Ustalenie w postępowaniu odwoławczym, że zaskarżona odwołaniem decyzja została wydana w sprawie już poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją, może uzasadniać jedynie uchylenie zaskarżonej decyzji. Nie daje jednak wbrew postanowieniom art. 138 par. 1 pkt 2 i par. 2 Kpa podstaw do merytorycznego rozstrzygnięcia w sprawie przez organ odwoławczy, bądź do przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez

Właściwym rzeczowo do rozpoznawania spraw ze stosunku pracy pracowników kolejowych od dnia 19 maja 1993 r. są sądy pracy na podstawie art. 262 par. 1 pkt 1 Kodeksu pracy.

Od dnia 19 maja 1993 r. właściwe rzeczowo do rozpoznawania spraw ze stosunku pracy pracowników kolejowych są sądy pracy na podstawie art. 262 par. 1 pkt 1 kodeksu pracy.

Przepis art. 21 ust. 5a ustawy z dnia 10 marca 1994 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 43 poz. 165/ nie uzależnia jego zastosowania od nabycia prawa do zasiłku na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./. Istota tego przepisu tkwi w tym, że prawo do zasiłku dla bezrobotnych przysługuje nadal tym wszystkim

Zakreślenie przez ustawodawcę terminu do złożenia wniosku /art. 10 ustawy z dnia 25 października 1990 r. i zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego - Dz.U. 1991 nr 4 poz. 17/ powoduje, iż czynności podjęte w okresie późniejszym nie mogą wywołać skutku prawnego w postaci zobowiązania określonego podmiotu do zwrotu mienia.

1. Skoro od wcześniejszego zbadania w trybie nadzoru zasadności zarzutu skarżącego o bezzasadności pozbawienia prawa do zasiłku jego żony w związku z urodzeniem dziecka zależy prawidłowe rozstrzygnięcie sprawy o prawo do zasiłku na podstawie art. 21 ust. 5a ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, dodanego ustawą z dnia 10 marca 1994 r. /Dz.U

Pojęcie "bezrobotny jest samotny w rozumieniu art. 21 ust. 5a pkt 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ nie jest uwarunkowane okolicznościami faktycznymi - jest to pojęcie prawne i oznacza osobę stanu wolnego w rozumieniu obowiązującego prawa rodzinnego i prawa o aktach stanu cywilnego /osobę, która dotąd nie zawarła związku małżeńskiego,

1. Kierownik urzędu tylko wtedy obowiązany jest zasięgać opinii zakładowej organizacji związkowej w przedmiocie rozwiązania stosunku pracy z urzędnikiem państwowym mianowanym. który nie jest członkiem związku zawodowego z własnej woli lub nie może należeć do związku z racji zajmowania kierowniczego stanowiska, gdy urzędnik taki wcześniej zwróci się do związku zawodowego w trybie art. 7 ust. 2 ustawy

Zawarty w art. 21 ust. 5a pkt 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, wymóg aby małżonek bezrobotnego był również bezrobotnym dotyczy okresu z daty wydania decyzji w przedmiocie zasiłku oraz oznacza, że małżonek tego bezrobotnego, pozostając bez pracy i nie ucząc się w szkole, musi być zdolny do pracy i gotowy do jej podjęcia w pełnym wymiarze

Właściciel gospodarstwa rolnego o powierzchni użytków rolnych powyżej 2 ha przeliczeniowych - nie może mieć statusu bezrobotnego.

Ustawa z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ nie zna - w odróżnieniu od kodeksu pracy - instytucji przywrócenia do pracy i nie zawiera odesłania w tym zakresie do odpowiednich przepisów tego kodeksu. Dlatego też brak jest podstawy prawnej do stosowania w odniesieniu do urzędników państwowych mianowanych przepisów kodeksu pracy dotyczących przywrócenia

Artykuł 3 ust. 1 ustawy z dnia 28 października 1950 r. o zawodzie lekarza /Dz.U. nr 50 poz. 458 ze zm./ reguluje podstawy zezwolenia cudzoziemcowi na wykonywanie zawodu lekarza oraz - odrębnie - podstawy zezwolenia na zatrudnienie cudzoziemca w publicznych zakładach opieki zdrowotnej.

Suma okresów pobierania zasiłku dla bezrobotnych do "zawieszenia" i po ustaniu "zawieszenia wypłaty zasiłku" nie może przekroczyć okresu zasiłkowego wymienionego w art. 21 ust. 2-5 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./.

Przepis art. 20 ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 21 ust. 6 ustawy. Art. 20 ust. 2 pkt 1 tej ustawy nie ma zastosowania przy ponownym nabyciu prawa do zasiłku.

Brak jest podstaw do tego aby "samotny" oznaczał jedynie osobę stanu wolnego, nie pozostającą w związku małżeńskim. Pomimo istnienia związku małżeńskiego nie można wykluczyć aby w określonej sytuacji współmałżonek nie mógł być uznany za osobę samotną w rozumieniu przepisu art. 21 ust. 5a ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ i aby w związku

1. Nie można uznać za dopuszczalną sytuację, w której organ właściwy dla spraw zatrudnienia i bezrobocia mając przed sobą żądanie przyznania zasiłku, uchyla się od rozstrzygnięcia sprawy w drodze decyzji z powołaniem się jedynie w zwykłym piśmie na brak warunków do zarejestrowania strony w charakterze bezrobotnego lub wręcz na brak zgłoszenia się o rejestrację. 2. Do decyzyjnej odmowy przyznania zasiłku

Ustalenie wysokości opłaty targowej i sposobu jej poboru nie mieści się bezpośrednio w przedmiocie działalności związku zawodowego i nie wymaga spełnienia obowiązku konsultacji przewidzianego w art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych.

Kierownik urzędu tylko wtedy jest obowiązany zasięgnąć opinii zakładowej organizacji związkowej w przedmiocie rozwiązania stosunku pracy z urzędnikiem państwowym mianowanym, który nie może należeć do związku zawodowego z racji zajmowania kierowniczego stanowiska, gdy urzędnik taki wcześniej zwróci się do związku zawodowego w trybie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych

Nie stosowanie warunku określonego w art. 20 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, to jest wymogu pozostawania w okresie 12 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania w stosunku pracy lub w stosunku służbowym co najmniej 180 dni lub podlegania ubezpieczeniu społecznemu z tytułu innej poza rolniczej działalności przez okres

Przepis par 11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie praw i obowiązków pracowników kolejowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 98 poz. 449/ określa warunki, od których uzależniona jest dopuszczalność wydania decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy z mianowanym pracownikiem kolei w drodze wypowiedzenia. Przepis ten nie oznacza, by wydanie decyzji w tym przedmiocie pozostawione zostało

1. Przepisy ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ oraz przepisy ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 21 poz. 124/ nie zawierają zakazu łączenia członkostwa zarządu z funkcją kierownika gminnej jednostki organizacyjnej. 2. Zakreślona przez art. 22 ustawy o samorządzie terytorialnym oraz art. 4 ust. 1 ustawy o pracownikach

Przez najniższe wydatki określone w odrębnych przepisach wymienione w art. 56 ust. 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ a podlegające refundacji z Funduszu Pracy na rzecz uspołecznionych zakładów pracy zatrudniających młodocianych w celu przygotowania zawodowego w ramach stosunku pracy nawiązanego przed dniem 1 stycznia 1993 r. rozumieć