Wynagrodzenie pracownika wynikające z jego osobistego zaszeregowania, o którym mowa w art. 81 § 1-3, art. 134 § 1 i art. 144 § 2 k.p., obejmuje oprócz wynagrodzenia zasadniczego również dodatek funkcyjny. Z mocy ustawy lub jej upoważnienia dopuszczalne jest przyjęcie innej podstawy obliczania wynagrodzenia określonego w wymienionych przepisach.

Niezasięgnięcie przed wydaniem decyzji wymaganego przez prawo stanowiska innego organu /art. 106 par. 1 Kpa/ nie stanowi rażącego naruszenia prawa /art. 156 par. 1 Kpa/, lecz jedynie może uzasadniać wznowienie postępowania w sprawie /art. 145 par. 1 pkt 6/.

Ocena zasadności cofnięcia upoważnienia do załatwiania spraw tajnych nie podlega kontroli organów rozpatrujących spory pracownicze, aktualność tej tezy zawartej w IV uchwale Pełnego Składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie wytycznych dotyczących wykładni art. 45 Kodeksu pracy i praktyki sądowego stosowania tego przepisu w zakresie zasadności wypowiedzenia

O bezczynności organu można mówić nie tylko wtedy gdy w ustalonym prawem terminie organ administracji państwowej nie podjął żadnych czynności, do których był zobowiązany ale także wówczas gdy prowadził postępowanie w sprawie lecz nie zakończył w terminie, wydaniem stosownej decyzji. Nie ma przy tym znaczenia, czy zdaniem organu administracyjnego powinna być wydana decyzja, czy też organ błędnie sądził

Od rozwiązania stosunku pracy w drodze porozumienia stron /art. 15 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych - Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ urzędnikowi państwowemu mianowanemu nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego na podstawie art. 38 ust. 2 wyżej wymienionej ustawy, gdyż w takiej sprawie brak jest decyzji o jakiej mowa w art. 104 Kpa.

Jeżeli kandydat na pierwszy rok studiów medycznych nie złożył w terminie oznaczonym w przepisach par. 9 ust. 1 i 3 zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 31 grudnia 1984 r. w sprawie określenia zakresu egzaminu wstępnego, zasad przyznawania punktów dodatkowych oraz przyjmowania na pierwszy rok studiów w akademiach medycznych w 1985 r. /Dz.Urz. MZiOS 1985 nr 1 poz. 3/ któregokolwiek

Odmowne załatwienie wniosku strony o zmianę lub uchylenie ostatecznej decyzji w trybie art. 155 Kpa następuje w formie decyzji.

Zmiana treści osnowy decyzji dokonana postanowieniem nie jest prostowaniem oczywistych omyłek - lecz rozstrzygnięciem o istocie sprawy - wbrew postanowieniu art. 123 par. 2 Kpa, co stanowi rażące naruszenie prawa.

1. "Zgodność i jednomyślność" członków komisji nie jest dostateczną legitymacją przyjętych przez nią ustaleń. Opinia wykorzystywana w postępowaniu administracyjnym powinna być umotywowaną wypowiedzią w przedmiocie, wymagającym wiadomości specjalnych, nie może jednocześnie nosić cech arbitralnego stanowiska nie poddającego się weryfikacji. To, że naczelnik gminy wydaje ostateczną decyzję po zasięgnięciu

Rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa zachodzi wówczas, gdy istnieje oczywista sprzeczność pomiędzy treścią przepisu a rozstrzygnięciem objętym decyzją.

W wypadku gdy organ podatkowy rozstrzygnięcie o wysokości zobowiązania podatkowego opiera na ustaleniach dla podatnika mniej korzystnych, pomijając jednocześnie własne ustalenia mogące wskazywać na istnienie możliwości określenia wysokości tego zobowiązania w stopniu dla podatnika korzystniejszym, winien - mając na względzie wyrażoną w art. 7 Kpa zasadę uwzględnienia przy załatwianiu sprawy słuszny

Naruszenie trwałości decyzji administracyjnej /art. 16 par. 1 Kpa/, zasady sądowej kontroli legalności ostatecznych decyzji /art. 16 par. 2, art. 196 par. 1 i art. 198 Kpa/ oraz zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego /art. 15 i art. 127 par. 1 Kpa/ są rażącymi naruszeniami prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, pociągającymi za sobą stwierdzenie nieważności decyzji.

