Orzeczenia
W sytuacji, gdy powstanie obowiązku podatkowego wywołane zostało wadliwym działaniem organu podatkowego I instancji /urzędu skarbowego/ w zakresie udzielenia podatnikowi poprawnych informacji o podstawach ustalenia tego obowiązku i wprowadzenia go w błąd, izba skarbowa rozpoznając odwołanie podatnika od decyzji ustalającej wymiar tego zobowiązania winna - mając na względzie zasady wyrażone w art. 8
Jeżeli jedną decyzją administracyjną rozstrzygnięto wnioski dwóch stron o przydział tego samego lokalu mieszkalnego, wniesienie odwołania od tej decyzji przez jedną ze stron nie może być uznane za wyczerpanie toku instancji także przez drugą stronę /art. 198 Kpa/.
Wszelkie rozstrzygnięcia co do przydziału asygnat, talonów, promes itp. uprawniających do nabycia materiałów i urządzeń w jednostkach gospodarki uspołecznionej nie są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego a zatem nie mogą być przedmiotem postępowań odwoławczych bądź nadzorczych w trybie Kodeksu postępowania administracyjnego ani też przedmiotem skargi do Naczelnego
1. Przydziały asygnat, talonów, promes i podobnych dokumentów uprawniających do nabycia materiałów i urządzeń w jednostkach gospodarki uspołecznionej nie są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu kodeksu postępowania administracyjnego. 2. Jeżeli obywatel mający odpowiednie kwalifikacje zamierza prowadzić działalność gospodarczą, wymienioną w przepisach prawnych dotyczących koncesjonowania takiej
1. Nieskazitelność charakteru to nie tylko kwestia niekaralności czy niepopełnienia przestępstwa, to nie tylko ocena danej osoby w kategorii prawnej lecz przede wszystkim jest to sfera etyczno-moralna. Chodzi tu więc nie o to, czy dana osoba popełniła przestępstwo to jest czyn zagrożony karą w ustawie karnej, lecz o to czy osoba ta w dotychczasowym postępowaniu podejmowała i wykonywała działania obiektywnie
1. Jeżeli co do istnienia związku przyczynowego pomiędzy robotami górniczymi a szkodą w nieruchomości wyłaniają się zasadnicze wątpliwości, to rzeczowo właściwa Komisja do spraw Szkód Górniczych może uznać za celowe zasięgnięcie opinii biegłego z zakresu teorii wpływu eksploatacji górniczej na powierzchnię terenu. 2. Rozstrzyganie tych wątpliwości przez przewodniczącego danej komisji, poza przewidzianym
Przeprowadzenie rozprawy przed podatkową komisją odwoławczą pod nieobecność ustanowionego pełnomocnika podatnika, mimo braku dowodu zawiadomienia go o terminie rozprawy, stanowi rażące naruszenie art. 40 par. 2, art. 91 i art. 94 par. 2 Kpa, uzasadniające stwierdzenie przez sąd administracyjny nieważności decyzji wydanej w następstwie tej rozprawy.
Według art. 51 par. 1 Kpa, osoba zobowiązana do osobistego stawiennictwa w organie administracji państwowej, może być obarczona tym obowiązkiem tylko w obrębie gminy lub miasta, w którym zamieszkuje albo przebywa. Z brzmienia art. 51 par. 1 i art. 52 Kpa wynika, że organ administracji państwowej prowadzący postępowanie administracyjne zobowiązany jest do korzystania z trybu przeprowadzenia czynności
W zasadzie identyczny w brzmieniu wymóg rękojmi co do prawidłowego wykonywania zawodu przewidziany ustawowo dla adwokatów /art. 65 pkt 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze - Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm./ i radców prawnych /art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych - Dz.U. nr 19 poz. 145/ nie oznacza tożsamości wszystkich kryteriów ocennych rękojmi. Zespół
Zmiana zakresu czynności urzędnikowi państwowemu mianowanemu nie należy do spraw poddanych kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego na zasadzie art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./.
Osoba pozbawiona zdolności do czynności prawnych nie może sama w postępowaniu administracyjnym podejmować żadnych czynności prawnych, ponieważ nie wywierają one skutku procesowego.
