W przypadku zbiegu uprawnień do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego, aby otrzymać jedno ze świadczeń, osoba uprawniona musi wyraźnie zrzec się drugiego, konkurencyjnego świadczenia.

Osoba ubiegająca się o świadczenie pielęgnacyjne, która ma przyznane prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, musi najpierw wyraźnie zrzec się tego zasiłku, a organ administracji musi uchylić decyzję przyznającą zasiłek, aby można było przyznać świadczenie pielęgnacyjne (art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b w zw. z art. 27 ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych).

W sytuacji, gdy osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim, przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego osobie zobowiązanej alimentacyjnie innej niż małżonek, zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, wymaga, by współmałżonek osoby wymagającej opieki legitymował się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

W sytuacji, gdy osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim, a jej współmałżonek nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, prawo do świadczenia pielęgnacyjnego nie przysługuje innym osobom, nawet jeśli te osoby faktycznie sprawują opiekę nad niepełnosprawnym członkiem rodziny, rezygnując z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej. Interpretacja art. 17 ust. 5 pkt

Korzystanie z urlopu wychowawczego nie stanowi rezygnacji z zatrudnienia w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, gdyż świadczenie pielęgnacyjne przysługuje wyłącznie osobom, które rezygnują z wykonywania pracy na podstawie określonego stosunku prawnego, a nie tylko zaprzestają faktycznego wykonywania pracy.

Złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej oświadczenie o zaprzestaniu prowadzenia gospodarstwa rolnego nie może być uznane za wiarygodne w przypadku, gdy z innych dowodów wynika, że osoba składająca to oświadczenie nadal pobiera dopłaty bezpośrednie z funduszy unijnych, co jest równoznaczne z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Przy rozpatrywaniu wniosku o umorzenie należności z tytułu kary pieniężnej organ podatkowy jest zobowiązany do dokładnego zbadania materiału dowodowego odnoszącego się do przesłanek ważnego interesu podatnika bądź interesu publicznego, jednak ostateczna decyzja o umorzeniu leży w granicach jego swobodnego uznania. Sytuacja materialna i osobista skarżącego, pomimo jej trudnego charakteru, nie zobowiązują