Pracownik ma prawo w trakcie zatrudnienia domagać się ustalenia sądowego, że wykonuje pracę w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze. W razie pozytywnego rozstrzygnięcia pracodawca ma obowiązek wciągnięcia go do ewidencji osób zatrudnionych w warunkach szczególnych i opłacania podwyższonych składek ZUS. Niewykonanie tego jest poważnym naruszeniem praw pracowniczych.
Jeśli rozwiązanie stosunku pracy nastąpiło przed przejściem zakładu pracy na innego pracodawcę, to nie zachodzi zmiana pracodawcy w myśl art. 231 § 1 k.p., chyba że pracownik wykaże w postępowaniu sądowym, że wypowiedzenie pozostawało w kolizji z normą art. 231 k.p. Nieprzejęcie pracownika w trybie art. 231 § 1 k.p., na skutek rozwiązania stosunku pracy przed przejęciem zakładu pracy, nie wyklucza
Zastosowanie art. 231 § 1 k.p. nie jest wobec powyższego wyłączone a priori, jeżeli przejęciu załogi nie będzie towarzyszyło przejęcie składników majątkowych, jednak taka sytuacja jako dopuszczalna na zasadzie wyjątku i będzie wymagała zbadania rzeczywistego celu gospodarczego decydującego o wydzieleniu załogi ze struktury funkcjonującego przedsiębiorstwa i przekazania jej innemu podmiotowi. Takie
1. W pojęciu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych mieszczą się trzy elementy: 1) bezprawność zachowania pracownika (naruszenie podstawowego obowiązku pracowniczego), 2) naruszenie albo zagrożenie interesów pracodawcy oraz 3) zawinienie obejmujące zarówno winę umyślną, jak i rażące niedbalstwo. W pierwszej więc kolejności rozwiązanie umowy o pracę z pracownikiem na podstawie art
Odszkodowanie za naruszenie gwarancji zatrudnienia należy się także pracownikowi, którego umowa o pracę rozwiązała się wskutek odmowy przyjęcia nowych warunków pracy i płacy po wypowiedzeniu zmieniającym. Powinno być ono ustalone z uwzględnieniem rzeczywistej jego straty oraz warunków zatrudnienia ustalonych w momencie zawierania porozumienia o gwarancjach zatrudnienia.
Fakt następczego uchylenia zarządzenia nadzorczego wojewody w wyniku postępowania sądowoadministracyjnego wywołuje skutki na przyszłości, a zatem nie oznacza bezwzględnej nieważności czynności dokonanej przez nowego prezesa zarządu w postaci odwołania powoda z zajmowanej funkcji.
1. Jednostka wchodząca w skład szerszej struktury będzie pracodawcą, gdy po pierwsze, w statucie osoby prawnej znajdzie się tego rodzaju upoważnienie, a po drugie, osobie nią kierującej statut przyzna uprawnienie do nawiązywania, zmiany i rozwiązywania stosunków pracy, przy czym uprawnienia te będą faktycznie realizowane. 2. Likwidacja oddziału niebędącego samodzielnym pracodawcą nie wypełnia hipotezy
Zawarcie umowy o pracę z kolejnym pracodawcą nie wyłącza prawa do odprawy, wobec spełnienia przesłanek do otrzymania tego świadczenia (art. 10 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników).
Z samego zawarcia pakietu socjalnego (porozumienia) między związkami zawodowymi a inwestorem automatycznie nie wynikają żadne indywidualne roszczenia dla pracowników. Aby takie roszczenia można było wyprowadzić z takiego pakietu socjalnego, konieczne jest nie tylko sformułowanie odpowiedniego zastrzeżenia umownego, lecz także odpowiednio precyzyjne sformułowanie praw indywidualnych pracowników. Pozwanym
Przepis art. 45 § 2 k.p. w związku z art. 56 k.p. pozwala sądowi pracy nie uwzględnić zgłoszonego w pozwie żądania przywrócenia do pracy i w jego miejsce orzec o odszkodowaniu, lecz tylko wtedy, „jeżeli ustali”, że przywrócenie do pracy byłoby niecelowe. Zwrot „jeżeli ustali” użyty w wymienionym przepisie wskazuje jednoznacznie, że przyznanie pracownikowi innego roszczenia niż przez niego wybrane,
1. W razie odmowy poddania się badaniom na trzeźwość sankcja powinna zależeć od postawy pracownika i stanowiska pracodawcy. Powinna być stopniowana, czyli poczynając od niedopuszczenia do pracy łączonego z utratą wynagrodzenia za pracę wobec braku pewności pracodawcy co do trzeźwości pracownika, z możliwością w dalszej kolejności wypowiedzenia umowy o pracę, gdy taka postawa pracownika dezorganizuje
Klauzule generalne nie mogą unicestwiać skutków prawnych, wynikających z bezwzględnie obowiązujących norm prawa pracy. Nie można z powołaniem się na zasady współżycia społecznego twierdzić, że zrzeczenie się przez pracownika wynagrodzenia nie rodzi skutku w postaci bezwzględnej nieważności tej czynności prawnej (art. 84 k.p. w związku z art. 58 § 1 k.c.). Oznacza to, że skuteczne podniesienie zarzutów
1. Cechą relewantną, według której powinna być oceniana sytuacja prawna adresatów art. 921 § 1 k.p., jest zmiana statusu prawnego z aktywnego zawodowo pracownika na status osoby korzystającej wyłącznie ze świadczenia z ubezpieczenia społecznego/zaopatrzenia emerytalnego. 2. Żołnierz zawodowy nie jest pracownikiem, a odprawa przewidziana w przepisach o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych nie jest
Z art. 30 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy wynika prawo swobodnego rozwiązania umowy o pracę na mocy dwustronnej czynności prawnej, czyli takiej czynności, która dochodzi do skutku w momencie złożenia przez pracodawcę i pracownika zgodnych oświadczeń woli zmierzających do zakończenia stosunku pracy w określonym terminie. Przy tym sposobie rozwiązania umowy nie obowiązują ograniczenia, które występują w razie
Normy prawne wynikające z art. 231 Kodeksu pracy mają charakter imperatywny; mogą podlegać modyfikacji wyłącznie na korzyść pracownika. Konwersja stosunku pracy po stronie pracodawcy nie może - w przypadku określonym w art. 231 k.p. - powodować utraty korzystnych dla pracownika zasad nabywania w ściśle określonych pięcioletnich terminach prawa do nagrody jubileuszowej. Z uwagi na zachowaną ciągłość
Stanowisko pracy głównej księgowej (chociaż samodzielne), skoro nie wchodziło w skład wyodrębnionej jednostki organizacyjnej, na przykład określonego działu szkoły (działu księgowości), wyposażonego w odrębne struktury (kadrę zarządzającą, pracowników), czy właściwy temu działowi sposób organizacji pracy, to nie może być uznane za jednostkę gospodarczą i w konsekwencji niemożliwe jest zachowanie tożsamości
Związek funkcjonalny między nabyciem prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy a znacznie wcześniejszym rozwiązaniem stosunku pracy z powodu likwidacji stanowiska pracy, w aspekcie nabycia prawa do odprawy rentowej określonej przez zakładowe porozumienie płacowe w analogiczny sposób do unormowania z art. 921 § 1 k.p., występuje wówczas, gdy przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy