Zmiana wysokości wynagrodzenia na niekorzyść pracownika, wynikająca z obowiązujących pracodawcę (będącego państwową jednostką budżetową) przepisów prawa, nie wyklucza prawa pracownika do odprawy pieniężnej z art. 8 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników; przyczyna rozwiązania przez pracownika umowy o pracę w trybie art

W świetle art. 921 § 1 Kodeksu pracy, pracownik nabywa prawo do odprawy emerytalnej w momencie, gdy jego stosunek pracy ustaje w związku z przejściem na emeryturę, przy czym zmiana statusu pracownika na emeryta następuje wyłącznie przez ustanie stosunku pracy. Nie jest możliwe jednoczesne pobieranie odprawy emerytalnej oraz odprawy związanej z wygaśnięciem stosunku pracy na podstawie art. 170 ust.

Regulacje w sprawie wygaśnięcia stosunku pracy na tle ustaw dotyczących reform w administracji nie są wyłączone z kontroli w zakresie identyfikowania przyczyn niezaproponowania pracownikom dalszego zatrudnienia. Pracownik może kwestionować zasadność wygaśnięcia stosunku pracy i dochodzić roszczeń z powołaniem na naruszenie przepisów o rozwiązywaniu stosunku pracy, które notabene stanowią konstrukcję

1. Art. 45 § 1 Kodeksu pracy umożliwia uznania wypowiedzenia umowy o pracę za nieskuteczne w przypadku, gdy pracodawca nie wskazał odpowiedniej przyczyny lub przyczyna nie uzasadnia wypowiedzenia, niezależnie od naruszenia art. 30 § 4 k.p. 2. Niedotrzymanie terminu opłaty za koncesję za alkohol, skutkujące wymierną szkodą po stronie pozwanego, nie jest błahym uchybieniem, ale uchybienie to obciąża

Stosownie do art. 150f ust. 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, pracodawca lub przedsiębiorca są zobowiązani utrzymać w zatrudnieniu skierowanego bezrobotnego przez okres refundacji i przez dodatkowy okres 12 miesięcy po zakończeniu tej refundacji. Niewywiązanie się z tych warunków prowadzi do obowiązku zwrotu uzyskanej pomocy.

1. Zgodnie z art. 13 ust. 4 ustawy o pracownikach samorządowych, informacje o kandydatach, którzy zgłosili się do naboru na wolne stanowiska w urzędzie, stanowią informację publiczną w zakresie wymagań związanych ze stanowiskiem określonym w ogłoszeniu o naborze. Informacją publiczną jest fakt posiadania przez kandydata wymaganych kwalifikacji, natomiast pełna treść dokumentów przedłożonych przez kandydatów

W procedurze odwołania dyrektora instytucji kultury organ odwołujący jest zobowiązany do zasięgnięcia opinii wszystkich stowarzyszeń zawodowych i twórczych właściwych ze względu na rodzaj działalności prowadzonej przez instytucję oraz do udokumentowania naruszenia przepisów prawa wymienianych jako podstawa odwołania w sposób pozwalający na ich weryfikację.

Legitymowanie się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności przez współmałżonka osoby niepełnosprawnej stanowi niezbędne kryterium uprawniające do ubiegania się o świadczenie pielęgnacyjne, zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a) ustawy o świadczeniach rodzinnych. Tym samym, osoba będąca w związku małżeńskim z niepełnosprawnym małżonkiem, nieposiadająca orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności

Omyłka co do daty spotkania z pracodawcą nie stanowi "uzasadnionej przyczyny" w myśl art. 33 ust. 4 pkt 3 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, uzasadniającej niestawiennictwo bezrobotnego na rozmowę kwalifikacyjną i nie chroni przed utratą statusu osoby bezrobotnej.

