Otrzymanie przez pracownika odprawy z tytułu przejścia na rentę z powodu niezdolności do pracy wyklucza nabycie przez tego pracownika prawa do kolejnej odprawy z tytułu przejścia na emeryturę lub prawa do odprawy uzupełniającej, stanowiącej różnicę wysokości odprawy emerytalnej i wysokości otrzymanej odprawy rentowej (art. 921 § 2 k.p.). Regulacja zawarta w art. 921 § 2 k.p. stanowi, że pracownik nie

Jeżeli w umowie zastrzeżono, że dłużnik spełni świadczenie na rzecz osoby trzeciej, osoba ta, w braku odmiennego postanowienia umowy, może żądać bezpośrednio od dłużnika spełnienia zastrzeżonego świadczenia. Prima facie może się wydawać, że chodzi tu o osobę trzecią określoną w momencie zaciągania zobowiązania. Osobę trzecią w rozumieniu art. 393 § 1 k.c. można wskazać nie tylko imiennie ale także

1. Równość nie jest tożsama z równym traktowaniem, może bowiem wymagać odmiennego potraktowania w celu wyrównania szans lub zapewnienia równych rezultatów, albo finansowego nagrodzenia i motywowania najlepszych pracowników. 2. Nieznaczne dyferencjacje w wynagrodzeniu pracowników, będące wynikiem oceny jakości ich pracy przez przełożonego, nie powinny być, co do zasady, traktowane jako naruszające zasadę

Społecznego inspektora pracy nie można zwolnić dyscyplinarnie bez zgodny organizacji związkowej. Nawet przy dużym przewinieniu takiego pracownika sądy powinny mieć na względzie jego prawo do ochrony.

Czasem pracy (art. 128 § 1 k.p.) pracownika wykonującego obowiązki pracownicze na określonym obszarze, do czego niezbędne jest stałe przemieszczanie się, jest także czas poświęcony na niezbędne przejazdy. W czasie tych przejazdów pracownik pozostaje bowiem w dyspozycji pracodawcy a świadczenie pracy (wykonywanie obowiązków pracowniczych) polega na samym przemieszczaniu się, bez którego nie byłoby możliwe

1. Przez wyrażenie "uzyskanie przez zakład pracy wiadomości" (art. 52 § 2 k.p.) należy rozumieć wiadomości na tyle sprawdzone, aby kierownik zakładu pracy mógł nabrać uzasadnionego przekonania o nagannym postępowaniu danego pracownika. 2. Ocena, czy w konkretnym przypadku ma zastosowanie norma art. 8 k.p., mieści się w granicach swobodnego uznania sędziowskiego.

Prowizyjne wynagrodzenie za pracę jest istotnym składnikiem treści stosunku pracy, który nie podlega jednostronnej korekcie ani "anulowaniu" przez pracodawcę, choćby regulamin prowizyjny przewidywał taką możliwość "w uzasadnionych przypadkach", którą wyklucza (dyskwalifikuje) treść art. 9 § 2 k.p.

Odwołanie pracownika wbrew art. 32 ustawy o związkach zawodowych z funkcji kierowniczej, obsadzonej w Kolegium Nauczycielskim na czas określony, stanowi obrazę prawa. Odszkodowanie za takie naruszenie przepisu wynika per analogiam z art. 50 § 4 k.p., a jego wysokość jest ograniczona do 3 miesięcznego dodatku funkcyjnego, na który opiewa owo powierzenie funkcji, traktowane jako klauzula autonomiczna

1. Zaprzestanie prowadzenia działalności gospodarczej oznacza między innymi rozwiązanie stosunków cywilnoprawnych z udziałem osób objętych zakazem, przy czym brak jest podstaw do przyjęcia, że samo powołanie do pełnienia funkcji lub objęcie stanowiska przez osoby wymienione w art. 1 i 2 u.o.p.d.g. stanowi okoliczność niezależną od tych osób, uniemożliwiającą należyte wykonanie zobowiązania. Jeśli ktoś

1. Oceniając możliwości ponownego zatrudnienia pracownika, z którym umowa o pracę została rozwiązana, należy uwzględnić zarówno okoliczności dotyczące pracodawcy, jak i pracownika. Oznacza to w szczególności, że przesłanką zasadności roszczenia o nawiązanie stosunku jest nie tylko dysponowanie przez pracodawcę wolnym miejscem pracy, lecz także posiadanie przez pracownika kwalifikacji i stanu zdrowia

W sytuacji, gdy stosunek pracy nie został rozwiązany przez którąkolwiek ze stron, lecz pracodawca nie wywiązuje się ze swojego podstawowego obowiązku dopuszczenia pracownika do pracy, pracownikowi przysługuje roszczenie o dopuszczenie do pracy, a nie o przywrócenie do pracy. Dotyczy to w szczególności sytuacji, gdy pracodawca błędnie przyjmuje, że umowa o pracę na czas określony uległa rozwiązaniu

Pracownik wnoszący skargę kasacyjną od prawomocnego wyroku sądu II instancji musi zgłosić zarzuty względem przepisów prawa, które rzeczywiście zostały naruszone. Błąd spowoduje, że Sąd Najwyższy nie będzie mógł zmienić wadliwego wyroku.

Sprawa o ustalenie prawa do mianowania osoby, która nie jest już pracownikiem służby cywilnej, nie jest sprawą z zakresu prawa pracy.

Sprawa, w której pracownik tymczasowy dochodzi od pracodawcy użytkownika na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego o czynach niedozwolonych, roszczeń uzupełniających świadczenia z ubezpieczenia społecznego z tytułu wypadku przy pracy (zadośćuczynienia i odszkodowania) jest sprawą z zakresu prawa pracy (art. 476 § 1 pkt 1 k.p.c.), podlegającą rozpoznaniu przez sąd pracy w tym postępowaniu odrębnym (art

Art. 151 § 5 k.p. nie stanowi samoistnej podstawy prawa pracownika do dodatku za nadgodziny. Świadczenie to przysługuje bowiem pod warunkiem porozumienia stron w przedmiocie określenia godzin, za które ma zostać wypłacony dodatek, a pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy nie przysługuje dodatek, o którym mowa w art. 1511 § 1 k.p., jeżeli nie ustali na podstawie art. 151 § 5 k.p