Stosownie do art. 143 Kpa w brzmieniu ustawy przed nowelizacją z 1980 r. prokuratorowi służyło prawo zwrócenia się do właściwego organu o wszczęcie postępowania w celu usunięcia stanu niezgodnego z prawem /art. 182 w brzmieniu tekstu jednolitego z 1980 r./. Wystąpienie takie wywoływało skutki prawne określone w art. 57 par. 2 Kpa z 1960 r. /obecnie art. 61 par. 3 Kpa/, to jest wyznaczało datę wszczęcia

Nie podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowienie organu administracji państwowej stwierdzające na podstawie art. 134 Kpa niedopuszczalność odwołania.

W przypadku wielokrotnego dokonywania zmian decyzji przez organ administracji państwowej - organ ten - winien szczególnie wnikliwie rozpoznać sprawę zgodnie z treścią art. 7, art. 77 par. 1 Kpa i dokonać równocześnie obiektywnej oceny zebranych w sprawie dowodów zgodnie z treścią art. 80 Kpa.

Rozstrzygnięcia w sprawach z zakresu działalności statutowej banków /prawa bankowego, bankowości/ nie zostały objęte art. 196 par. 2 Kpa, kontroli przez sąd administracyjny decyzji z tego zakresu również nie przewidują ustawy szczególne /art. 196 par. 3 Kpa/.

1. Wprawdzie art. 211 Kpa przewiduje odpowiednie stosowanie przez sąd administracyjny przepisów kodeksu postępowania cywilnego, jednak tylko w sprawach nie uregulowanych w dziale VI Kpa. Sprawę kosztów procesu reguluje natomiast wyczerpująco art. 208 Kpa, który nie dopuszcza zasądzenia zwrotu kosztów postępowania od skarżącego na rzecz organu administracji państwowej. Przepis ten zmienia zatem na korzyść

Sprawy z zakresu ustawy dewizowej z dnia 28 marca 1952 r. /Dz.U. nr 21 poz. 133/ nie zostały poddane kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego przez wymienienie ich w art. 196 par. 2 Kpa i nie zostały poddane tej kontroli również na mocy przepisu szczególnego, stosownie do art. 196 par. 3 Kpa.

Decyzja Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w sprawie podziału na obwody łowieckie lub zmiany granic obwodów łowieckich, której podstawę stanowi art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim /Dz.U. 1973 nr 33 poz. 197/, nie jest decyzją w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Mimo bowiem użycia w tej ustawie pojęcia

1. W przypadkach gdy Minister Sprawiedliwości nie zamierza skorzystać z możliwości wystąpienia do Rady Państwa o powołanie asesora na stanowisko sędziego, taka okoliczność może uzasadniać rozwiązanie z asesorem stosunku pracy, biorąc pod uwagę cel i charakter pracy asesora sądowego. 2. W sytuacji, gdy zachodzi potrzeba rozwiązania stosunku pracy z asesorem, interes społeczny wymaga, aby dla osiągnięcia

1. Jeżeli z akt sprawy nie wynika, aby przyczyną wznowienia postępowania miała być działalność organu, który wydał decyzję - organem właściwym w sprawie wznowienia postępowania zakończonego ostateczna decyzją jest ten organ. 2. Decyzja organu wyższego stopnia powołująca jako podstawę prawną przepis art. 138 par. 2 Kpa oraz art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa, a więc dwa przepisy, które się wzajemnie wykluczają

Nowy wymiar podatku dot. okresu 1978-1980 dokonany w dniu 25.06.1981 w sprawach, w których podatek został już raz wymierzony przed dniem 1.09.1980 r. jest decyzją wydaną w tej samej sprawie, a jedynie w innej fazie postępowania. Skarga na taki wymiar, jako na decyzję wydaną w sprawie, w której postępowanie zostało wszczęte przed wejściem w życie przepisów o sądowej kontroli decyzji administracyjnych

Decyzja zmieniająca w trybie art. 154 par. 1 Kpa decyzję ostateczną, jest decyzją wydaną w I instancji i jako taka nie może być zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Organem odwoławczym, jeżeli decyzję wydał wojewoda zmieniając swoją poprzednią decyzję, jest właściwy rzeczowo minister.

