1. Wartość sprzedaży wyrobów alkoholowych przesądzająca o ewentualnej zwyżce należnej opłaty jest wyznaczana łącznie dla całej ich sprzedaży w punkcie sprzedaży, nienależnie od tego, czy wzrost dotyczył wszystkich grup napojów, czy tylko niektórych. 2. Obowiązek zapłacenia podwyższonej opłaty jest wyznaczany przez wartość sprzedaży wyrobów alkoholowych, która nie obejmuje podatku od towarów i usług

Kognicja Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawach objętych ustawą z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. 1996 nr 11 poz. 62/ określona została w art. 82 ust. 3 i art. 85 tej ustawy. Skarga w przedmiocie opłaty z tytułu braku ubezpieczenia OC /art.90e ust.1 ustawy o działalności ubezpieczeniowej/ jest niedopuszczalna.

Działalność zakładu ubezpieczeń, polegająca na odsprzedaży pojazdów i innych przedmiotów odzyskanych oraz powypadkowych, nie mieściła się w pojęciu działalności ubezpieczeniowej. Skoro zakład ubezpieczeniowy zamiast realizowania zawartej umowy ubezpieczenia zdecydował się na przejęcie na swoją własność przedmiotów ubezpieczenia, a następnie dokonywał ich sprzedaży, to nie było podstaw do przyjęcia,

Przepis art. 14 ust. 6 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ pozwala na wprowadzenie zakazu sprzedaży, podawania lub spożywania alkoholu w niektórych miejscach lub obiektach ze względu na charakter miejsca lub obiektu, a nie na przykład powtarzające się tam zakłócenia porządku i spokoju.

Za dokumenty niezbędne do ustalenia wystąpienia związku przyczynowego między rozpoznaną chorobą a narażeniem pracownika na działanie występującego w środowisku pracy czynnika szkodliwego dla zdrowia rozporządzenie uznaje dochodzenie epidemiologiczne, informacje o zagrożeniach zawodowych, dokumentację dotyczącą przebiegu zatrudnienia /par. 7 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983

Ustawa z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /t.j. Dz.U. 1996 nr 11 poz. 62 ze zm./ dla rozstrzygnięć mających postać decyzji administracyjnych przewiduje drogę skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego /patrz art. 85/. Brak jest takiego postanowienia w stosunku do opłat z tytułu naruszenia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o jakich mówi art. 90e ustawy.

Przepis art. 75 ust. 4 ustawy z dnia 6 lutego 1997 r. o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym /Dz.U. nr 28 poz. 153 ze zm./ nie zakazuje powoływania osób sprawujących funkcje w nim wskazane na członków rad regionalnych Kas Chorych.

1. Wyłączenie kwoty refundacji z całości obrotu przy rozliczaniu podatku od towarów i usług, jako należnej wypłacanej aptekarzom przez inny podmiot niż nabywca leku, ale będącej formą realizacji należności za dany lek, byłoby możliwe tylko wtedy, gdyby pozwalały na to stosowne przepisy prawa. Takich uregulowań nie ma ani w ustawie o podatku od towarów i usług, ani w przepisie o refundacji, wprowadzonym

Zbyt niski stopień schorzenia mającego związek z warunkami pracy nie uzasadnia odmowy stwierdzenia istnienia choroby zawodowej.

Dla stwierdzenia u pracownika choroby zawodowej nie ma znaczenia fakt, iż był on zatrudniony przy innej pracy niż określona w umowie o pracę.

Spory z zakresu obowiązku ubezpieczenia społecznego, wymierzaniu i pobierania składek na ubezpieczenie społeczne /art. 68 pkt 1 lit. "a" i "c" oraz art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - Dz.U. nr 137 poz. 887/ należą do właściwości sądów ubezpieczeń społecznych w rozumieniu art. 476 par. 2 pkt 1 Kpc.

Towarzystwo emerytalne nie ponosi odpowiedzialności administracyjnej /kara pieniężna/ za działania osób trzecich - pośredników prowadzących działalność akwizycyjną na jego rzecz.

W decyzji stwierdzającej chorobę zawodową organ inspekcji sanitarnej nie wskazuje pracodawcy, u którego pracownik był ostatnio narażony na działanie czynników chorobotwórczych.

1. Koszty akwizycji powinny być bezpośrednio związane z zawieraniem /pozyskiwaniem i zawarciem/ konkretnych ubezpieczeń i inkasem składek od konkretnych umów ubezpieczenia /par. 2 pkt 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 1994 r. w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości ubezpieczycieli - Dz.U. nr 140 poz. 791 ze zm./. W tak rozumianych kosztach akwizycji nie mieszczą się nagrody dla

Odrzucenie przez instytut naukowo-badawczy wniosku o ponowne przeprowadzenie badania lekarskiego w sprawie rozpoznania choroby zawodowej nie może być uznane za równoznaczne z ponowną oceną stanu zdrowia wnioskodawcy i uzasadniać wydanie decyzji o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej.

Świadczenie usług w dziedzinie ubezpieczeń wymaga zezwolenia Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń. W związku z tym nie podlega wpisowi do ewidencji działalności gospodarczej.

Skarżąca, jako pielęgniarka, narażona była na ryzyko choroby, na którą zapadła, a mimo to nie uznano tej choroby za zawodową, albowiem mogły ją spowodować czynniki nie związane ze środowiskiem pracy. Jednakże nie może to przesądzać o tym, iż przyczyny choroby były pozazawodowe.

Zmiany ustrojowe nie mogą prowadzić do odmiennego traktowania osób pracujących w warunkach szkodliwych dla zdrowia w firmach prywatnych i w jednostkach organizacyjnych w tym także prywatnych i z udziałem kapitału zagranicznego, które powstały w drodze przekształceń strukturalno-własnościowych przedsiębiorstw państwowych. Odmowa uznania pracy wykonywanej w firmie prywatnej w takich samych warunkach

Nie każda choroba z punktu widzenia lekarskiego może być uznana za chorobę zawodową nawet jeśli cierpi na nią osoba, która była narażona na działanie czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.

Likwidacja punktu sprzedaży w okresie ważności zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, choć według art. 18 ust. 8 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ stanowi przyczynę wygaśnięcia tych zezwoleń, nie powoduje proporcjonalnego obniżenia opłat za korzystanie z tychże zezwoleń, a tym bardziej obowiązku

1. Rozstrzygnięcie nadzorcze powinno być podjęte w ciągu 30 dni od daty doręczenia uchwały organowi nadzoru przez wójta lub burmistrza. 2. Przepis art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ pozwala radzie gminy określić, w drodze uchwały, dla terenu gminy /miasta/ liczbę punktów sprzedaży napojów

Opinia komisji rady gminy w sprawie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych powinna być wydana w formie postanowienia, w trybie art. 106 Kodeksu postępowania administracyjnego.

Za chorobę zawodową nie może być uznane schorzenie /wymienione w wykazie chorób zawodowych/, wywołane nagłym i krótkotrwałym zdarzeniem mającym cechy wypadku przy pracy.

Przyznanie uprawnionemu przez właściwy organ na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent /Dz.U. nr 104 poz. 450 ze zm./ prawa do pobierania świadczenia z tytułu renty rodzinnej w zbiegu z uprawnieniami do świadczeń rentowych z innych tytułów, nie powoduje wyłączenia uprawnionego do przyznania mu renty socjalnej na podstawie art. 27a ust. 1 lub ust