Sposób rozumienia art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. 1991 nr 106 poz. 457 ze zm./, że bezrobotny nabywa prawo do zasiłku w przypadku powrotu z zagranicy dopiero po przepracowaniu lub podleganiu ubezpieczeniu społecznemu z tytułu innej działalności pozarolniczej przez okres co najmniej 180 dni w ciągu ostatnich 12 miesięcy przed ponownym zarejestrowaniem
Niestawiennictwo z przyczyn nieusprawiedliwionych w wyznaczonym terminie w urzędzie pracy /art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu z dnia 16 października 1991 r. - Dz.U. nr 106, poz. 457 ze zm./ i niezłożenie oświadczenia o nieosiągnięciu w danym miesiącu dochodu przekraczającego połowę najniższego wynagrodzenia /art. 22 ust. 3 ustawy/, stanowią podstawy prawne decyzji orzekającej utratę
Absolwent dziennych studiów doktoranckich, zakończonych dyplomem doktora nie posiada statusu i uprawnień absolwenta szkoły wyższej w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./.
Przepisy ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /art. 2 ust. 1 pkt 9 lit. "e" - Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, łączą zagadnienie statusu bezrobotnego Z PROWADZENIEM działalności gospodarczej lub PODLEGANIEM ubezpieczeniu społecznemu a nie z samym formalnym wpisem do ewidencji działalności gospodarczej. Taki wpis ma oczywiście charakter dowodowy - stwarza domniemanie, że osoba
1. We wszelkiej interpretacji przepisów, próbach dekodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową, a wykładnia systemowa czy celowościowa mogą mieć jedynie następcze, pomocnicze znaczenie. 2. Ustawą z dnia 10 października 1991 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 110 poz. 472/, która weszła
Nieporozumieniem jest traktowanie przez niektórych bezrobotnych okresu pobierania zasiłku jako okresu pozbawionego jakiejkolwiek dyscypliny oraz dążenie do kształtowania dla siebie korzystniejszego nawet statusu niż mają osoby pozostające w stosunku pracy, które za naruszenie czasowej dyscypliny pracy ponoszą odpowiedzialność. Zasiłki wypłacane są z części wynagrodzenia osób pracujących i również z
Sam fakt nie stawienia się bezrobotnego w Rejonowym Biurze Pracy w wyznaczonym terminie nie może automatycznie powodować uznania jego niestawiennictwa za zaistniałe z przyczyn nieusprawiedliwionych i w konsekwencji nie może powodować wydania decyzji o utracie na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. 1991 nr 106 poz. 457 ze zm./ prawa
1. Pismo stwierdzające wygaśnięcie stosunku pracy mianowanego urzędnika państwowego nie stanowi decyzji w rozumieniu art. 104 Kpa. 2. Stosownie do art. 39 w związku z art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ spory o roszczenia urzędników państwowych na tle wygaśnięcia stosunku pracy rozpatrywane są w trybie określonym w kodeksie
Przewidziany w art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ warunek pozostawania w zatrudnieniu przez co najmniej 180 dni w okresie 12 miesięcy przez zarejestrowaniem zostaje spełniony również w razie zatrudnienia pracownika w wymiarze przynajmniej połowy etatu.
1. Ustawa z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ nie wprowadza żadnych ograniczeń co do środków dowodowych, jakimi strona może posługiwać się dla wykazania, że przyczyna niestawiennictwa się jej w Rejonowym Biurze Pracy w wyznaczonym terminie była przyczyną usprawiedliwioną /art. 22 ust. 1 pkt 1 tej ustawy/. 2. Przepis par. 23 ust. 1 rozporządzenia
Kolejki w urzędzie pracy nie stanowią przyczyny usprawiedliwiającej niestawiennictwo w tymże urzędzie.
O sposobie obliczania comiesięcznego dochodu współmałżonka bezrobotnego, decyduje zaświadczenie zakładu pracy współmałżonka o uzyskanych w danym miesiącu dochodach. /art. 22 ust. 1 pkt 12 ustawy z 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./
We wszystkich istotnych dla mieszkańców sprawach organy gminy mają obowiązek swe przyszłe rozstrzygnięcia konsultować ze swymi wyborcami. Wybór form i zakres konsultacji ustawa samorządowa pozostawia do wyboru organom gminy i radnym. Opinia związku zawodowego o projekcie uchwały lub założeniach projektu może być przedstawiona w dwojaki sposób; w formie pisemnej lub w formie ustnej. Uchwały rad gmin
Środki kapitałowe, tworzone dla realizacji różnych celów komercyjnych /gospodarczych/ i działające w ramach naczelnych zasad obrotu cywilnoprawnego, wolności gospodarczej i swobody umów, nie są związane prawnie z realizacją celów ustalonych w ustawie z dnia 21 kwietnia 1988 r. o Funduszu Wczasów Pracowniczych /Dz.U. nr 11 poz. 84/, zwłaszcza art. 4 ust. 1 tej ustawy.
1. Zarówno przepisy ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /art. 2 ust. 1 pkt 8 lit. "c" - Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, jak i obecnej ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /art. 2 ust. 1 pkt 9 lit. "e" - Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ łączą zagadnienie statusu bezrobotnego z prowadzeniem działalności gospodarczej lub podleganiem ubezpieczeniu społecznemu a nie z
Działka dożywotniego użytkowania gruntu zastrzeżonego w akcie notarialnym o przekazaniu gospodarstwa rolnego następcy do czasu wygaśnięcia ograniczonego prawa rzeczowego nie może być wliczana do powierzchni gospodarstwa rolnego wymienionego w art. 2 ust. 1 pkt 9 lit. "e" ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./.
Urlop bezpłatny jest okresem, w którym mimo trwania stosunku pracy ulegają zawieszeniu wzajemne obowiązki i uprawnienia stron tego stosunku. Stąd urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownika i nie może też być podstawą do ubiegania się o zasiłek dla bezrobotnych na mocy ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. 1991 nr 106
Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 15 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, bezrobotny nie musi przyjąć każdej oferowanej mu pracy, ale tylko "pracę odpowiednią" /pod groźbą utraty prawa do zasiłku dla bezrobotnych/. Odpowiedniość wymaga ustaleń w każdym indywidualnym przypadku. Chodzi o posiadane kwalifikacje /wykształcenie
Przepisy ustawy z dnia 8 października 1982 r. o związkach zawodowych /Dz.U. 1985 nr 54 poz. 277 ze zm./, jak również kolejnej ustawy o związkach zawodowych z dnia 23 maja 1991 r. /Dz.U. nr 55 poz. 234/ nie dają podstaw do określenia związków zawodowych jako organizacji realizujących cele społecznie użyteczne w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od
Przepis art. 2 ust . 1 pkt 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm. obowiązujący do dnia 1 grudnia 1991 r./ nie ogranicza pojęcia "działalność gospodarcza" do określonych form gospodarczych np. działalności bezpośredniej czy też w ramach różnego rodzaju spółek, byleby tylko działalność miała charakter gospodarczy dla osiągnięcia określonych dochodów. Sposób realizowania
Jaki sąd - Naczelny Sąd Administracyjny czy sąd pracy jest właściwy do rozpatrzenia sporu dotyczącego rozwiązania stosunku pracy z mianowanym pracownikiem Najwyższej Izby Kontroli?