Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego kluczowe jest ustalenie, czy wymiar i charakter osobistej opieki nad osobą niepełnosprawną są na tyle absorbujące, że uniemożliwiają podjęcie lub kontynuowanie zatrudnienia, niezależnie od wcześniejszej historii zawodowej opiekuna. Teza od Redakcji

Art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP i nie może być stosowany jako podstawa odmowy przyznania tego świadczenia.

Umowy, które obejmują powtarzalne, jednorodzajowe czynności, wymagające starannego działania, nawet jeśli nazwały je umowami o dzieło, w rzeczywistości są umowami o świadczenie usług i podlegają przepisom dotyczącym umów zlecenia, co wpływa na obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego.

Obowiązek odprowadzenia składek na ubezpieczenie zdrowotne przez spółkę akcyjną dotyczy wszystkich członków zarządu powołanych do pełnienia funkcji, jeśli pobierają oni wynagrodzenie, bez względu na procedurę powołania.

Za nienależnie pobrane świadczenie wychowawcze uznaje się takie, które zostało wypłacone w okresie, gdy osoba uprawniona do świadczenia lub członek jej rodziny podlega ustawodawstwu innego państwa w zakresie świadczeń na rodzinę w związku ze stosowaniem przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, co stanowi podstawę do orzeczenia o jego zwrocie w drodze decyzji administracyjnej.

Za nienależnie pobrane świadczenia rodzinne uznaje się świadczenia wypłacone w sytuacji, gdy po ich przyznaniu wojewoda stwierdzi zastosowanie przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego i organ właściwy uchyli decyzję przyznającą to świadczenie, co stanowi podstawę do jego zwrotu bez względu na późniejsze czynności związane z ponownym rozpoznaniem prawa do świadczenia.

Dofinansowanie wynagrodzeń pracowniczych na podstawie art. 15g Tarczy Antykryzysowej nie przysługuje podmiotom, które nie prowadzą kwalifikowanej działalności gospodarczej, a jedynie działalność oświatową.

Podmiot może być uprawniony do otrzymania świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy na podstawie art. 15g ustawy COVID-19 („Tarczy Antykryzysowej”) tylko w odniesieniu do pracowników niebędących nauczycielami, wykonujących pracę w ramach działalności gospodarczej, a nie oświatowej.

Zwolnienie od publicznoprawnej daniny, nazwanej opłatą od środków spożywczych: na podstawie art. 12b ust. 2 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (tekst jedn. Dz. U. 2022, poz. 1608) obejmuje określone w tej regulacji prawnej napoje, nie są to jednak wskazane w art. 12a ust. 1 pkt 2 wymienionej ustawy napoje z dodatkiem kofeiny lub tauryny.

Przyznanie świadczenia w drodze wyjątku na podstawie art. 83 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wymaga łącznego spełnienia wszystkich określonych w przepisie przesłanek, w tym szczególnych, obiektywnych okoliczności niezależnych od wnioskodawcy, które uniemożliwiły mu spełnienie warunków do uzyskania świadczenia na zasadach ogólnych.