Koszty pobytu w zakładzie leczniczym (§ 13 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii w postępowaniu sądowym – Dz.U. nr 46, poz. 254 z późn. zm.) oskarżonego, poddanego badaniu psychiatrycznemu połączonemu z obserwacją (art. 184 § 1 k.p.k.), stanowią „koszty utrzymania”, o których mowa w art. 554 § 1 pkt 6 k.p.k., i tym samym

Funkcjonariusz Straży Miejskiej w razie dopuszczenia się wobec niego czynnej napaści w związku z pełnieniem obowiązków służbowych korzysta z ochrony prawnej przewidzianej w art. 233 k.k., a nie w art. 234 k.k.

Treść artykułu 172 § 1 k.k. jednoznacznie wskazuje, iż ochronie prawnokarnej podlegają wiadomości uzyskane podstępnie, o ile były nadane przy użyciu środków telekomunikacji. Rodzaj środka użytego przez sprawcę do uzyskania wiadomości nie jest określony, wystarczy, aby sprawca uzyskał je podstępnie.

Ryczałt kancelaryjny, pobierany przez komornika w postępowaniu egzekucyjnym, stanowi mienie Skarbu Państwa powierzone komornikowi, w rozumieniu art. 124 § 1 k.p., do wyliczenia się, mimo że w okresie od dnia 1 stycznia 1990 r. do dnia 27 września 1991 r. komornik nie miał obowiązku dokumentowania wydatków osobowych i rzeczowych utrzymania kancelarii.

Postanowienie sądu karnego, zawierające „wniosek” skierowany do organu paszportowego o odmowę wydania lub unieważnienie paszportu oskarżonemu (art. 6 ust. 1 i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach – Dz.U. z 1991 r., nr 2, poz. 5), nie jest wprawdzie środkiem zapobiegawczym sensu stricto, ale – w drodze analogii do tego środka – przyjąć należy dopuszczalność wniesienia zażalenia

Funkcjonariusz Straży Miejskiej w razie dopuszczenia się wobec niego czynnej napaści w związku z pełnieniem obowiązków w służbowych korzysta z ochrony prawnej przewidzianej w art. 233 k.k., a nie w art. 234 k.k.

Czyn sprawcy działającego z zamiarem zabójstwa człowieka, który celu tego nie osiąga, lecz powoduje ciężkie obrażenia ciała pokrzywdzonego, ciężką chorobę nieuleczalną lub długotrwałą chorobę zazwyczaj zagrażającą życiu lub inny skutek wymieniony przez ustawodawcę w treści przepisu art. 155 § 1 k.k., podlega kumulatywnej kwalifikacji prawnej na podstawie art. 11 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. w

W sprawie o roszczenie pracownika ze stosunku pracy pozwany zakład pracy nie ma obowiązku uiszczenia opłat sądowych (art. 263 § 1 kodeksu pracy), nie ma więc do niego także zastosowania art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. nr 24, poz. 110 ze zm.).

W myśl zasady ochrony godziwie nabytych praw – okres ubezpieczenia rolniczego w rozumieniu dotychczasowych przepisów należy traktować jako okres ubezpieczenia, o którym jest mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2 ustawy z 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (j.t. Dz.U. z 1993 r., nr 71, poz. 342). Dotyczy on bowiem także systemu ubezpieczenia społecznego rolników.

Wykonywanie czynności kierowania nowo organizowanym przedsiębiorstwem państwowym, następujące po upływie okresu sześciu miesięcy wyznaczenia tymczasowym kierownikiem przedsiębiorstwa na podstawie art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (j.t. Dz.U. z 1991 r., nr 18, poz. 80 ze zm.), powoduje nawiązanie stosunku pracy na czas określony – do powołania dyrektora

Ustanowienie hipoteki przymusowej na nieruchomości powierzonej przez Skarb Państwa Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa w trybie przewidzianym w ustawie z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. nr 107, poz. 464) nie jest dopuszczalne.

