Pracownik izby skarbowej, który brał udział w postępowaniu dotyczącym działalności podatnika, będącej przedmiotem opodatkowania, nie może wchodzić w skład podatkowej komisji odwoławczej, która ma rozpatrzyć odwołanie podatnika w tej samej sprawie /par. 3 ust. 1, par. 6 ust. 1 i 2, par. 8 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 września 1982 r. w sprawie zakresu działania, składu osobowego

Przepisy ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ nie przewidują wszczęcia postępowania karnego przeciwko osobie korzystającej z wody bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego lub wykonującego urządzenia wodne - w formie decyzji. Art. 126 prawa wodnego stanowi normę materialną prawa karno-administracyjnego, a czyn w nim przewidziany jest wykroczeniem zagrożonym

Załatwiając sprawę, w której w charakterze stron występuje kilka osób o rozbieżnych interesach organ administracji państwowej powinien stosować art. 62 Kpa, a w szczególności wydać jedną decyzję, w której rozstrzyga o istocie sprawy w stosunku do wszystkich zainteresowanych.

1. Wymienienie przez organ w uzasadnieniu decyzji tylko numeracji artykułów /paragrafów, ustępów/ przepisów prawnych przyjętych za jej podstawę prawną nie spełnia warunku przytoczenia przepisów prawa, o jakim mówi art. 107 par. 3 Kpa.2. Mimo orzeczonego rozwodu i określenia przez sąd sposobu użytkowania lokalu mieszkalnego, rozwiedzeni małżonkowie, zajmujący nadal ten lokal, są jego współnajemcami

1. Ocena niewykonalności decyzji organu administracji państwowej powodująca nieważność takiej decyzji nie może wynikać wyłącznie ze stanu rzeczy istniejącego jedynie w dniu wydania decyzji, lecz musi uwzględniać faktyczny brak możliwości jej wykonania również po jej wydaniu. 2. Nawet znaczny stopień trudności przy wykonywaniu przez zakład pracy obowiązku zapewnienia pracownikom bezpiecznych i higienicznych

Organ podatkowy nie ma wprawdzie obowiązku zastosowania się do propozycji czy też opinii organizacji samorządu społeczno-zawodowego i gospodarczego podatników, ale obowiązany jest do podania w decyzji, dlaczego stanowiska tego samorządu nie uwzględnia.

Jeżeli ustalenie podstawy opodatkowania w drodze szacunkowej, o której mowa w art. 11 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111/ jest możliwe przy zastosowaniu różnych metod jej obliczania, to organ podatkowy winien w decyzji szczegółowo uzasadnić, dlaczego przyjął określoną metodę, a inne możliwe do zastosowania i analizowane w sprawie pominął.

Ustalenie podstawy opodatkowania w drodze szacunkowej w oparciu o wybraną przez organ podatkowy metodę jego ustalania, nie zwalnia tego organu do korekty tej podstawy opodatkowania jeżeli to jest uzasadnione indywidualnymi okolicznościami odnoszącymi się do opodatkowanej działalności.