Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, podtrzymując stanowisko, że brak jednoznacznych dowodów odnośnie sytuacji rodzinno-finansowej wnioskodawcy uniemożliwia pozytywne rozpatrzenie wniosku o umorzenie składek na ubezpieczenie społeczne.

Trudna sytuacja materialna nie stanowi samodzielnej i wystarczającej przesłanki do umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne. Organy administracyjne i sądy muszą dokonywać kompleksowej analizy sytuacji osobistej zobowiązanego wobec jednoznacznie określonych w przepisach kryteriów.

Świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje osobom posiadającym ustalone prawo do emerytury, chyba że zawieszą prawo do jej pobierania, co wyklucza możliwość kumulacji świadczeń i wymaga wyboru między konkurującymi świadczeniami.

Przy rozpatrywaniu wniosku o rodzicielskie świadczenie uzupełniające nie jest wymagane, by okres wychowania dziecka obejmował czas od jego narodzin do pełnoletności; ocena przypadków winna być indywidualna, z uwzględnieniem wpływu wychowania na możliwość zatrudnienia wnioskodawcy.

Naczelny Sąd Administracyjny przy rozpoznaniu skargi kasacyjnej stwierdził, że brak wykazania przez skarżącego obiektywnych okoliczności uzasadniających przyznanie renty w drodze wyjątku stanowił podstawę do utrzymania w mocy decyzji Prezesa ZUS odmawiającej przyznania tego świadczenia.

Umieszczenie informacji o lokalizacji apteki, nawet w formie dużych banerów, nie stanowi reklamy apteki, jeśli treść przekazu zawiera jedynie dozwolone dane zgodnie z art. 94a ust. 1 Pf. Rozmiar czy forma nośnika samodzielnie nie przesądzają o reklamowym charakterze komunikatu.

W okolicznościach, które wymagają stałej opieki nad osobą niepełnosprawną o znacznym stopniu niepełnosprawności, zakres tej opieki może uniemożliwiać podjęcie pracy zarobkowej, co kwalifikuje do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

Umieszczenie plakatów i naklejek z informacjami mającymi na celu wyróżnienie apteki na tle konkurencji stanowi reklamę w rozumieniu art. 94a ust. 1 Prawa farmaceutycznego, co jest zabronione w ramach działalności aptek ogólnodostępnych.

Umieszczenie na witrynie apteki plakatu zachęcającego do korzystania z jej usług może być uznane za niedozwoloną reklamę apteki, a zatem skutkować nałożeniem kary pieniężnej zgodnie z przepisami prawa farmaceutycznego.

Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, że istnienie innego rodzeństwa zobowiązanego do alimentacji nie wyklucza przyznania świadczenia pielęgnacyjnego osobie faktycznie sprawującej opiekę, o ile opieka ta obiektywnie wymaga rezygnacji z zatrudnienia.

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że przy czynności ustalania świadczenia pielęgnacyjnego decydująca jest data uchylenia konkurencyjnego świadczenia, co potwierdza zasadność przyznania go od dnia uchylenia zasiłku dla opiekuna.

Brak wykazania istnienia szczególnych przesłanek w rozumieniu art. 83 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wyklucza przyznanie świadczenia w drodze wyjątku; skutek: oddalenie skargi kasacyjnej.

Obywatel Ukrainy korzystający z ochrony na terytorium RP nie ma prawa do zasiłku pielęgnacyjnego na podstawie art. 26 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy, jeśli nie zamieszkuje z dziećmi na terytorium RP, gdyż ustawodawca ograniczył ochronę do świadczeń związanych z potrzebami dzieci.

Nie każde przekroczenie ustawowego terminu do wydania decyzji administracyjnej stanowi rażące naruszenie prawa; konieczne jest zbadanie kontekstu i okoliczności organizacyjnych działania organu kolegialnego.

Nie jest możliwe przyznanie renty w drodze wyjątku z FUS, gdy skarżący otrzymuje równocześnie zagraniczną rentę rodzinną i posiada dochód przewyższający kwotę najniższej emerytury, co wskazuje na brak niewystarczalności środków utrzymania.

Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego wystarczającym jest, by opiekun z uwagi na zakres sprawowanej opieki nad osobą niepełnosprawną nie miał realnej możliwości podjęcia zatrudnienia; posiadanie rodzeństwa również zobowiązanego alimentacyjnie nie wyklucza przyznania świadczenia.

Oddalenie skargi kasacyjnej złożonej przez M. S. wskazuje, iż Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził brak podstaw prawnych do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w okresie, gdy skarżąca była zatrudniona i pobierała zasiłek chorobowy.