1. Roszczenia o odszkodowanie i zadośćuczynienie, o których mowa w art. 8 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149 z późn. zm.), mają charakter cywilnoprawny. 2. Sąd zasądzając odszkodowanie lub zadośćuczynienie, o których mowa w art. 8 cytowanej ustawy, zasądza

I. W sprawie z oskarżenia prywatnego, w której oskarżyciel prywatny został zwolniony od uiszczenia zryczałtowanej równowartości kosztów postępowania (art. 545 w zw. z art. 544 § 1 k.p.k.) – w wypadku wydania wyroku skazującego – sąd zasądza koszty postępowania od skazanego na rzecz Skarbu Państwa (art. 547 § 1 k.p.k.). II. W opisanej wyżej sytuacji przez koszty postępowania rozumieć należy ich zryczałtowaną

Dokonanie przez spółdzielnię mieszkaniową na rzecz jej członków przydziałów lokali mieszkalnych w budynkach wzniesionych na gruncie oddanym spółdzielni w użytkowanie wieczyste nie stanowi przeszkody do obciążenia tych budynków wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu hipoteką zabezpieczającą udzielony spółdzielni kredyt inwestycyjny.

Nakaz karny należy traktować w postępowaniu nadzwyczajno-rewizyjnym tak jak wyrok skazujący.

1. Do kategorii orzeczeń „kończących postępowanie sądowe” nie należy postanowienie oddalające wniosek o sprostowanie orzeczenia. Kodeks postępowania karnego przewiduje w art. 92 możliwość sprostowania w każdym czasie oczywistych omyłek pisarskich. Sprostowanie nie oznacza jednak wprowadzenia do orzeczeń składników pominiętych lub powodujących zmianę treści orzeczenia, w tym danych, które zmieniają

Podstawę do obciążenia oskarżonego, przeciwko któremu umorzono postępowanie karne na mocy art. 11 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 26 § 1 k.k., kosztami zastępstwa adwokackiego, wyłożonymi przez oskarżyciela posiłkowego, stanowią przepisy art. 80 k.p.k. w zw. z art. 98 § 1 k.p.c.

1. Przewidziana w art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 21 maja 1963 r. o dyscyplinie wojskowej oraz o odpowiedzialości żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenie honoru i godności żołnierskiej (j.t. Dz.U. z 1992 r., nr 5, poz. 17) kara zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych nie może być orzekana jako kara samoistna. 2. Karę tę w każdym wypadku wymierza się fakultatywnie, niezależnie od tego

Roszczenie rolnika, który zmarł po wytoczeniu powództwa o rozwiązanie umowy przekazania gospodarstwa rolnego zawartej na podstawie ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin (Dz.U. nr 32, poz. 140), nie przechodzi na spadkobierców (art. 119 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników – tekst jednolity

Umowa zbycia udziałów zawarta bez zezwolenia spółki z o.o. (do udzielenia którego właściwe jest zgromadzenie wspólników) stanowi czynność bezskuteczną, i to zarówno wobec spółki, jak i w stosunkach między stronami. Umowa taka może się stać skuteczna dopiero wtedy, gdy stosowne zezwolenie zostanie wyraźnie udzielone.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest zobowiązany do wypłaty zasiłku chorobowego pracownikowi zakładu pracy, który zgłaszał imiennie pracowników do ubezpieczenia społecznego (art. 48 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, j.t. Dz.U. z 1983 r. nr 30, poz. 143 ze zm.) i ze względu na brak środków płatniczych

W wypadku, gdy postępowanie karne o czyn stanowiący przestępstwo zostało uprzednio prawomocnie warunkowo umorzone, a następnie toczy się postępowanie o orzeczenie środka zabezpieczającego, sąd nie może orzec na podstawie art. 104 k.k. przewidzianego w art. 48 k.k. przepadku, jeżeli czyn ten w czasie orzekania o tym środku zabezpieczającym – w wyniku zmiany ustawy karnej – nie jest już przestępstwem

Przez zniewagę w rozumieniu art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. nr 19, poz. 145) należy rozumieć wyłącznie przestępstwo z art. 181 § 1 k.k.

W razie bezskuteczności egzekucji prowadzonej na podstawie tytułu wykonawczego wydanego przeciwko spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (art. 298 § 1 k.h.) nie jest dopuszczalne nadanie klauzuli wykonalności przeciwko członkom zarządu tej spółki, w oparciu o art. 788 § 1 k.p.c.