1. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego akt powołania jest aktem administracyjnym lecz nie decyzją administracyjną. Podobny charakter mają akty rozwiązania stosunku służbowego z powołania a także akty dokonujące przekształceń stosunków. 2. Sądowa kontrola zasadności rozwiązania bądź wygaśnięcia stosunku pracy na podstawie powołania /art. 69 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy

Na podstawie art. 216 par. 5 Kpa w związku z art. 216 par. 1 Kpa i art. 196 par. 3 Kpa na nie wydanie postanowienia z wniosku organizacji społecznej o dopuszczenie do udziału w postępowaniu administracyjnym służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego także wtedy, gdy wnioskowane przez organizację społeczną postępowanie nie zostało jeszcze wszczęte.

1. W postępowaniu prowadzonym na podstawie art. 154 Kpa zmiana okoliczności faktycznych, jaka nastąpiła po dniu wydania dotychczasowej decyzji, może mieć znaczenie tylko dla oceny występowania przesłanek interesu społecznego lub słusznego interesu strony. Natomiast zmiana obowiązującego prawa powoduje, iż powstaje nowa sprawa nie tylko w sensie procesowym, lecz również w znaczeniu materialnoprawnym

Odwołania od decyzji zarządu gminy w sprawach należących do ich zadań własnych rozpatrują kolegia odwoławcze przy sejmikach samorządowych jako organy wyższego stopnia w rozumieniu art. 17 Kpa.

Instytucja stwierdzenia nieważności decyzji stanowi odstępstwo od określonej w art. 16 par. 1 Kpa zasady, że uchylenie lub zmiana decyzji ostatecznych, stwierdzenie ich nieważności może nastąpić tylko w przypadkach przewidzianych w kodeksie postępowania administracyjnego. Stwierdzenie nieważności decyzji z przyczyny rażącego naruszenia prawa może mieć miejsce jedynie wówczas, gdy organ ustali, że decyzja

1. Przepisy kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące odwołań nie przewidują obowiązku informowania odwołujących się o terminie rozpoznawania sprawy przez organ odwoławczy. Obowiązek taki istnieje jedynie w razie zarządzenia rozprawy, której przeprowadzenie nie ma charakteru obligatoryjnego /art. 89 par. 1 Kpa/. 2. Powtórne zwrócenie się do organów samorządu adwokackiego o rozpoznanie sprawy

Spory o wykładnię prawa, prowadzone między organami administracji /samorządowej i rządowej/ w oderwaniu od konkretnej sprawy administracyjnej i występującej w niej strony /art. 28 Kpa/, nie mają charakteru sporu kompetencyjnego.

Uprawnienie prokuratora do wniesienia skargi na uchwałę rady gminy wynika z art. 182 Kpa oraz art. 5 ust. 3 w związku z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze /Dz.U. 1991 nr 25 poz. 103 ze zm./.

Komisja Likwidacyjna, działająca na podstawie przepisów ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o likwidacji Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej "Prasa-Książka-Ruch" /Dz.U. nr 21 poz. 125/, nie jest organem powołanym z mocy prawa do załatwiania spraw indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych.

Istotą rażącego naruszenia prawa jest pominięcie w sposób pełny, oczywisty i przez to niejako demonstracyjny nakazu bądź zakazu określonego postępowania. Rażące naruszenie prawa w decyzji administracyjnej to taki sposób rozstrzygnięcia sprawy, jakiego w żaden sposób tolerować nie można, to w potocznym znaczeniu ilustracja "gwałtu na prawie". Takie właśnie kryteria stosuje się przy analizie potrzeby

1. Przy rozpoznawaniu sporów kompetencyjnych sąd nie analizuje bliżej stanu faktycznego spraw po to, aby nie ograniczać organów w samodzielnym ich rozstrzyganiu. Podobnie sąd obowiązany był postąpić przy rozpoznawaniu tego sporu, precyzując jedynie przedmiot sprawy, którą należy rozpoznać w postępowaniu odwoławczym. 2. Po uwzględnieniu generalnej klauzuli i konkretnych rozwiązań przyjętych w art. 1

Zgodnie z art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa naruszenie prawa skutkuje nieważność decyzji tylko wtedy, gdy jest rażące. Dotyczy to zarówno podstawy stwierdzenia nieważności w nadzorczym postępowaniu administracyjnym toczącym się w ramach art. 157 Kpa, jak i w postępowaniu sądowoadministracyjnym wszczętym skargą z art. 196 par. 1 Kpa. Wynika to jednoznacznie z przepisów art. 207 par. 2 i par. 3 Kpa. Przez rażące

Jeżeli wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji organu administracji państwowej I instancji został mylnie skierowany do Naczelnego Sądu Administracyjnego, to Sąd ten na podstawie art. 200 par. 2 Kpc w związku z art. 211 Kpa winien przekazać go do rozpoznania właściwemu organowi administracyjnemu.

Podstawowym warunkiem prawidłowości zachowania trybu określonego w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym, dotyczącego bezskuteczności wezwania do usunięcia naruszenia przed wniesieniem skargi na uchwałę organu gminy do Naczelnego Sądu Administracyjnego jest skierowanie tego wezwania do tego samego organu, który je podjął.

Przepis art. 101 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym nie wymaga identyczności stron.

Art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie stanowi podstawy do ustalania przez radę gminy opłat za korzystanie z cmentarza komunalnego. Opłaty za miejsce na cmentarzach mają prawo pobierać Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej lub inne jednostki sprawujące zarząd cmentarzem. Jeżeli natomiast na danym terenie nie ma jednostek, które sprawują

1. W sytuacji, gdy Wojewódzka Komisja Poborowa, uwzględniając żądanie skargi o uchylenie zaskarżonego do sądu administracyjnego orzeczenia Rejonowej Komisji Poborowej uchyliła to orzeczenie, jednakże w następstwie tego nie orzekła o skierowaniu poborowego do służby zastępczej bądź o uchyleniu również orzeczenia Rejonowej Komisji i przekazaniu tejże Komisji sprawy do ponownego rozpatrzenia - orzeczenie

Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji naczelnika miasta wydanej przed dniem 27 maja 1990 r. jest postępowaniem w nowej sprawie administracyjnej, należącej - jeśli dotyczy sprzedaży mienia obecnie komunalnego - do zadań własnych gminy; w sprawie tej zgodnie z art. 17 pkt 1 Kpa organem wyższego stopnia jest kolegium odwoławcze przy sejmiku samorządowym.