Wykonanie orzeczonej kary dyscyplinarnej przeniesienia na niższe stanowisko - przewidziane w art. 34 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. 1982 nr 31 poz. 214 ze zm./ - następuje przez wypowiedzenie warunków pracy i /lub/ płacy w sposób uregulowany w art. 42 Kp w związku z art. 5 Kp.

Podjęcie pracy w czasie pobierania zasiłku powoduje zawieszenie jego wypłacania. Po zakończeniu pracy interwencyjnej wykonywanej na czas ściśle oznaczony, następuje wznowienie wypłaty zasiłku, aż do wyczerpania pełnego okresu pobierania /12 miesięcy/. Natomiast ponowne nabycie prawa do zasiłku następuje - stosownie do art. 20 ust. 6 ustawy - dopiero po spełnieniu warunków określonych w art. 20 ust.

Zasada, że spory o roszczenia ze stosunku pracy rozstrzygają sądy pracy /art. 22 par. 1 i art. 262 par. 1 Kp oraz art. 476 par. 1 pkt 1 Kpc/ dotyczy również stosunku pracy na podstawie powołania /art. 68-72 Kp/ i mianowania /art. 76 Kp/, chyba że tryb dochodzenia niektórych roszczeń pracowników mianowanych został uregulowany odmiennie /np. art. 38 ustawy z 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów

Przepisy ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ nie wprowadzają w zakresie postępowania dowodowego przy ustalaniu zakresów pozostawania przez bezrobotnego przed datą rejestracji w stosunku pracy lub stosunku służbowym żadnych odstępstw od reguł kodeksu postępowania administracyjnego. Okresy te mogą być zatem udowadniane wszelkimi niesprzecznymi

Przedłużenie kobiecie okresu pobierania zasiłku z tytułu urodzenia dziecka o czas, przez który przysługiwałby jej zgodnie z odrębnymi przepisami, zasiłek macierzyński /art. 21 ust. 4 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, dotyczy każdorazowej sytuacji, kiedy kobieta w trakcie pobierania zasiłku lub w ciągu 1 miesiąca po jego zakończeniu urodzi

Z punktu widzenia celów art. 2 ust. 1 pkt 13 lit. "a" i art. 20 ust. 7 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ w przypadku absolwentów liceów ogólnokształcących, którzy przystąpili do egzaminu dojrzałości bezpośrednio po zakończeniu nauki w klasie programowo najwyższej, nie można przyjąć jako dnia ukończenia szkoły daty przypadającej przed zakończeniem

Przepis art. 2 ust. 1 pkt 9 lit. "e" ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ wiąże określone skutki prawne /pozbawienie statusu bezrobotnego/ z "prowadzeniem" działalności gospodarczej, a nie z uzyskaniem wpisu do ewidencji.

Okres prowadzenia innej, pozarolniczej działalności nie podlega zaliczaniu do okresów pozostawania w stosunku pracy lub w stosunku służbowym, od których zależy prawo do przedłużonego zasiłku.

Przysługujące bezrobotnym absolwentom prawo do zasiłku po upływie 3 miesięcy od zarejestrowania się do końca dwunastego miesiąca po ukończeniu szkoły lub uzyskania uprawnień do wykonywania określonego zawodu /art. 20 ust. 7 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ odnosi się do końca dwunastego miesiąca po dniu wręczenia świadectwa ukończenia

Datą ukończenia szkoły w rozumieniu art. 20 ust. 7 ustawy z dnia 16 października1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ nie jest dzień zakończenia zajęć szkolnych /np. lekcji/, lecz dzień rozdania wszystkim uczniom świadectw szkolnych, które stanowią dokumenty stwierdzające ukończenie danej szkoły.

1. Rozwiązanie prawne przyjęte w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124/ wyraźnie wskazuje, iż ustawodawca rozdziela akt wyboru, mianowania i powołania od nawiązania stosunku pracy. Rada gminy ma w tym przypadku pełną swobodę do określania "osoby właściwej" do nawiązania w imieniu zakładu pracy stosunku pracy. 2. Przewodniczący rady gminy mieści

Skoro niepodatkowe należności budżetowe znajdują się w szeroko rozumianej kategorii zobowiązań podatkowych /a nie celnych/ i pobierane są one przez organy podatkowe /a nie celne/ to użycie terminu "niepodatkowe należności budżetowe" w art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 29 maja 1991 r. o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 46 poz. 201/ nie może być interpretowane w ten

