Orzeczenia
Zachęcanie do kupowania produktów po określonych cenach i w konkretnej aptece miało skłonić pacjentów do wyboru wskazanej placówki i zainteresować ich jej ofertą. W ten sposób został naruszony zakaz reklamy, ustanowiony przez prawo farmaceutyczne.
Skoro zawieszenie prawa do emerytury skutkuje wstrzymaniem jej wypłaty, to uznać należy, że eliminuje się w ten sposób negatywną przesłankę wyłączającą nabycie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego (art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r.).
Gdy bezpośrednią przyczyną braku podejmowania zatrudnienia przez rodzica jest nauka w szkole, a nie konieczność opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem, nie przysługuje mu świadczenie pielęgnacyjne.
Reklama produktu leczniczego nie może wprowadzać w błąd co do wskazań do jego stosowania i musi odpowiadać zaleceniom zawartym w Charakterystyce Produktu Leczniczego, a w razie naruszenia tych wymogów organy mogą nakazać zaprzestanie jej emisji. Reklama nie może wprowadzać w błąd co do zakresu zastosowania preparatu.
Osoba, której przysługuje prawo do rodzicielskiego świadczenia uzupełniającego oraz świadczenia pielęgnacyjnego, powinna mieć możliwość wybrania tego, które jest dla niej korzystniejsze.
Pojęcia „podmiotów kontrolowanych” w ramach antykoncentracyjnych przepisów prawa farmaceutycznego nie powinno się interpretować zbyt szeroko.
Wypłata świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości odpowiadającej różnicy pomiędzy ustawową wysokością tego świadczenia i wysokością emerytury (netto), pozostawałaby w sprzeczności z treścią art. 17 ust. 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych, który wysokość świadczenia pielęgnacyjnego określa jednoznacznie kwotowo i nie pozwala na samodzielne określanie jego wysokości przez organ administracji w oparciu
Wypłata świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości odpowiadającej różnicy pomiędzy ustawową wysokością tego świadczenia i wysokością emerytury (netto), pozostawałaby w sprzeczności z treścią art. 17 ust. 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych, który wysokość świadczenia pielęgnacyjnego określa jednoznacznie kwotowo i nie pozwala na samodzielne określanie jego wysokości przez organ administracji w oparciu
Wypłata świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości odpowiadającej różnicy pomiędzy ustawową wysokością tego świadczenia i wysokością emerytury (netto), pozostawałaby w sprzeczności z treścią art. 17 ust. 3 ustawy o świadczeniach rodzinnych, który wysokość świadczenia pielęgnacyjnego określa jednoznacznie kwotowo i nie pozwala na samodzielne określanie jego wysokości przez organ administracji w oparciu
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną na decyzję głównego inspektora farmaceutycznego, dotyczącą cofnięcia zezwolenia na prowadzenie apteki ogólnodostępnej. Powodem była sprzedaż produktów leczniczych innej kontrolowanej aptece.
Obowiązek alimentacyjny może w wypadkach określonych w art. 144 k.r.o. obciążać również powinowatych, co jest podstawą do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w razie wykonywania opieki, w warunkach określonych art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r., między powinowatymi.
Decyzja, mocą której skrócono okres, na który przyznano świadczenie uniemożliwiające przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, wydana na skutek dokonania wyboru, o którym mowa w art. 27 ust. 5 u.ś.r. może zostać wydana z mocą wsteczną, co umożliwi przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego - zgodnie z brzmieniem art. 24 ust. 2 u.ś.r. - od miesiąca, w którym wpłynął wniosek z prawidłowo wypełnionymi dokumentami