Organ administracji państwowej nie może w wyniku wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję ostateczną wznowić postępowania w sprawie zakończonej tą decyzją, aby następnie odmówić jej uchylenia. W ten sposób nie załatwia wszak skargi i rażąco narusza art. 200 par. 2 Kpa. Przepis ten pozwala bowiem jedynie na zmianę lub uchylenie decyzji w razie uznania skargi w całości za słuszną

Jeżeli przepis prawa upoważnia bądź zobowiązuje organ administracji państwowej do zastosowania sankcji administracyjnej za popełnienie przestępstwa lub wykroczenia w stosunku do osoby posiadającej zezwolenie na prowadzenie publicznego transportu drogowego taksówką osobową, to sankcja taka może być zastosowana wówczas, gdy przewidujący ją przepis prawa obowiązywał w czasie popełnienia przestępstwa lub

Celem art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1983 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ jest zmuszanie rolników do wykorzystywania gruntów rolnych zgodnie z ich przeznaczeniem w sytuacji gdy grunty nie są wykorzystywane rolniczo z przyczyn leżących po ich stronie.

1. Z samego brzmienia przepisów art. 89 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 14 poz. 113 ze zm./ wynika niedopuszczalność wydawania łącznej decyzji obejmującej rozstrzygnięcia obu instancji administracyjnych. Najpierw musi bowiem zapaść decyzja wydziałowej komisji rekrutacyjnej, następnie zaś może być podjęta decyzja uczelnianej komisji rekrutacyjnej, jeżeli w terminie 14 dni

Art. 169 par. 2 Kpa dla pominięcia ksiąg prowadzonych przez podatnika, jako dowodu w postępowaniu, wymaga złożenia przez podatnika wyjaśnień. Pominięcie sporządzonych i przedłożonych przez podatnika dokumentów bez zachowania wspomnianych wymogów stanowi naruszenie prawa.

1. Skuteczne cofnięcie przez zakład pracy wypowiedzenia pracownikowi umowy o prace wymaga zgody tego pracownika, pomimo wcześniejszego odwołania się pracownika od wypowiedzenia do sądu. 2. Ponowne wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę dokonane w okresie pierwszego wypowiedzenia przez zakład pracy, będący w błędnym przekonaniu, że wypowiedzenie wcześniejsze zostało skutecznie cofnięte, jest bezskuteczne

1. Stosownie do wymogów art. 9 Kpa organy podatkowe są zobowiązane do poinformowania stron o możliwości udowodnienia /uprawdopodobnienia/ poczynionych nakładów w drodze zeznań świadków, w drodze szczegółowego zeznania samych skarżących, a nadto w drodze wyceny przez biegłych wartości tych nakładów, które były dokonane w rzeczywistości, a na które brak jest rachunków. 2. Zaniechanie zebrania takiego

1. Ustawa z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów /Dz.U. nr 16 poz. 122/ nie uzależnia uprawnień od czasokresu służby wojskowej żołnierzy koalicji antyhitlerowskiej, a zatem ograniczenie w tym zakresie stosowane przez organy ZBoWiD nie znajdują uzasadnienia w prawie powszechnie obowiązującym. 2. Skoro bezspornym jest, że osoba ubiegająca się o przyznanie uprawnień kombatanckich

Zwrócenie się organu administracji państwowej do zwierzchniego organu kościelnego o wydanie stosownych zarządzeń w stosunku do duchownego w związku z prowadzoną przez niego działalnością, ocenianą jako szkodliwa dla Państwa, nie dotyczy "uprawnień do wykonywania określonych czynności i zajęć", o których mowa w art. 196 par. 2 pkt 17 Kpa i nie podlega kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Przez użytkowanie w pojęciu art. 274 par. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210/ należy rozumieć użytkowanie prawne. Nie będzie zatem uprawnioną do nabycia na własność nieruchomości państwowej rolnicza spółdzielnia produkcyjna, która wprawdzie w dniu wejścia w życie cyt. ustawy władała faktycznie tą nieruchomością, ale nie miała wobec niej uregulowanego stanu