Brak definicji prawnej "szkoły w systemie dziennym" w sytuacji gdy skarżący łączy naukę z zatrudnieniem w pełnym wymiarze czasu pracy prowadzić powinien do interpretacji korzystnej dla skarżącego.

Artykuł 10 ust. 1a ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ uzależnia podjęcie czynności łączących się z przeniesieniem pracownika na inne stanowisko służbowe od dokonanej reorganizacji urzędu, powodującej określone w tym przepisie skutki.

1. Zgodnie z art. 27 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ prawo do zasiłku nie przysługuje bezrobotnemu, który u ostatniego pracodawcy rozwiązał umowę o pracę za wypowiedzeniem. Takiemu bezrobotnemu zasiłek przysługuje po okresie 90 dni /art. 27 ust. 2 pkt 1 omawianej ustawy/. 2. Okres 90 dni, o którym mowa w art

Do okresu uprawniającego do zasiłku podlegają zaliczeniu, przypadające przed dniem 1 stycznia 1997 r., między innymi okresy zatrudnienia, innej pracy zarobkowej i prowadzenia pozarolniczej działalności - pod warunkiem, że uzyskiwane wynagrodzenie lub dochód stanowiące podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne i Fundusz Pracy stanowiła kwota wynosząca co najmniej

Złożenie przez podatnika w warunkach przewidzianych przez prawo deklaracji korygujących wcześniejsze deklaracje obejmujące wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, z jednoczesnym dokonaniem na tej podstawie należnych wpłat na ten Fundusz w całości, spełnia warunki przewidziane w zarządzeniu Ministra Finansów z dnia 7 grudnia 1995 r. w sprawie zaniechania poboru podatku od towarów

Prawo do podwyższonego zasiłku przedemerytalnego ma bezrobotny były pracownik, z którym rozwiązano stosunek pracy z przyczyn dotyczących pracodawcy. Zasiłek taki nie przysługuje osobie, która z przyczyn ekonomicznych zaprzestała prowadzenia zarejestrowanej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ skarżący nie mógłby uzyskać prawa do zasiłku z braku spełnienia wymogu legitymowania się zatrudnieniem przez co najmniej 365 dni w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień zarejestrowania. Nie jest więc trafny zarzut o konieczności odliczenia

Na mocy art. 13 ust. 1 w związku z art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1996 nr 47 poz. 211 ze zm./ kierownik urzędu pracy nie może orzec o utracie przez bezrobotnego prawa do zasiłku, jeżeli bezrobotny zgłosił się w wyznaczonym terminie w urzędzie z opóźnieniem, które usprawiedliwił.

Przepis art. 3 ustawy z dnia 10 maja 1996 r. o zmianie ustawy o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego oraz o zmianie ustawy o związkach zawodowych /Dz.U. nr 75 poz. 355/, nie zamieszczony w tekście jednolitym, lecz obowiązujący, należy rozumieć w ten sposób, iż nakłada on na Społeczną Komisję Rewindykacyjną obowiązek wszczęcia

Nie ma podstaw prawnych do uznania pracy wykonywanej przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą na własny rachunek za pracę wykonywaną w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./.

Przepis art. 3[1] par. 1 Kp nie daje podstawy do podporządkowania służby bezpieczeństwa i higieny pracy osobie wchodzącej w skład organu zarządzającego.

Do czasu wydania rozporządzenia przewidzianego ustawą z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenie stanu wojennego /t.j. Dz.U. 1996 nr 143 poz. 661/ Społeczna Komisja Rewindykacyjna nie może orzekać także w zakresie wartości zobowiązań Skarbu Państwa nie przekraczających wartości określonych w art. 3 ust. 2 ustawy.

Do okresu, od którego zależy nabycie prawa, wysokość i okres pobierania zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, zalicza się również okresy zatrudnienia, innej pracy zarobkowej i prowadzenia pozarolniczej działalności, przypadające przed dniem wejścia w życie znowelizowanej ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1996 nr 47 poz.

Niezgłoszenie się do urzędu pracy i niepowiadomienie w ciągu 5 dni o uzasadnionej przyczynie tego niestawiennictwa, zgodnie z art. 13 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ skutkuje pozbawienie bezrobotnego statusu bezrobotnego na okres 3 miesięcy.

Przewodniczący samorządowego kolegium odwoławczego nie jest urzędnikiem państwowym, objętym zakazem prowadzenia działalności gospodarczej, wynikającym z ustawy z dnia 5 czerwca 1992 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne /Dz.U. nr 56 poz. 274 ze zm./.

Bezrobotny, który w dniu 1.01.1997 r. miał prawo do podwyższonego /160 procent/ zasiłku dla bezrobotnych przyznanego do czasu uzyskania uprawnień emerytalnych, nabywa prawo do zasiłku przedemerytalnego w tej samej wysokości.

Zapatrywanie, że skoro podmiot, który dla danego zakładu uzyskał status zakładu pracy chronionej, to inne jego zakłady /placówki/ uruchamiane później - nawet bez wydania decyzji odnoszących się do nich - także są objęte tymże statusem, zdaniem sądu orzekającego w tej sprawie, nie daje przekonywających i wystarczających podstaw do jego akceptacji.

Zapatrywanie, że skoro podmiot, który dla danego zakładu uzyskał status zakładu pracy chronionej, to inne jego zakłady /placówki/ uruchamiane później - nawet bez wydania decyzji odnoszących się do nich - także są objęte tymże statusem, zdaniem sądu orzekającego w tej sprawie, nie daje przekonywających i wystarczających podstaw do jego akceptacji.

Zapatrywanie, że skoro podmiot, który dla danego zakładu uzyskał status zakładu pracy chronionej, to inne jego zakłady /placówki/ uruchamiane później - nawet bez wydania decyzji odnoszących się do nich - także są objęte tymże statusem, zdaniem sądu orzekającego w tej sprawie, nie daje przekonywających i wystarczających podstaw do jego akceptacji.

Wyjazd bezrobotnego pobierającego zasiłek dla bezrobotnych na okres krótszy niż 30 dni na wczasy /wypoczynek/ wypełnia znamiona pozostawania bezrobotnego w innej sytuacji powodującej brak gotowości do podjęcia zatrudnienia tj. znamiona przesłanki, o której mowa w art. 27 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1996 nr 47 poz. 211 ze zm./ i w

Organ zatrudnienia wyrażając zgodę na rozłożenie na raty pożyczki udzielonej z Funduszu Pracy z powołaniem się na dekret z dnia 16 maja 1956 r. o umarzaniu i udzielaniu ulg w spłacaniu należności państwowych /Dz.U. nr 17 poz. 92 ze zm./ oraz rozporządzenie wykonawcze Rady Ministrów z dnia 15 września 1982 r. w sprawie zasad umarzania i udzielania ulg w spłacaniu należności państwowych /Dz.U. nr 30

Z mocy art. 9 pkt 3 ustawy z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy /Dz.U. 1985 nr 54 poz. 276 ze zm./ właściwe organy Państwowej Inspekcji Pracy uprawnione są w wypadku stwierdzenia, że stan bezpieczeństwa i higieny pracy zagraża życiu lub zdrowiu pracowników do nakazania zaprzestania przez zakład pracy lub jego część działalności bądź działalności określonego rodzaju. Skoro zatem organy

Związek zawodowy nie może podejmować działalności gospodarczej służącej jako źródło dochodów dla jego członków.