1. Obowiązek wystawienia przez pracodawcę świadectwa pracy w związku z rozwiązaniem stosunku pracy ma charakter wyłącznie techniczny. Wynika to z tego, że świadectwo pracy jest wprawdzie bardzo istotnym dla pracownika dokumentem, ale zawiera jedynie oświadczenie wiedzy, a nie zawiera natomiast oświadczeń woli. Nie zawiera ono bowiem elementów ocennych, a jedynie fakty wskazane w art. 97 k.p., samo

W ramach pouczenia udzielanego w trakcie rejestracji bezrobotnego organ nie jest w stanie przewidzieć sytuacji faktycznych, w których wobec bezrobotnego będą stosowane przepisy o statusie bezrobotnego, a więc także przepisy regulujące ustanie prawa do pobierania świadczenia. Wymaganie zatem od organu takiego konkretnego pouczenia nie tylko nie wynika z przepisów, ale także byłoby zobowiązaniem do czynności

Pracownik, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy na poprzednich warunkach przez sąd pracy po ustaleniu, że wypowiedzenie przez pracodawcę umowy o pracę na czas nieokreślony było nieuzasadnione lub naruszało przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, nie ma prawa do odszkodowania na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego ponad przysługujące mu na podstawie art. 47 k.p. wynagrodzenie za czas pozostawania

Niewłaściwa organizacja pracy, uniemożliwiająca pracownikowi punktualne wykonywanie obowiązków, nie może uzasadniać utraty zaufania do pracownika i wypowiedzenia z tego względu umowy o pracę (art. 45 § 1 k.p.). Biuletyn SN Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 9/2016 Niewłaściwa organizacja pracy, uniemożliwiająca pracownikowi punktualne wykonywanie obowiązków, nie może uzasadniać

Nie oznacza zupełnej dowolności działania organu, ale następuje w ramach kryteriów ustalonych przepisem, stanowiącym podstawę tego orzekania. Organ, wydając decyzję, winien wykazać, że w przeprowadzonym postępowaniu wyjaśnione zostały wszystkie przesłanki przewidziane przepisem materialnym, że rozstrzygnięcie wynika ze stanu faktycznego i nie jest z nim sprzeczne.

Błędna wykładnia prawa materialnego może polegać na nieprawidłowym odczytaniu normy prawnej wyrażonej w przepisie, mylnym zrozumieniu jego treści lub znaczenia prawnego, bądź też na niezrozumieniu intencji ustawodawcy.

1. Jeśli pracodawca bezpodstawnie kwestionuje istnienie między stronami stosunku pracy i nie dopuszcza pracownika do wykonywania umówionego rodzaju pracy w miejscu i czasie do tego wyznaczonym, sytuacja taka wypełnia hipotezę normy art. 81 § 1 k.p. w zakresie omawianej przesłanki nabycia prawa do wynagrodzenia dotyczącej podmiotu zatrudniającego, i to niezależnie od tego, co legło u podstaw owego błędnego

W przypadku nieustalenia w układzie zbiorowym (regulaminie wynagradzania) lub też w umowie o pracę świadczeń z tytułu podróży odbywanych przez kierowcę, jej koszty mogą podlegać wyrównaniu w wysokości odpowiadającej należnościom z tytułu podróży służbowej przewidzianym w przepisach powszechnie obowiązujących dla pracowników wykonujących rzeczywiście podróże służbowe.

Naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu lub zakazu dyskryminacji może uzasadniać zarówno roszczenia majątkowe, jak i niemajątkowe. Jeżeli pracownik występuje jedynie z roszczeniem niemajątkowym lub jednocześnie z roszczeniem majątkowym i niemajątkowym, to sprawa taka należy do właściwości sądu okręgowego, niezależnie od wartości przedmiotu sporu (art. 17 pkt 1 k.p.c.).

Marszałek urzędu może zwolnić dyrektora dyscyplinarnie nawet jeśli jego zastępca wiedział od ponad roku o nieprawidłowościach. Miesięczny okres na dokonanie takiej czynności nie ma wtedy zastosowania.

Nauczycielka, która z powodów zdrowotnych nie podjęła pracy na nowych warunkach, po zakończonej nieobecności powinna wrócić na zaproponowane jej stanowisko.

Wyłączenie pracownika z procedury mającej na celu podwyżki wynagrodzeń jedynie z powodu pozostawania w okresie wypowiedzenia jest równoznaczne z naruszeniem zasady równego traktowania. Biuletyn SN Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 9/2016 Brak rozstrzygnięcia sądu w przedmiocie roszczenia o przywrócenie do pracy na skutek zmiany przez stronę powodową roszczenia na żądanie ustalenia

Dyrektor placówki oświatowej, który nie wyjaśnił, dlaczego rozwiązał stosunek pracy z konkretnym nauczycielem, a pozostawił inne osoby, musi się liczyć z przywróceniem do pracy zwolnionego.

Niepełnosprawność nie jest tożsama z niezdolnością do pracy. Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 127, poz. 721 ze zm.) ustala się trzy stopnie niepełnosprawności (znaczny, umiarkowany oraz lekki). Nie ma jednak podstaw do utożsamiania niepełnosprawności i niezdolności do pracy oraz

1. Objęcie pracownika ochroną związkową może prowadzić do uznania, że domaganie się przez niego przywrócenia do pracy pozostaje w sprzeczności ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem takiej szczególnej ochrony prawnej, ale tylko w sytuacji, gdy objęcie taką ochroną ma uniemożliwić pracodawcy dokonanie zasadnego wypowiedzenia umowy o pracę. Ta konstrukcja nadużycia prawa podmiotowego dotyczy zatem

1. Wstępnym warunkiem nieważności postępowania są uchybienia formalne sądu, w wyniku których strona pozbawiona zostaje możności brania udziału w sprawie oraz zgłoszenia twierdzeń faktycznych wniosków dowodowych i zarzutów. 2. O ile przyjmujący zamówienie w umowie zlecenia (umowie o świadczenie usług) nie bierze na siebie ryzyka pomyślnego wyniku spełnianej czynności, to odpowiedzialność strony przyjmującej