Zasiłek przedemerytalny /art. 37j ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu - Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ przysługuje, jeżeli osoba uprawniona - oprócz innych warunków - spełnia warunki niezbędne do uzyskania prawa do zasiłku dla bezrobotnych określone w art. 23 ust. 1 lub w art. 25 ust. 11 tej ustawy.

Z datą rejestracji, a nie wydania decyzji, bezrobotny nabywa określone uprawnienie. A skoro tak, to bezrobotnego, z tą samą datą, muszą obciążać określone obowiązki, w tym m.in. zgłaszanie się w rejonowym urzędzie pracy w wyznaczonym terminie.

Obowiązek przeprowadzenia wstępnych badań lekarskich i wstępnego przeszkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy istnieje także w razie ponownego po przerwie zatrudnienia tej samej osoby na tym samym stanowisku co poprzednio. Nie uchyla obowiązku przeprowadzenia badań lekarskich przedstawienie przez pracownika wyników badań przeprowadzonych dla innych celów niż podjęcie pracy.

Przez "wyznaczony termin" w rozumieniu art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./ należy rozumieć konkretną datę ustaloną przez rejonowy urząd pracy kiedy bezrobotny obowiązany jest zgłosić się we właściwym rejonowym urzędzie pracy "w celu potwierdzenia swej gotowości do podjęcia pracy i uzyskania informacji o możliwościach

Skutek w zakresie zmiany podmiotowej po stronie pracodawcy, wynikający z faktu wejścia w prawa i obowiązki dotychczasowego pracodawcy przez nowego pracodawcę "następuje w sposób automatyczny i niezależny od woli dotychczasowego i nowego pracodawcy" /por. Kodeks Pracy z komentarzem J.Iwulskiego i W.Sanetry, Wydawnictwo "Librata" 1996 r., str. 75/. A zatem skoro zachowana została ciągłość dotychczasowego

Zgodnie z art. 27 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu oraz ustawy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych /Dz.U. nr 108 poz. 684/ prawo do zasiłku nie przysługuje

W okresie 18 miesięcy poprzedzających rejestrację skarżąca była wprawdzie zatrudniona przez ponad 365 dni, ale przez co najmniej 365 dni nie uzyskiwała wymaganego przepisami ustawy wynagrodzenia. Otrzymywane przez nią od 1 lipca 1997 r. wynagrodzenie było bowiem niższe od najniższego wynagrodzenia. Brak było zatem podstaw prawnych do przyznania jej zasiłku dla bezrobotnych.

Przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ w brzmieniu sprzed zmiany dokonanej ustawą z dnia 2 grudnia 1994 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 136 poz. 704/ nie dawały pracownikowi urzędu zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę na stanowisku należącym do stanowisk obsadzanych w drodze nominacji, spełniającemu

Z treści przepisu art. 26 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1995 r. do 31 grudnia 1996 r., wynika, że przesłanka pozostawania bez pracy musi wystąpić w momencie rejestracji i w okresie 30 dni od tej chwili. Jeżeli bezrobotny podjął w tym czasie zatrudnienie lub inną pracę zarobkową,

Przepisy rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie nauki zawodu i przyuczenia do wykonywania określonych prac przez młodocianych w rzemieślniczych zakładach pracy /Dz.U. nr 51 poz. 335 ze zm./ pozwalają na traktowanie osób pełnoletnich odbywających przygotowanie zawodowe w rzemieślniczym zakładzie pracy na warunkach określonych dla młodocianych tylko

Obowiązek przeprowadzenia przez pracodawcę badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia nie powstaje z mocy samego prawa, lecz powstałe na skutek decyzji wydanej na podstawie par. 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Zdrowie i Opieki Społecznej z dnia 9 lipca 1996 r. w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych w środowisku pracy /Dz.U. nr 86 poz. 394/. Dopiero po wydaniu decyzji, o której mowa

Organy pracy, chcąc wyciągnąć konsekwencje wobec bezrobotnego pobierającego zasiłek dla bezrobotnych na podstawie art. 25 ust. 3 lit. "b" ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./, a więc w sytuacji kiedy korzysta on ze statusu bezrobotnego swojego małżonka, a małżonek ten odmawia bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji

Minimalnym warunkiem, od spełnienia którego zależy otrzymanie prawa do zasiłku, jest zatrudnienie przez okres 365 dni w okresie 18 miesięcy przed zarejestrowaniem.

