1. W użytym w art. 52 § 1 pkt 1 k.p. pojęciu "ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych" mieszczą się trzy elementy. Są to: bezprawność zachowania pracownika (naruszenie podstawowego obowiązku pracowniczego), naruszenie albo zagrożenie interesów pracodawcy, a także zawinienie obejmujące zarówno winę umyślną, jak i rażące niedbalstwo. 2. Pracownik z mocy ustawy obowiązany jest do lojalnego

1. Skoro ustawodawca przewidział przejście na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych roszczeń nie tylko wobec pracodawcy, ale także wobec osób zarządzających jej majątkiem, jest to wyraźna sugestia, iż Fundusz, który zapłacił pracownikom spółki, powinien mieć także roszczenie do członków zarządu, gdyż są oni niewątpliwie obok likwidatora innymi osobami, które zarządzały majątkiem pracodawcy

Rażące naruszenie prawa zachodzi zaś w przypadku, gdy czynności zmierzające do wydania decyzji administracyjnej oraz treść załatwienia sprawy w niej wyrażona stanowią zaprzeczenie stanu prawnego sprawy w całości lub w części.

Wyjątkowość regulacji wynikającej z art. 1514 k.p. wprowadzającej odstępstwa od powszechnego prawa pracowniczego do dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych wymaga ścisłej interpretacji. W regulacji tej chodzi o kierowników nie każdej, lecz tylko wyodrębnionej komórki organizacyjnej.

Nie są jednak uprawnione do kwalifikowania prac jako wykonywanych w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, czyli do ingerowania w sytuacji, gdy ta kwalifikacja jest przedmiotem sporu, który może być rozstrzygnięty wyłącznie przez organ rentowy, a następnie przez sąd powszechny.

Względy ekonomiczne, finansowe lub trudności techniczne nie stanowią przeszkody powodującej niewykonalność decyzji, gdyż mają charakter czasowy, a nie trwały.

Termin odstąpienia od umowy o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy musi być wyraźnie oznaczony w tej umowie. Biuletyn SN Izby Pracy Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 3/2016 Zastrzeżenie przez pracodawcę w umowie, że po ustaniu zatrudnienia pracownika będzie miał możliwość odstąpienia od jej postanowień, nie zwalnia z obowiązku wypłaty odszkodowania. Gazeta Prawna nr 72/2016 Wprowadzenie

Organ egzekucyjny powinien wskazać w uzasadnieniu okoliczności, którymi się kierował ustalając wysokość grzywny w celu przymuszenia, bo to umożliwia sądowi administracyjnemu dokonanie kontroli, czy nie doszło do przekroczenia granic uznania administracyjnego w tej kwestii.

Względy ekonomiczne, finansowe lub trudności techniczne nie stanowią przeszkody powodującej niewykonalność decyzji, gdyż mają charakter czasowy, a nie trwały.

Skuteczność środków egzekucyjnych jest jednym z podstawowych czynników przesądzających o efektywności administracji publicznej. Uregulowane w ustawie środki egzekucyjne są środkami zaspokajającymi, z wyjątkiem grzywny w celu przymuszenia, która jest środkiem przymuszającym.

Względy ekonomiczne, finansowe lub trudności techniczne nie stanowią przeszkody powodującej niewykonalność decyzji, gdyż mają charakter czasowy, a nie trwały.

1. Statut związku zawodowego stanowi podstawę prawną oceny, czy dana osoba nabyła członkostwo tej organizacji i czy go nie utraciła do czasu, gdy w świetle obowiązujących przepisów prawa pracy konieczne stało się współdziałanie pracodawcy z zakładową organizacją związkową w indywidulanej sprawie dotyczącej tejże osoby. 2. Dla zachowania przez pracodawcę wymaganego prawem (art. 38, art. 52 § 3 i art

1. W przypadku, gdy sąd odwoławczy, uwzględniając apelację jednej ze stron postępowania oraz oddalając apelację drugiej strony, orzeka na podstawie materiału zgromadzonego w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji, nie musi zaś powtarzać dokonanych już wcześniej ustaleń i ich motywów, jeśli taka potrzeba nie wynika z rodzaju zarzutów apelacyjnych. Wystarczy stwierdzenie, że przyjmuje je za własne

Art. 13 ustawy z dnia 1 lipca 2009 r. o łagodzeniu skutków kryzysu ekonomicznego dla pracowników i przedsiębiorców nie ma zastosowania do umów o pracę na czas określony zawieranych po dniu 1 grudnia 2012 r. Biuletyn SN Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 5/2016 W stanie prawnym przed dniem wejścia w życie ustawy antykryzysowej (22 sierpnia 2009 r.) oraz po utracie mocy obowiązującej

1. Użyte w art. 1861 § 2 k.p. sformułowanie "po dokonaniu czynności zmierzającej do rozwiązania umowy o pracę" należy rozumieć w ten sposób, że chodzi w nim wyłącznie o czynność prawną, której konsekwencją będzie rozwiązanie umowy o pracę, a nie o czynność faktyczną mającą na celu dokonanie owej czynności prawnej. 2. Art. 1861 § 1 k.p. należy interpretować w taki sposób, że pracownik podlega ochronie

Wskazany w art. 52 § 1 k.p. okres "pozostawania bez pracy, odpowiadający okresowi, za który przyznano odszkodowanie", nie jest rzeczywistym okresem pracy, lecz oznaczeniem ilości czasu, którą należy wliczyć pracownikowi do jego okresu zatrudnienia.

Dyrektor szkoły, który wbrew organizacji związkowej zwolnił nauczyciela, tłumacząc to niżem demograficznym, nie może w trakcie procesu używać dodatkowych argumentów, że nauczyciel ubierał się ekstrawagancko i był wobec uczniów zbyt wymagający.

1. Art. 380 k.p.c. nie uzależnia rozpoznania przez sąd drugiej instancji kwestii przedawnienia roszczenia o przywrócenie do pracy od powołania w apelacji tego unormowania. 2. Art. 264 § 2 k.p. w związku z art. 265 § 1 k.p zawiera normy materialnoprawne, które przemawiają za liberalną oceną sytuacji przekroczenia terminu do uzupełnienia braków formalnych wniesionego w ustawowym terminie pozwu.

Wynagrodzenie za okres nieświadczenia pracy, przewidziane w stosowanym mutatis mutandis art. 81 § 1 k.p. w sytuacji, gdy z inicjatywą zwolnienia pracownika z obowiązku wykonywania pracy wystąpił pracodawca, również przed dniem 22 lutego 2016 r., powinno być obliczone jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy.

Zwrot kosztów noclegu kierowca powinien otrzymać według reguł takich jak w podróży służbowej, mimo że ustawa o czasie pracy kierowców dopiero od 3 kwietnia 2010 r. kwalifikuje pracę kierowców jako podróż służbową. Wymagany standard noclegu dla kierowcy międzynarodowego jest czymś innym niż nocleg w kabinie samochodu.

Generalnie prawo do renty rodzinnej przysługuje tym dzieciom zmarłego żywiciela, które ze względu na wiek lub pobieranie nauki nie mają możliwości wykonywania pracy zarobkowej lub innej działalności stanowiącej tytuł podlegania ubezpieczeniom społecznym. W konsekwencji tego, także prawo do renty rodzinnej bez względu na wiek przysługuje takiemu dziecku całkowicie niezdolnemu do pracy, jak również niezdolnemu