Ustawie z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ nie tylko nie była znana instytucja przedawnienia roszczeń o przyznanie prawa do zasiłku, ale i nie był znany wymóg składnia w tym przedmiocie przez bezrobotnego wniosku. Zarejestrowany bezrobotny nabywał lub tracił prawo do zasiłku z chwilą zaistnienia okoliczności faktycznych uzasadniających zgodnie

Nie jest istotne, w jaki sposób czynnik szkodliwy przedostał się do miejsca wykonywanych robót. W szczególności nie ma istotnego znaczenia czy "gaz duszący fizycznie" przeniknął do miejsca robót spawalniczych w wyniku procesów zachodzących w sąsiednim basenie neutralizatora, czy wytworzył się w następstwie braku powietrza i nagromadzenia się dwutlenku węgla, wskutek spawania. Istotne jest, że zatrucie

Jednostka organizacyjna służby zdrowia ustawowo zobowiązana do przeprowadzenia ponownego badania lekarskiego służącego rozpoznaniu choroby zawodowej nie może się od tego obowiązku uchylić, uznając przeprowadzenie takiego badania za niecelowe.

Brak w przepisie par. 10 ust. 1 lub w jakimkolwiek z innych przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ uprawnienia do wydawania decyzji częściowej, przy uwzględnieniu treści jego par. 5, z którego wynika obowiązek przeprowadzenia dochodzenia epidemiologicznego w środowisku pracy w związku z podejrzeniem choroby zawodowej

Nie ma podstaw prawnych do podzielenia poglądu organu odwoławczego, przedstawionego w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji o braku możliwości rozpoznania choroby zawodowej, jeśli upłynęło już pięć lat od zakończenia pracy zawodowej. Tego rodzaju przesłanka ujemna do rozpoznania choroby zawodowej nie wynika bowiem z przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych

Od czasu wejścia w życie ustawy z dnia 16 czerwca 1988 r. o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady funkcjonowania terenowych organów władzy i administracji państwowej /Dz.U. nr 19 poz. 132/ stanowisko wojewódzkiego konserwatora zabytków można powierzyć tylko w drodze powołania, brak jest natomiast podstawy prawnej do mianowania na nie.

Przepis par. 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ nie wyłącza ogólnych reguł obowiązujących w postępowaniu administracyjnym. Te nakładają na organy administracji obowiązek podejmowania wszelkich kroków niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego /art. 7 Kpa/, jak też zebrania i rozpatrzenia w sposób

Skoro ustawodawca przyznał bezrobotnemu prawo nauki w systemie wieczorowym i zaocznym to skierowanie go do pracy w godzinach uniemożliwiających naukę stanowi uzasadnioną przyczynę odmowy przyjęcia propozycji zatrudnienia w myśl art. 27 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./.

1. Przewidziana w art. 28 ust. 6 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1/ możliwość odstąpienia przez dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy od żądania zwrotu części lub całości nienależnie pobranego świadczenia /zasiłku dla bezrobotnych/ w wyjątkowych wypadkach uzasadnionych szczególnie trudną sytuacją materialną bezrobotnego jest rozważana

Istota reorganizacji, o której mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ sprowadza się nie do jakichkolwiek zmian, w tym polegających na rozszerzeniu zakresu zadań wykonywanych przez daną komórkę, lecz do zmiany "struktury organizacji" /instytucji/, przez którą w nauce organizacji i zarządzania rozumie się tylko takie

Negatywna ocena pracy mianowanego urzędnika państwowego nie może być podstawa przeniesienia go na inne stanowisko z powołaniem się na szczególne potrzeby urzędu, o których mowa w art. 10 ust. 1b ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./.

Okres zatrudnienia za granicą osoby, która przesiedliła się do kraju na warunkach repatriacji, o jakiej mowa w art. 12 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o obywatelstwie polskim /Dz.U. nr 10 poz. 49/, podlega zaliczeniu do okresu od którego zależy zachowanie przez bezrobotnego prawa do zasiłku dla bezrobotnych do czasu uzyskania uprawnień emerytalnych stosownie do przepisu art. 25 ust. 4 pkt 1 ustawy

O tym czy świadczenie było świadczeniem przysługującym bezrobotnemu czy też nienależnym na gruncie ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ niezbędne jest ustalenie, czy zatrudnienie bezrobotnego w wymiarze niższym niż 1/2 etatu wynikało z przyczyn dotyczących zakładu pracy, czy z okoliczności determinowanych wolą pracownika.

Wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, przewidziane w ustawie z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 46 poz. 201 ze zm./, nie stanowią podatku i nie mają do nich zastosowania postanowienia umowy z dnia 18 grudnia 1972 r. pomiędzy Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu

Z art. 8 ust. 18 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./ wynika, że umorzenie spłaty pożyczki udzielonej bezrobotnemu zależy wyłącznie od sytuacji materialnej pożyczkobiorcy. Oznacza to, że rozstrzygnięcie w takiej sprawie nie może być związane z innymi okolicznościami, nie wymienionymi w tym przepisie.

Dyrektor Wojewódzkiego Urzędu Pracy może odmówić wydania zezwolenia na zatrudnienie cudzoziemca, jeżeli dokonane ustalenia uzasadniają ocenę, że z uwagi na sytuację na rynku pracy wydanie zezwolenia nie jest celowe.

Organy zatrudnienia nie są uprawnione do oceny kwalifikacji zawodowych cudzoziemców i do wyrażania zgody /lub też nie/ do wykonywania "zawodu" przez cudzoziemców.

Kryterium czasowe mające charakter formalny z art. 27 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./, jest jedynym, od którego uzależnione jest zachowanie w konkretnej sytuacji statusu bezrobotnego. Nie mogą mieć zatem znaczenia prawnego, okoliczności z powodu których bezrobotny przebywał poza granicami kraju przez dłuższy okres

1. W przypadku braku szczegółowego uzasadnienia stanowiska zakładów służby zdrowia co do rozpoznania choroby zawodowej lub nie zakwalifikowania schorzenia jako choroby zawodowej, organ inspekcji sanitarnej ma obowiązek zażądania od tych zakładów, z powołaniem się na uregulowania zawarte w par. 7 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65

Z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy /Dz.U. nr 54 poz. 310/, okres prowadzenia i pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym wlicza się zarówno do okresu warunkującego np. nabycie nagrody jubileuszowej jak i do innych uprawnień pracownika wynikających ze stosunku pracy. Dlatego też pogląd prawny

Z treści par. 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31 marca 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad przyznawania świadczeń określonych w ustawie o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. nr 38 poz. 191/ wynika jedynie obowiązek bezzwłocznego dostarczenia zaświadczenia u niezdolności do pracy po ustaniu przyczyny tej niezdolności, a nie obowiązek bezzwłocznego stawiennictwa

W myśl art. 18 ust. 8 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./ umorzenie spłaty pożyczki nastąpić może tylko w przypadkach "szczególnie uzasadnionych trudną sytuacją materialną osoby, o której mowa w ust. 1 pkt 2". Rozumieć przez to należy, że sama tylko niekorzystna sytuacja materialna pożyczkobiorcy nie może uzasadniać umorzenia

Przepis par. 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 16 czerwca 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad rejestracji i ewidencji bezrobotnych /Dz.U. nr 73 poz. 363/ nie może stanowić materialnoprawnej podstawy przyznania bądź pozbawienia bezrobotnych świadczeń określonych w ustawie.