1. Uznanie przez inwestora przy odbiorze robót, że prace wykonano wadliwie lub niezgodnie z umową, nie powoduje obniżenia wynagrodzenia pracowników, jeżeli uprzednio pracodawca zaakceptował wykonanie tych robót, jako odpowiadające wymaganym kryteriom jakościowym 2. Ocena wadliwości wykonania produktów lub usług powinna być dokonywana przez pryzmat mierników oceny jakości pracy określonych w art. 100

Pracodawca nie wywiązuje się z obowiązku wynikającego z art. 30 § 4 k.p. wówczas, gdy albo w ogóle nie wskazuje przyczyny wypowiedzenia, albo kiedy wskazanie przyczyny jest pozorne w tym znaczeniu, że jest ona niedostatecznie jasna, konkretna, a w rezultacie niezrozumiała dla pracownika i niepoddająca się weryfikacji w postępowaniu sądowym. Natomiast wtedy, gdy postawiony zarzut jest nieprawdziwy

Sąd pracy ustala wysokość odszkodowania za bezprawne rozwiązanie stosunku pracy w ramach dolnego i górnego limitu wyznaczonego przez ustawowe okresy wypowiedzenia (art. 36 § 1 pkt 2 - 3 w związku z art. 47(1) Kodeksu pracy). W takim przypadku, mimo dyskrecjonalnej władzy sądu w kwestii sprecyzowania wysokości odszkodowania z art. 47(1) k.p., sąd pracy jest zobligowany do rozważenia wszystkich okoliczności

Wynagrodzenie za pracę wypłaca się co miesiąc, a czas pracy jest równoważony w okresach rozliczeniowych, co pozwala stwierdzić, że pracownik powinien na bieżąco zgłaszać pracodawcy wszelkie odstępstwa od norm lub przekroczenie czasu pracy.

1. Dla uznania danego zdarzenia za wypadek przy pracy może wystarczać występowanie miejscowego bądź czasowego związku zdarzenia z pracą. Podstawy takiej kwalifikacji prawnej zdarzenia nie stanowi jednak stwierdzenie związku miejscowego i czasowego, lecz domniemanie, że ze względu na okoliczności czasu i miejsca wypadku pozostaje on w związku z pracą. 2. Czasowy i miejscowy związek wypadku z pracą oznacza

1. Obowiązek zwrotu odprawy pieniężnej na podstawie przepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu byłby niewątpliwy, gdyby po uzyskaniu korzystnego orzeczenia sądowego pracownik został przywrócony do pracy. Wówczas odpadłaby w ogólności podstawa wypłaty odprawy jaką jest rozwiązanie stosunku pracy. 2. W przypadku odszkodowania zasądzonego na rzecz pracownika za niezgodne z prawem lub niezasadne rozwiązanie

Wypowiedzenie umowy o pracę powoduje jej rozwiązanie także wtedy, gdy oświadczenie to złożył niewłaściwy podmiot, zwłaszcza jeżeli pracodawca podejmuje czynności potwierdzające ustanie stosunku pracy. Z faktu, że niewłaściwa reprezentacja pracodawcy nie powoduje nieważności wypowiedzenia umowy o pracę nie wynika bowiem, że taka czynność uznawana jest w judykaturze za zgodną z prawem. Wręcz przeciwnie

Pracownik ma prawo korzystać z cywilnoprawnych roszczeń w przypadku mobbingu jako kwalifikowanego naruszenia prawa pracy, pod warunkiem stwierdzenia, że doszło do naruszenia dóbr osobistych pracownika, nawet jeśli mobbing nie spowodował rozstroju zdrowia pracownika lub naruszone dobra osobiste nie spełniają cech mobbingu.

Szczególna ochrona zatrudnienia w wieku przedemerytalnym (art. 39 k.p.), nie pozwala aby podane przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę (art. 30 § 4 k.p.), ocenione negatywnie przez sąd pracy, były aplikowane przed sądem drugiej instancji jako podstawy klauzul generalnych z art. 8 k.p. (w zw. z art. 4771 k.p.c.) przeciwko przywróceniu pracownika do pracy.