Do czasu wydania rozporządzenia przewidzianego ustawą z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenie stanu wojennego /t.j. Dz.U. 1996 nr 143 poz. 661/ Społeczna Komisja Rewindykacyjna nie może orzekać także w zakresie wartości zobowiązań Skarbu Państwa nie przekraczających wartości określonych w art. 3 ust. 2 ustawy.

Do okresu, od którego zależy nabycie prawa, wysokość i okres pobierania zasiłku przedemerytalnego lub świadczenia przedemerytalnego, zalicza się również okresy zatrudnienia, innej pracy zarobkowej i prowadzenia pozarolniczej działalności, przypadające przed dniem wejścia w życie znowelizowanej ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1996 nr 47 poz.

Niezgłoszenie się do urzędu pracy i niepowiadomienie w ciągu 5 dni o uzasadnionej przyczynie tego niestawiennictwa, zgodnie z art. 13 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./ skutkuje pozbawienie bezrobotnego statusu bezrobotnego na okres 3 miesięcy.

Przewodniczący samorządowego kolegium odwoławczego nie jest urzędnikiem państwowym, objętym zakazem prowadzenia działalności gospodarczej, wynikającym z ustawy z dnia 5 czerwca 1992 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne /Dz.U. nr 56 poz. 274 ze zm./.

Bezrobotny, który w dniu 1.01.1997 r. miał prawo do podwyższonego /160 procent/ zasiłku dla bezrobotnych przyznanego do czasu uzyskania uprawnień emerytalnych, nabywa prawo do zasiłku przedemerytalnego w tej samej wysokości.

Zapatrywanie, że skoro podmiot, który dla danego zakładu uzyskał status zakładu pracy chronionej, to inne jego zakłady /placówki/ uruchamiane później - nawet bez wydania decyzji odnoszących się do nich - także są objęte tymże statusem, zdaniem sądu orzekającego w tej sprawie, nie daje przekonywających i wystarczających podstaw do jego akceptacji.

Zapatrywanie, że skoro podmiot, który dla danego zakładu uzyskał status zakładu pracy chronionej, to inne jego zakłady /placówki/ uruchamiane później - nawet bez wydania decyzji odnoszących się do nich - także są objęte tymże statusem, zdaniem sądu orzekającego w tej sprawie, nie daje przekonywających i wystarczających podstaw do jego akceptacji.

Zapatrywanie, że skoro podmiot, który dla danego zakładu uzyskał status zakładu pracy chronionej, to inne jego zakłady /placówki/ uruchamiane później - nawet bez wydania decyzji odnoszących się do nich - także są objęte tymże statusem, zdaniem sądu orzekającego w tej sprawie, nie daje przekonywających i wystarczających podstaw do jego akceptacji.

Wyjazd bezrobotnego pobierającego zasiłek dla bezrobotnych na okres krótszy niż 30 dni na wczasy /wypoczynek/ wypełnia znamiona pozostawania bezrobotnego w innej sytuacji powodującej brak gotowości do podjęcia zatrudnienia tj. znamiona przesłanki, o której mowa w art. 27 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /t.j. Dz.U. 1996 nr 47 poz. 211 ze zm./ i w

Organ zatrudnienia wyrażając zgodę na rozłożenie na raty pożyczki udzielonej z Funduszu Pracy z powołaniem się na dekret z dnia 16 maja 1956 r. o umarzaniu i udzielaniu ulg w spłacaniu należności państwowych /Dz.U. nr 17 poz. 92 ze zm./ oraz rozporządzenie wykonawcze Rady Ministrów z dnia 15 września 1982 r. w sprawie zasad umarzania i udzielania ulg w spłacaniu należności państwowych /Dz.U. nr 30

Z mocy art. 9 pkt 3 ustawy z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy /Dz.U. 1985 nr 54 poz. 276 ze zm./ właściwe organy Państwowej Inspekcji Pracy uprawnione są w wypadku stwierdzenia, że stan bezpieczeństwa i higieny pracy zagraża życiu lub zdrowiu pracowników do nakazania zaprzestania przez zakład pracy lub jego część działalności bądź działalności określonego rodzaju. Skoro zatem organy

Związek zawodowy nie może podejmować działalności gospodarczej służącej jako źródło dochodów dla jego członków.

O charakterze stosunku pracy decyduje czynność prawna lub akt stanowiący jego podstawę /np. nominacja/, a nie przepis prawny przewidujący obsadzenie określonego stanowiska w drodze nominacji.

1. Nie jest dopuszczalne utworzenie kancelarii rady gminy jako odrębnego zakładu pracy, utworzonego na potrzeby obsługi działalności rady i podporządkowanego jej przewodniczącemu. 2. Głosowanie w sprawie absolutorium dla zarządu jest ostatnim elementem całej sekwencji działań, dotyczących najważniejszego dla gminy gospodarowania środkami finansowymi, dlatego też nie ma żadnych powodów, by ten element

Zawodowe uszkodzenie słuchu typu odbiorczego u pracowników przewlekle narażonych na poziomy hałasu uznane w świetle współczesnego stanu wiedzy za stwarzające ryzyko utraty słuchu, zachodzi w przypadku stwierdzonego badaniem specjalistycznym ubytku słuchu o wielkości co najmniej 30 dB w uchu lepiej słyszącym.

Skoro z art. 6 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych /Dz.U. nr 43 poz. 163 ze zm./ wynika, że odpisy na fundusz obciążają koszty działalności zakładu pracy, tym samym interpretując ten zapis łącznie z art. 16 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, należy dojść do wniosku, że w wypadku

1. Artykuł 7 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnianiu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 46 poz. 201 ze zm./ w brzmieniu nadanym przez art. 51 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350/ należy odnosić do obydwu podatków dochodowych: dochodowego od osób fizycznych i dochodowego od osób prawnych. 2. Przepisy zarządzenia Ministra

Podatnik nie posiadający orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia o niepełnosprawności nie mógł odliczyć od dochodu wydatków na cele rehabilitacyjne.

Wypowiedzenie stosunku pracy z nominacji z powodu likwidacji ministerstwa, dokonanej w ramach reformy centrum administracyjno-gospodarczego rzędu nie wymaga rozważenia możliwości przeniesienia pracownika na inne stanowisko, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./.

Jeżeli bezrobotny rozpoczął z własnej inicjatywy szkolenie, a dopiero później złożył do organu zatrudnienia wniosek o sfinansowanie jego kosztu, organ zatrudnienia powinien dokonać oceny zasadności i celowości szkolenia podjętego przez daną osobę oraz rozważyć możliwość uwzględnienia wniosku. Ocenę taką należy przeprowadzić z uwzględnieniem ustawowych kryteriów przewidzianych w art. 15 ust. 1- 4 ustawy

Niedopuszczalne jest mianowanie na stanowisko specjalisty osoby powołanej już na stanowisko okręgowego inspektora pracy.

Dla oceny stanu faktycznego w kontekście nabycia statusu bezrobotnego na tle art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. "d" ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. /Dz.U. 1996 nr 47 poz. 211 ze zm./ nie ma znaczenia oddanie w dzierżawę części gruntu. Przez ten fakt właściciel /posiadacz/ nie wyzbywa się swojej własności. W tak przyjętej ocenie sytuacji przez organ zatrudnienia nie może być uznaniowości.

1. Przepisy prawa nie określają terminu, w jakim, od zakończenia pracy zawodowej, może być rozpoznana choroba zawodowa. Dlatego też orzeczenie lekarskie z rozpoznaniem choroby zawodowej może być wydane także po sześciu latach od przejścia zainteresowanej na emeryturę, jeżeli spełnione są wszystkie przesłanki do wydania orzeczenia. 2. Podejrzenie o chorobę zawodową należy zgłosić niezwłocznie do właściwego