Artykuł 37j ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ sam przez się nie może stanowić podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji o przyznaniu zasiłku przedemerytalnego osobie wykonującej pracę w warunkach szkodliwych tylko z tego powodu, iż organ przyznający to świadczenie uwzględnił zainteresowanemu okres pracy wykonywanej

Konieczność pouczenia o okolicznościach powodujących ustanie prawa do pobierania świadczenia stanowi warunek sine qua non uznania pobranego zasiłku za nienależne świadczenie i w konsekwencji orzeczenia obowiązku jego zwrotu. W tej mierze nie poczyniono żadnych ustaleń, a z materiału dowodowego znajdującego się w aktach sprawy nie wynika, aby pouczenie takie miało miejsce.

Skoro komisja dyscyplinarna nie określiła na jakie niższe stanowisko należy przenieść pracownika, wymierzając mu ten rodzaj kary dyscyplinarnej, to nie ma żadnych podstaw, aby decydował o tym organ wykonawczy i brał pod uwagę adekwatność wymierzonej kary do popełnionego czynu.

Regulamin przyznawania i umarzania pożyczek ze środków Funduszu Pracy przez Rejonowy Urząd Pracy, do którego odwołano się w umowie pożyczki, przewiduje możliwość umorzenia pożyczki w części lub w całości w przypadkach uzasadnionych trudną sytuacją materialną pożyczkobiorcy, spowodowaną m.in. zdarzeniami losowymi. Nie uwzględniając faktu, że skarżąca spełniała określony w regulaminie warunek umorzenia

Dodatkowe dni wolne od pracy /w tym soboty/, wprowadzone stosownie do przepisów kodeksu pracy po jego zmianie ustawą z dnia 2 lutego 1996 r. o zmianie ustawy kodeksu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 24 poz. 110/, lub na podstawie innych przepisów, nie są w rozumieniu art. 165 par. 1 Kpc w związku z art. 115 Kc, dniami uznanymi ustawowo za wolne od pracy /postanowienie Sądu Najwyższego

Dwukrotne przekroczenie przeciętnej stopy bezrobocia w kraju nie jest jedyną przesłanką uzasadniającą do przyznania uprawnień do pobierania zasiłku przez okres 18 miesięcy. Zasiłek ten przysługuje bezrobotnym zamieszkałym - w dniu nabycia prawa do zasiłku oraz w okresie jego pobierania, gdy na obszarze działania rejonowego urzędu pracy stopa bezrobocia przekracza dwukrotnie średnią krajową, oraz posiadają

Nie można w żadnym razie oczekiwać, że prawo do zasiłku przedemerytalnego w wysokości 160 procent zasiłku podstawowego będzie skonstruowane na niektórych elementach wcześniejszego i późniejszego stosunku pracy, z których każdy był rozwiązany w odmiennym trybie. Skarżąca wykorzystała uprawnienia należne jej w wyniku zwolnienia z likwidowanego zakładu pracy, a wskutek uzyskania trzydziestoletniego okresu

Użyty w art. 2 ust. 3a ustawy z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego /Dz.U. 1996 nr 143 poz. 661/ zwrot "osoby będące członkami podmiotów uprawnionych do odszkodowania" - w odniesieniu do związków zawodowych - oznacza osoby, które były członkami podmiotów uprawnionych do odszkodowania przed ich

Pracodawca zagraniczny może ubiegać się o zezwolenie na zatrudnienie cudzoziemców na podobnych zasadach jak pracodawca krajowy. Charakter umowy, przy wykonywaniu której cudzoziemiec ma być zatrudniony w Polsce, decyduje nie o możliwości ubiegania się o przedmiotowe zezwolenie, lecz wyłącznie o tym, w jakim trybie wniosek tego pracodawcy będzie mógł być rozpatrywany. W przypadku umów określonych w par

Ustawa z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ nie przewiduje jakichkolwiek możliwości odstępstw od przewidzianych w nich zasad i nie daje organom administracji ani sądowi żadnych uprawnień do uznaniowego wydłużania maksymalnych okresów pobierania zasiłku.

Zatrudnienie cudzoziemców na terenie Polski ma mieć charakter uzupełniający. Wyrażenie zgody na zatrudnienie cudzoziemca musi przede wszystkim uwzględniać sytuację na miejscowym rynku pracy. Taki pogląd wynikający z treści uzasadnień zaskarżonych decyzji uznać trzeba za prawidłowy.