Prowadzenie działalności gospodarczej nie jest stosunkiem pracy w rozumieniu art. 22 Kp /tym bardziej nie jest ono stosunkiem służbowym/. A zatem przepisy art. 21 ust. 3 oraz art. 21 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457/, które wymieniają tylko pozostawanie w stosunku pracy oraz w stosunku służbowym, prowadzenia działalności gospodarczej

Rada gminy, działając na podstawie art. 25 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ lub postanowień statutu gminy, nie może ustanawiać uprawnień pracowników samorządowych, zwłaszcza burmistrza oraz sekretarza i skarbnika gminy, do otrzymania diet za udział w posiedzeniach zarządu gminy.

Art. 21 ust. 7 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457/ uzależnia możliwość przedłużenia prawa do zasiłku dla bezrobotnych od tego, by bezrobotny był uprawniony do zasiłku dla bezrobotnych przed skierowaniem go na przyuczenie do zawodu lub przekwalifikowanie, a nie od tego, by był on uprawniony do zasiłku dla bezrobotnych w chwili rozpoczęcia przyuczenia

Umorzenie 50 procent udzielonej, na utworzenie dodatkowych miejsc pracy, pożyczki jest możliwe tylko przy spełnieniu przez podmiot biorący pożyczkę warunku z art. 13 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 13 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446/ i zrzeczeniu się tej należności przez rejonowy organ zatrudnienia.

Niezawinione nieprzedstawienie przez bezrobotnego w terminie świadectwa pracy nie może wywoływać konsekwencji przewidzianych w par. 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 grudnia 1991 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia pośrednictwa pracy, orientacji i poradnictwa zawodowego, rejestracji i ewidencji bezrobotnych oraz poszukujących pracy, a także przyznawania

Zawieszenie działalności gospodarczej nie jest tożsame z likwidacją takiej działalności i może - jak wynika z samego sformułowania "zawieszenie" - dotyczyć jedynie działalności gospodarczej prowadzonej, bez względu na to, na jaki czas zawieszenie działalności gospodarczej nastąpiło. Natomiast "likwidacja", to jest zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej, następuje z chwilą wyrejestrowania

Od ogólnej zasady - rocznego okresu zasiłkowego wynikającego z art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457/, omawiana ustawa przewiduje pewne, ściśle określone w jej przepisach wyjątki, gdy okres ten może trwać dłużej. Przepisy te jako stanowiące wyjątki /lex specialis/ od ogólnej zasady /lex generalis/, nie mogą być interpretowane rozszerzająco

Prawidłowo okres pobierania zasiłku sumuje się do 12 miesięcy. Przyjęcie innej wykładni byłoby ewidentnie sprzeczne z celami ustawy, gdyż praktycznie zasiłek mógłby być pobierany przez całe życie, gdyby krótkotrwałe zatrudnienie dawało prawo do nowego 12-miesięcznego zasiłku dla bezrobotnych.

Usprawiedliwienie niestawiennictwa w wyznaczonym dniu w rejonowym urzędzie pracy może być wykazywane wszystkimi środkami dowodowymi /art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm. - w związku z art. 75 par. 1 i 2 Kpa/.

W razie podjęcia przez bezrobotnego zatrudnienia jeszcze przed wyczerpaniem okresu zasiłkowego należy przyjąć, że dochodzi nie do utraty prawa zasiłku, lecz do zawieszenia jego realizacji. A zatem występuje tu ciągłość prawa do zasiłku dla bezrobotnych, w tym sensie, że prawo to nabywa się na okres 1 roku /lub dłużej - w wypadkach przewidzianych w art. 21 ust. 3-5 ustawy z dnia 16 października 1991

Skoro przesłanki i skutki rozwiązania stosunku pracy pracowników samorządowych zatrudnionych na podstawie wyboru są uregulowane w przepisach rangi ustawowej /art. 73-75 kodeksu pracy w związku z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych - Dz.U. nr 21 poz. 124 ze zm./, to rada gminy nie dysponuje kompetencją do odmiennego normowania tych zagadnień.

Okresy prowadzenia indywidualnego gospodarstwa rolnego lub pracy w takim gospodarstwie, podlegające wliczeniu do okresu stosunku pracy pracownika na warunkach określonych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy /Dz.U. nr 54 poz. 310/, należy uwzględniać również przy ocenie jego uprawnień jako bezrobotnego