Skoro ustawodawca używa w przepisie art. 8 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ liczby mnogiej, to oznacza, że wartość przedmiotu spadku winna być ustalona w oparciu o opinię biegłych, a nie jednego biegłego.

Według art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ wójt lub burmistrz /prezydent/ obowiązany jest do przedłożenia wojewodzie uchwał rady w ciągu 7 dni od daty ich podjęcia. Gdy siedmiodniowy termin do przedłożenia uchwały rady nie został zachowany, stwierdzenie nieważności uchwały /art. 94 ust. 2/ nie może nastąpić po upływie jednego roku od

Niedopuszczalne jest dochodzenie jednym pozwem żądania orzeczenia rozwodu oraz zniesienia wspólności majątkowej z datą wsteczną.

Uchwała rady gminy ustalająca wysokość opłaty targowej jest uchwałą w sprawie z zakresu administracji publicznej. Opłatę targową pobiera się niezależnie od tego, czy sprzedaż odbywa się na targowisku miejskim, czy też prywatnym.

Tylko rozstrzygnięcie co do istoty sprawy poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną stanowi przesłankę do stwierdzenia nieważności decyzji na podstawie art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa. Natomiast decyzja kończąca sprawę w inny sposób nie jest dotknięta wadą nieważności w sytuacji, gdy wcześniejsza decyzja ostateczna rozstrzygnęła sprawę co do istoty.

Nie można na podstawie art. 22 par. 2 i art. 216b par. 1 Kpa występować do sądu administracyjnego o udzielenie odpowiedzi na pytanie łączące się ze sposobem rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty lub wyborem jednej z prawnych form działania administracji albo z wykładnią prawa.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, określający zadania własne gminy, nie stanowi podstawy do wydawania ani przepisów gminnych, ani indywidualnych decyzji przez organy gminy, a zarazem nie upoważnia organów gminy do stanowienia zakazów wydawania takich decyzji zarówno przez organy gminy, jak i przez organy administracji rządowej.

W sprawie, do rozpoznania której właściwy jest sąd powszechny, nie zachodzi spór kompetencyjny o jakim mowa w art. 216b par. 1 pkt 2 Kpa.

Dokumentacja w postaci list i pism ewidencyjnych organizacji społecznej czy politycznej może mieć walor dokumentu w rozumieniu art. 120 § 13 k.k. w wypadkach, gdy dane w niej zawarte albo ona sama mogą stanowić podstawę do ustalenia istnienia stosunku prawnego albo okoliczności mogących mieć znaczenie prawne.

Dokonana przez posiadacza spółdzielczego lokalu, za zezwoleniem uprawnionego do tego organu spółdzielni mieszkaniowej, przebudowa znajdującego się w budynku wspólnego urządzenia w celu powiększenia jego powierzchni mieszkaniowej nie stanowi w rozumieniu art. 344 § 1 k.c. samowolnego naruszenia współposiadania tego urządzenia wykonywanego przez posiadaczy sąsiednich lokali spółdzielczych.

1. Prawna ochrona samodzielności gminy /art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie obejmuje działań bezprawnych. 2. Nieważność uchwały organu gminy /art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie pokrywa się z nieważnością w rozumieniu art. 156 par. 1 Kpa.

1. Okres pobierania stypendium sportowego przez osoby, które ze względu na uprawianie sportu wyczynowego nie pracują zawodowo /par. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 maja 1985 r. w sprawie zakresu, zasad i trybu przyznawania i wstrzymywania stypendiów sportowych oraz ich wysokości - Dz.U. nr 25 poz.109 ze zm./, jest równoważny z okresem "pozostawania w stosunku pracy" w rozumieniu i

W świetle art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ niedopuszczalne jest podjęcie przez radę gminy uchwały ustalającej opłatę administracyjną od czynności urzędowych, które na mocy odrębnej ustawy zostały od takiej opłaty zwolnione.

Artykuł 3 ust. 1 lit. A pkt 13 ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa podstawowych gałęzi gospodarki narodowej /Dz.U. nr 3 poz. 17 ze zm./ dotyczył tylko tych młynów motorowych, których rzeczywista /a nie teoretyczna/ zdolność przemiałowa wynosiła w dniu przejęcia powyżej 15 ton zboża na dobę.

Według art. 41 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony /t.j. Dz.U. 1988 nr 30 poz. 207 ze zm./ wojewódzka komisja poborowa może w jednym postępowaniu rozpoznać sprawę w trybie odwołania, sprzeciwu i nadzoru, a w wyniku takiego rozpoznania może, bądź utrzymać w mocy orzeczenie rejonowej komisji poborowej albo je zmienić lub uchylić, a zatem zakres rozpoznania i rozstrzygnięcia

Z przepisów art. 24 ust. 1, art. 25, art. 26, art. 36 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony /t.j. Dz.U. 1988 nr 30 poz. 207 ze zm./ wynika, że podstawą wydanych orzeczeń o zdolności poborowych do służby wojskowej są badania lekarskie określone przepisami tej ustawy, co jednak nie oznacza, by komisje poborowe mogły nie uwzględniać przedstawionych przez

Sąd opiekuńczy może na podstawie art. 109 § 2 k.r.o. powierzyć wykonywanie bieżącej pieczy nad dzieckiem obywatelom państwa obcego zamieszkałym za granicą.

W przypadku prowadzenia postępowania administracyjnego w sprawie ewentualnego wznowienia postępowania, organy administracji są związane wszystkimi rygorami postępowania administracyjnego, a w szczególności zawartymi w art. 8, art. 9, art. 75 par. 1 i art. 80 Kpa.

Ze względu na skutki, o których mowa w art. 160 par. 1 Kpa, postępowanie o stwierdzenia nieważności decyzji nie staje się bezprzedmiotowe z tego względu, że w późniejszym czasie decyzja ta utraciła moc wiążącą ze skutkiem ex nunc na skutek zdarzeń zaistniałych po jej wydaniu.

Zaświadczenie wojewódzkiego urzędu ziemskiego stwierdzające, że nieruchomość jest przeznaczona na cele reformy rolnej, stosownie do art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r. Nr 3, poz. 13 ze zm.), nie jest decyzją administracyjną. Rozstrzygnięcie, czy dana nieruchomość nie podpada pod działanie wymienionego przepisu następuje w drodze

Zarządzenie wprowadzające przepisy porządkowe podjęte przez burmistrza, jako wydane przez organ niewłaściwy, pozostaje w oczywistej sprzeczności z prawem i to z art. 41 ust. 1 i 2 ustawy samorządowej i nie ulega konwalidacji w drodze uchwały rady gminy.