Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ nie nakłada obowiązku określenia w decyzji, gdzie i w jakim okresie pracownik był narażony na działanie czynnika, wywołującego rozpoznaną chorobę zawodową.

Zaliczenie okresu pracy w Republice Kazachskiej do okresu uprawniającego do zasiłku może nastąpić w myśl art. 23 ust. 1 pkt 2 lit. "g" ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1996 nr 47 poz. 211 ze zm./ wyłącznie w sytuacji, gdy bezrobotny w związku z tym zatrudnieniem opłacał składkę na Fundusz Pracy. Innych możliwości zaliczenia okresu zatrudnienia za

Przepisy ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1996 nr 47 poz. 211 ze zm./ oraz rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 16 czerwca 1995 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia rejestracji i ewidencji bezrobotnych oraz innych osób poszukujących pracy /Dz.U. nr 73 poz. 363/ nie wymagają przedłożenia przez osobę zgłaszającą się

Bezrobotnemu, który przed wpisem do rejestru bezrobotnych w urzędzie pracy zatrudniony był za granicą w zagranicznym przedsiębiorstwie nie przysługuje prawo do podwyższonego zasiłku dla bezrobotnych, przewidzianego w art. 24 ust. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./ niezależnie od przyczyn rozwiązania przez zakład pracy umowy

Uchwała rady gminy, wydana na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ oraz par. 11 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 listopada 1986 r. w sprawie urządzeń zaopatrzenia w wodę i urządzeń kanalizacyjnych oraz opłat za wodę i wprowadzanie ścieków /Dz.U. nr 47 poz. 234 ze zm./ nie jest aktem wykonawczym do ustawy

Art. 27 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./ odnosząc się do ogólnego pojęcia "przyczyn usprawiedliwionych" obejmuje nie tylko przypadki niestawiennictwa spowodowane niezdolnością do pracy, ale również inne przypadki niestawiennictwa, które można usprawiedliwić wszelkimi dowodami stosownie do postanowień art. 75 par

Późniejsze uzyskanie dokumentów potwierdzających zatrudnienie w szczególnych warunkach przez okres ponad 15 lat może uzasadniać wniosek osoby uprawnionej o zmianę decyzji w trybie art. 155 Kpa, względnie wniosek o wznowienie postępowania w trybie art. 145 par. 1 pkt 5 Kpa.

Do okresu uprawniającego do zasiłku przedemerytalnego nie można zaliczyć okresu opieki nad dzieckiem przed podjęciem pierwszej pracy, gdyż nie stanowił on przerwy w zatrudnieniu.

Twierdzenie, że jedynym dokumentem na podstawie którego kierownik rejonowego urzędu pracy może uwzględnić nieobecność bezrobotnego w wyznaczonym terminie jest zaświadczenie o niezdolności do pracy w rozumieniu przepisów o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa wystawione na druku MZ/L-4 nie znajduje uzasadnienia w ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu

Kodeks postępowania administracyjnego nie wprowadza żadnej legalnej hierarchii ważności dowodów. Oznacza to, że dla usprawiedliwienia niestawiennictwa w rejonowym urzędzie pracy posłużyć może każdy dowód, który pozwala uznać, że niestawiennictwo było usprawiedliwione. Dowodem takim może być także stosowne oświadczenie bezrobotnego znajdujące potwierdzenie w okolicznościach faktycznych uniemożliwiających

1. Z art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika; kosztem uzyskania są jednak podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają

Odstępstwa od comiesięcznej praktyki wzywania bezrobotnych choć możliwe, powinny mieć jednak racjonalne uzasadnienie. W szczególności nagłe wezwanie bezrobotnego w dodatkowym terminie powinno być podyktowane przede wszystkim przedstawieniem mu stosownej oferty pracy. Ustawiczne wzywanie bezrobotnych do urzędu pracy /zwłaszcza odległych od miejsca zamieszkania/ jedynie w celu uzyskania ich podpisów

Przepis art. 23 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1996 nr 47 poz. 211/ dopuszcza zaliczenie bezrobotnemu okresów niewykonywania pracy spowodowanych opieką nad dzieckiem do 180 dni, o których mowa w ust. 1 pkt 2 powyższej ustawy, jeżeli pomiędzy podjęciem czynności opieki a rozwiązaniem stosunku pracy istnieje związek przyczynowy w czasie

Odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych będzie kosztem uzyskania przychodu, jeżeli odpis ten zostanie dokonany zgodnie z przepisami ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych Dz.U. nr 43 poz. 163 ze zm./.

Pracodawca jest zobowiązany zapewnić pracownikom odpowiednie urządzenia higieniczno-sanitarne. Wykonanie tego obowiązku nie jest uzależnione od jego możliwości ekonomiczno-finansowych.

Osoba, która po ukończeniu szkoły zarejestrowała się jako bezrobotny absolwent i pobierała zasiłek pod rządami poprzedniej ustawy /ustawa z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ a następnie podjęła naukę w innej szkole i po jej ukończeniu zarejestrowała się jako bezrobotny absolwent w czasie obowiązywania ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu

Niestawiennictwo w urzędzie pracy z przyczyn nieusprawiedliwionych /nieuzasadnionych/ stanowi przesłankę pozbawienia statusu bezrobotnego /art. 13 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu - t.j. Dz.U. 1996 nr 47 poz. 211 ze zm./, albo pozbawienia prawa do zasiłku /art. 27 ust. 1 tej ustawy/.

Żądanie od bezrobotnego zwrotu kosztów szkolenia sfinansowanego przez urząd pracy na tej podstawie, że jako bezrobotny pobierał rentę rodzinną, nie jest uzasadnione, jeżeli nie wzruszono decyzji nadającej mu status bezrobotnego.

Okoliczność, że podejrzewana o chorobę zawodową osoba zmarła, nie zwalnia organu inspekcji sanitarnej od obowiązku działania na podstawie orzeczenia lekarskiego właściwej jednostki, natomiast do niej będzie należała ocena czy - w świetle wiedzy medycznej - dostępny w sprawie materiał dowodowy uzasadnia rozpoznanie lub nie daje podstaw do rozpoznania choroby zawodowej, czy też w ogóle nie pozwala na