1. Artykuł 10 ust. 2 w związku z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10. poz. 64 ze zm./, nakładający na ubiegającego się o wywłaszczenie obowiązek dostarczenia właścicielowi nieruchomości zamiennej, ma charakter obligatoryjny we wszystkich wypadkach, gdy istnieje możliwość dostarczenia takiej nieruchomości. 2. Jeżeli plan zagospodarowania

1. Skarga przedsiębiorstwa państwowego podlega odrzuceniu na zasadzie art. 204 par. 1 w związku z art. 197 pkt 1 Kpa, jeżeli przedsiębiorstwo nie było stroną w postępowaniu administracyjnym i nie zaskarża konkretnej decyzji dotyczącej jego interesu prawnego lub obowiązku, bądź decyzji wydanej na jego żądanie ze względu na interes prawny lub obowiązek /art. 28 Kpa/. 2. Naczelny Sąd Administracyjny nie

Zgłoszenie zeznania podatkowego może być uznane - przy braku innych dowodów - za pierwszą czynność w sprawie w rozumieniu art. 52 ust. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111/. Takie same skutki powoduje złożenie organowi administracji wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie ryczałtu podatkowego.

1. Czy dla rozpoznania sporów związanych z repartycją odszkodowań wypłacanych rolnikom za szkody wyrządzone w uprawach i plonach przez łosie, dziki, jelenie i daniele - właściwa jest droga postępowania administracyjnego, a w przypadku odpowiedzi negatywnej: 2. Czy dla rozpoznania sporów związanych z repartycją wymienionych odszkodowań przez koła łowieckie zrzeszone w Polskim Związku Łowieckim właściwa

Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy do rozpoznania skargi o niewydanie legitymacji uprawniającej emeryta do zniżki taryfowej w przejazdach kolejami, jeżeli emeryt został wprawdzie mianowany w swoim czasie pracownikiem administracyjnym instytutu naukowo-badawczego; jednakże stosunek ten przekształcił się w stosunek pracy na podstawie umowy - w związku z art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 31 marca

1. Jednym z warunków udzielenia zezwolenia na wykonywanie rzemiosła jest - w myśl art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1977 nr 4 poz. 20/ - tytuł prawny do zajmowania potrzebnych w tym celu pomieszczeń lub terenu. 2. Przy braku zgody pomiędzy współwłaścicielami, których udziały wynoszą co najmniej połowę, co do czynności przekraczających zakres

1. Z art. 196 par. 2 pkt 11 Kpa wynika dopuszczalność badania przez Naczelny Sąd Administracyjny decyzji ustalającej wymiar opłaty elektryfikacyjnej, przewidzianej w art. 3 ustawy z dnia 28 czerwca 1950 r. o powszechnej elektryfikacji wsi i osiedli /Dz.U. 1954 nr 32 poz. 135/, jest to bowiem "inne świadczenie pieniężne", do którego mają zastosowanie przepisy o podatkach. 2. Okoliczność, że właściciel

Prawo organizacji społecznej do wystąpienia z żądaniem dopuszczenia jej do udziału w postępowaniu administracyjnym w sprawie dotyczącej innej osoby, które powinno być uzasadnione celami statutowymi tej organizacji i interesem społecznym, nie przysługuje organom samorządu mieszkańców. Organy te bowiem mają tylko zdolność do działania określonego w art. 31 par. 5 Kpa to jest mogą organowi przedstawić

Ogólny plan zagospodarowania przestrzennego nie może stanowić przesłanki do ustalenia /bądź odmowy/ miejsca i warunków realizacji inwestycji w oparciu o art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./. Rozpoznanie sprawy w oparciu o błędną podstawę prawną stanowi naruszenie prawa materialnego. Niewypełnienie przez organy orzekające w sprawie dyspozycji

Względami społecznymi i gospodarczymi, uzasadniającymi udzielenie następcy zgody na zbycie części nieruchomości rolnej przed upływem 10 lat od jej przejęcia /art. 49 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin - Dz.U. nr 32 poz. 140/, mogą być również: niekorzystne ukształtowanie i położenie gruntów przeznaczonych do zbycia i

Organ administracji nie jest związany wnioskiem strony o powołaniu biegłego dla ustalenia okoliczności, która w sposób nie budzący wątpliwości może być ustalona przez organ na podstawie dokumentów sprawy, a zwłaszcza - oświadczeń strony składanych w innym czasie.

1. Organ wyższego stopnia, działający jako organ odwoławczy, nie może umorzyć postępowania przed organem I instancji bez wcześniejszego orzeczenia o uchyleniu zaskarżonej decyzji tego organu, podlega bowiem rygorom z art. 138 Kpa. Organ odwoławczy nie może przy tym umorzyć postępowania na podstawie art. 105 Kpa, ponieważ zakres decyzji organu odwoławczego regulują wyłącznie przepisy art. 138 Kpa. 2