Czy niezgodność decyzji z prawem obowiązującym w dacie wydania ostatecznej odmownej decyzji administracyjnej, może uzasadniać przyjęcie, że naruszenie prawa materialnego, nie miało wpływu na wynik sprawy /art. 207 par. 2 pkt 1 Kpa/, jeżeli przed wyrokowaniem w Naczelnym Sądzie Administracyjnym nastąpiła niekorzystna dla sprawy zmiana prawa usuwająca tą niezgodność. W przypadku negatywnej odpowiedzi
1. Przedłużenie przez organ wyższej uczelni sesji egzaminacyjnej studentowi, powodujące zmianę decyzji o skreśleniu z listy studentów, jest również decyzją administracyjną, na którą przysługuje skarga do sądu administracyjnego /art. 196 par. 2 pkt 14 Kpa/. 2. Rozstrzygnięcie organu szkoły wyższej, podjęte w sprawie indywidualnej użytkownika zakładu administracyjnego, jakim jest szkoła, dotyczące przekształcenia
Działalność gospodarcza określona w par. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 listopada 1982 r. w sprawie opodatkowania podatkiem scalonym niektórych jednostek gospodarki uspołecznionej /Dz.U. nr 36 poz. 236/, korzysta ze zwolnienia od podatku scalonego bez względu na to, czy jest wymieniona w statucie jednostki organizacyjnej.
Wezwanie strony przez właściwy terenowy organ administracji państwowej do uzupełnienia braków w operacie wodnoprawnym, na podstawie którego organ ten miał wydać pozwolenie wodnoprawne, ma charakter postanowienia w rozumieniu art. 123 Kpa.
Rozpoznając skargę na bezczynność organu administracji państwowej /art. 216 Kpa/, sąd orzeka z uwzględnieniem stanu faktycznego i prawnego sprawy, ustalonego w dniu wydania orzeczenia.
1. Jeżeli organ administracji nie wydaje postanowienia o podjęciu zawieszonego postępowania mimo oczywistego ustania przyczyny jego zawieszenia, a zażalenie strony w trybie art. 37 Kpa nie odniosło skutku, stronie służy skarga do sądu administracyjnego na niewydanie decyzji /art. 216 Kpa/. Uwzględnienie w takich okolicznościach skargi przez sąd administracyjny i zobowiązanie organu do wydania decyzji
Upływ 5-letniego terminu przewidzianego w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ nie stanowi przeszkody do uchylenia przez organ odwoławczy w całości albo w części zaskarżonej decyzji i orzeczenia co do istoty sprawy /art. 138 par. 1 pkt 2 Kpa/ w sytuacji, gdy zaskarżona decyzja organu podatkowego pierwszej instancji została wydana
Pismo dla adresata, którego doręczający nie zastanie w miejscu pracy, można doręczyć osobie upoważnionej do odbioru pism. Należy domniemywać, że referent administracyjny nadleśnictwa jest osobą upoważnioną do odbioru pism. Ewentualne doręczenie skarżącemu decyzji w dniu następnym nie ma żadnego wpływu na sposób obliczania terminu do zaskarżenia decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny dokonuje kontroli legalności decyzji administracyjnych z uwzględnieniem stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania decyzji i na podstawie materiału dowodowego zebranego w chwili jej wydania.
Wprawdzie wniesienie odwołania powoduje przejęcie kompetencji do załatwienia sprawy administracyjnej przez organ odwoławczy, to jednak jego decyzja /poza przewidzianą w art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa decyzją o umorzeniu postępowania odwoławczego/ musi bezpośrednio ustosunkowywać się do zaskarżonej decyzji pierwszoinstancyjnej. Punktem odniesienia dla całego postępowania odwoławczego jest bowiem nieostateczne
Jeżeli wszczęte postępowanie karne kończy się umorzeniem postępowania względnie wydaniem wyroku uniewinniającego, a zebrany w tym postępowaniu materiał dowodowy dotyczy okoliczności mających istotne znaczenie dla ustalenia przez organ podatkowy znamion stanu prawno-podatkowego, to powinnością tego organu jest przeprowadzenie w postępowaniu podatkowym dowodu z materiału zebranego w postępowaniu karnym
Skoro zatem ustawa z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ nie zawiera przepisów międzyczasowych, który regulowałyby omawiane zagadnienie, należy uznać, że do faktycznego wyłączenia gruntów rolnych z produkcji rolniczej dokonanego na podstawie decyzji o realizacji inwestycji przed wejściem w życie tej ustawy, zastosowanie mają przepisy obowiązujące do dnia
Organ prowadzący postępowanie o wymeldowanie z miejsca pobytu stałego, ma obowiązek ustalić faktyczne miejsce pobytu tej osoby na podstawie wszelkich dostępnych źródeł informacji, a także umożliwić jej wzięcie udziału w postępowaniu jako stronie. Zaniedbanie tego obowiązku uzasadnia żądanie wznowienia postępowania z przyczyny określonej w art 145 par. 1 pkt 4 Kpa.