miejscu pracy lub przy pracach interwencyjnych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 9 i 10 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./. i nie daje podstaw do refundacji kosztów takiego zatrudnienia.

1. Przez absolwentów szkół ogólnokształcących, którym na podstawie znowelizowanego art. 15 ust. 5 pkt 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, przysługuje zasiłek w wysokości 110 procent najniższego wynagrodzenia, należy rozumieć, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 12b tej ustawy, tylko tych absolwentów liceów, którzy uzyskali uprawnienia do wykonywania określonego

l. Krótkotrwała choroba w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie świadczy o niezdolności do pracy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446/. 2. Korzystanie z "urlopu macierzyńskiego" przez kobietę pobierającą zasiłek dla bezrobotnych nie stanowi podstawy do orzeczenia o utracie prawa do zasiłku.

Z art. 16 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ wynika, że niepobieranie przez bezrobotnego świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby lub macierzyństwa albo zasiłku wychowawczego sprawia, iż przysługuje mu zasiłek dla bezrobotnych.

Absolwent zasadniczej szkoły zawodowej dla niepracujących, zarejestrowany przed upływem 12 miesięcy jako bezrobotny, nie traci z chwilą upływu tego okresu uprawnienia do zasiłku dla bezrobotnych.

1. Okres pobierania stypendium sportowego przez osoby, które ze względu na uprawianie sportu wyczynowego nie pracują zawodowo /par. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 maja 1985 r. w sprawie zakresu, zasad i trybu przyznawania i wstrzymywania stypendiów sportowych oraz ich wysokości - Dz.U. nr 25 poz.109 ze zm./, jest równoważny z okresem "pozostawania w stosunku pracy" w rozumieniu i

Pobieranie każdego świadczenia emerytalnego powoduje, że w świetle art. 2 ust. 1 pkt 8 lit. "a" ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ pobierający to świadczenie nie jest bezrobotnym i nie przysługuje mu zasiłek dla bezrobotnego, przewidziany w art. 15 tej ustawy.

1. Stosunek pracy na podstawie mianowania jest stosunkiem administracyjnoprawnym w sferze prawa pracy. Nawiązanie jak i rozwiązanie tego stosunku następuje w drodze decyzji administracyjnej /art. 104 Kpa/, w postępowaniu administracyjnym, regulowanym przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego, a z niektórymi pracownikami mianowanymi także przepisami szczególnymi. 2. W zakresie postępowania administracyjnego

1. Art. 5 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24/ zawiera domniemanie iż współmałżonek rolnika pracuje w gospodarstwie domowym bezpośrednio związanym z gospodarstwem rolnym. Wykazanie sytuacji przeciwnej należy zatem do zainteresowanego,ubiegającego się o zasiłek dla bezrobotnych. 2. Akt, w którym organ administracji wzywa do dobrowolnego zwrotu

Do okresu zatrudnienia określonego w art. 15 ust. 1 i ust. 2 pkt 10 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ należy również zaliczyć okresy zaliczalne do okresów zatrudnienia, w tym na podstawie art. 13 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin /Dz.U. nr 40 poz. 267 ze zm./ - okresy przerw w pracy spowodowane

1. Art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124/ określający czas pracy pracowników samorządowych na nie przekraczający 40 godzin na tydzień i 8 godzin na dobę, nie powinien być interpretowany w całkowitym oderwaniu od podstawowych rozwiązań z zakresu prawa pracy, zwłaszcza po uwzględnieniu odesłania do Kodeksu pracy zawartego w art. 31 ust. 1 tej

Stosownie do art. 15 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ od jedynych żywicieli rodzin nie wymaga się tylko spełnienia warunku pozostawania w stosunku pracy lub podlegania ubezpieczeniu społecznemu przez co najmniej 180 dni w okresie 12 miesięcy przed zarejestrowaniem. Osoby te nie mają żadnych innych preferencji i bez spełnienia

Okres ubezpieczenia z tytułu pracy w gospodarstwie rolnym, w charakterze domownika w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin /t.j. Dz.U. 1989 nr 24 poz. 133 ze zm./, za który rolnik prowadzący gospodarstwo opłaca składkę na ubezpieczenie społeczne rolników - jest równoznaczny z objęciem danej osoby - ubezpieczeniem

Organy zatrudnienia nie mają obowiązku uwzględnienia wniosku bezrobotnego o skierowanie go do zatrudnienia na stanowisku kierowniczym.

Orzeczenie Społecznej Komisji Pojednawczej, rozpoznającej wniosek o ponowne zatrudnienie na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 maja 1989 r. o przywróceniu praw pracowniczych osobom pozbawionym zatrudnienia za działalność związkową, samorządową, przekonania polityczne i religijne /Dz.U. nr 32 poz. 172 ze zm./, nie jest decyzją administracyjną i niedopuszczalna jest na nie skarga do sądu administracyjnego

Osoba przebywająca na urlopie bezpłatnym pozostaje w stosunku pracy a zatem zasiłek dla bezrobotnych jej nie przysługuje /stosownie do art. 15 i art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./.

Stosownie do przepisów art. 2 ust. 1 pkt 9 i 10 oraz art. 10 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, zwrot zakładowi pracy ze środków Funduszu Pracy kosztów zatrudnienia bezrobotnych przy pracach interwencyjnych /sezonowych/ oraz tworzenie dodatkowych miejsc pracy dla bezrobotnych następuje tylko wówczas, gdy działania te zostały podjęte i zorganizowane

W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, która uchyliła ustawę z dnia 14 grudnia 1982 r. o zatrudnieniu absolwentów /Dz.U. nr 40 poz. 270/ obowiązkiem pracownika prowadzącego sprawę osób poszukujących pracy było poinformowanie /zgodnie z art. 9 Kpa/ o zmianie stanu prawnego i - w razie potrzeby - założenia nowej karty rejestracyjnej

Najniższym ekwiwalentem z tytułu praktyki zawodu, refundowanym ze środków Funduszu Pracy /art. 37 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu - Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, jest ekwiwalent ustalony według zasad przewidzianych w par. 2 ust. 2 zarządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 20 września 1988 r. w sprawie szczegółowych zasad przyznawania oraz trybu wypłacania ekwiwalentu

O tym, czy zasiłek dla bezrobotnych należy się dla absolwentów liceów ogólnokształcących na warunkach określonych w art. 15 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ decyduje nie art. 2 ust. 1 pkt 11 i 12, lecz art. 15 ust. 5 pkt 3 cytowanej ustawy.

1. Skoro żadne decyzje administracyjne dotyczące rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem mianowanym nie są wymienione w art. 196 par. 4 Kodeksu postępowania administracyjnego w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 24 maja 1990 r. /Dz.U. nr 34 poz. 201/, przeto wszystkie one - jeżeli spełniają wymienione w Kpa warunki - mogą być przedmiotem skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Dotyczy to także