Sformułowanie zawarte w części wstępnej przepisu art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/, że "warunku określonego w ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do bezrobotnych", wyraźnie wskazuje, że od bezrobotnych w sytuacji opisanej w pkt 7 ust. 2 art. 20 nie jest wymagane spełnienie warunku pozostawania w stosunku pracy co najmniej 180 dni w okresie

Z zestawienia art. 16 ust. 2 z art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ wynika, że ubiegając się ponownie o zasiłek dla bezrobotnych /w przypadku utraty prawa do zasiłku z powodu m.in. odmowy przyjęcia propozycji przyuczenia do zawodu - art. 16 ust. 2 ustawy o bezrobociu/, nie musi się dokonywać ponownej rejestracji, a jedynie zgłosić odpowiedni

1. Sięgnięcie po drastyczny środek w postaci pozbawienia praw nabytych, jakim jest utrata zasiłku dla bezrobotnych /art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457/ winno nastąpić po jednoznacznym i wnikliwym wyjaśnieniu sprawy, do czego organy administracji zobligowane są na podstawie przepisów art. 7 i art. 77 par. 1 Kpa. 2. Brak dokumentacji

Według art. 22 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ statut gminy określa organizację wewnętrzną oraz tryb pracy rady i jej organów. Ponadto według art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./ statut gminy określa organ lub osoby właściwe do nawiązania w imieniu zakładu pracy stosunku pracy na

Sformułowanie zawarte w części wstępnej przepisu art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, że "warunku określonego w ust. 1 pkt 2 nie stosuje się do bezrobotnych (...)" zdaje się wyraźnie wskazywać, że od bezrobotnego w sytuacji opisanej w pkt 7 ust. 2 art. 20 nie jest wymagane spełnienie warunku pozostawania w stosunku pracy co

1. Pracownik pobierający wynagrodzenie ze Skarbu Państwa obliczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy na podstawie art. 10 ust. 3 w związku z art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./, nie jest bezrobotnym w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, a zatem nie może pobierać zasiłku

Jeżeli roszczenia zakładowej organizacji związkowej z tytułu utraty majątku w wyniku wprowadzenia stanu wojennego zostały zaspokojone w całości przed wejściem w życie ustawy z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego /Dz.U. 1991 nr 4 poz. 17/, w sprawie takiej nie mogą mieć zastosowania przepisy tej

1. Rada gminy nie może na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, z uwzględnieniem art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./, ustanawiać szczególnych zasad wynagradzania pracowników gminy, a w szczególności przyznawać odpraw pieniężnych w wysokości 6-miesięcznego wynagrodzenia

Ustawa z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457/ nie definiuje pojęcia "nieusprawiedliwionych przyczyn" w zakresie przestrzegania obowiązku o jakim mowa w art. 12 ust. 2 tej ustawy przez bezrobotnego. W związku z tym przy stosowaniu przepisu art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy powyższe pojęcie rozumieć należy w taki sposób, czy w świetle przyczyny podawanej przez bezrobotnego

1. Pozbawienie prawa do zasiłku z powodu niestawienia się z przyczyn nieusprawiedliwionych w wyznaczonym terminie /przewidziane w art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu - Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm. oraz obecnie w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457/ nie może nastąpić czynnością faktyczną organu

Art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego /Dz.U. nr 4 poz. 17/ i inne przepisy tej ustawy nie przewidują waloryzacji kwot przejętych, które następnie zostały zwrócone przed dniem wejścia w życie ustawy to jest przed dniem 2 lutego 1991 r.

Z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/, to jest z dniem 1 grudnia 1991 r. /art. 70 ustawy/ w okresie do 1 stycznia 1993 r. organem właściwym do wydawania decyzji w przedmiocie uprawnienia do zasiłku dla bezrobotnych jest kierownik rejonowego biura pracy, który organizacyjnie nie jest podporządkowany kierownikowi urzędu rejonowego

W sytuacji gdy osoba pozostająca bez pracy, ponad wszelką wątpliwość pozostaje w rozłączeniu z małżonkiem, który jest właścicielem lub posiadaczem gospodarstwa rolnego, okoliczność, iż małżonek tej osoby jest właścicielem lub posiadaczem gospodarstwa rolnego nie stoi na przeszkodzie uznania jej za bezrobotną w rozumieniu przepisu art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu

Czy przepis art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457; zm. Dz.U. 1992 nr 21 poz. 84/ pomijając warunek przyznania zasiłku dla bezrobotnych przewidziany poprzednio w art. 15 ust. 2 pkt 10 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446; zm. Dz.U. 1990 nr 9 poz. 57 i nr 56 poz. 323 i Dz.U. 1991 nr 7 poz. 24 i nr 46 poz

1. W sytuacji, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, chodzi o dochód osiągnięty przez współmałżonka osoby bezrobotnej w konkretnym miesiącu, a nie osiągnięty przezeń w danym roku kalendarzowym przeciętny dochód miesięczny. 2. Art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

Warunku określonego w art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/ nie stosuje się do bezrobotnych, którzy po okresie pobierania zasiłku lub zasiłku szkoleniowego podjęli pracę, lecz z przyczyn dotyczących zakładu pracy nie przepracowali 180 dni, jeżeli w terminie 7 dni od rozwiązania umowy o pracę zarejestrowali się we właściwym Rejonowym

Zakaz wynikający z art. 6 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./ ma zastosowanie bez względu na rodzaj spraw załatwianych przez podległego pracownika. Przepis ten nie pozwala również na powstanie możliwości, nawet okresowej, bezpośredniej podległości służbowej pomiędzy małżonkami i innymi osobami wymienionymi w tym przepisie. Istnieje zatem stan bezpośredniej

Z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/, to jest z dniem 1 grudnia 1991 r. /art. 70 ustawy/ w okresie do 1 stycznia 1993 r. organem właściwym do wydawania decyzji w przedmiocie uprawnienia do zasiłku dla bezrobotnych jest kierownik rejonowego biura pracy, który organizacyjnie nie jest podporządkowany kierownikowi urzędu rejonowego

Przepis art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/ obejmuje swoim zakresem jedynie okres, w którym zasiłek ma być wypłacony.

Pracownicy wojewódzkich biur wyborczych nie są urzędnikami organów administracji państwowej, ani tych organów i instytucji, na które rozciągnięto przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ i nie odnoszą się do nich przepisy ustawy o pracownikach urzędów państwowych. Stosunek pracy kierownika wojewódzkiego biura wyborczego jest stosunkiem

W sytuacji skończenia przez zainteresowanego szkoły zawodowej i zarejestrowanie się jako bezrobotny, gdy ojciec jego posiada gospodarstwo rolne, organy administracji muszą zbadać czy jego zamiarem jest związać się z gospodarstwem rolnym ojca, co automatycznie powodowałoby jego ubezpieczenie jako domownika, czy wręcz odwrotnie chce on podjąć samodzielnie życie zgodnie z uzyskanym zawodem i dlatego zaczął

1. Analiza postanowień art. 24 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. 75 poz. 446 ze zm./ oraz zestawienie jego treści z postanowieniami art. 26 ust. 2 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 46 poz. 201/ wskazują, że na gruncie obowiązywania art. 24 ustawy o zatrudnieniu nie ma podstaw do przyjęcia, iż w drodze decyzji

Odsetki ustawowe od zasiłku dla bezrobotnego możliwe są - spełnianiu ustawowych warunków - dopiero od 1 grudnia 1991 r.