1. Nierozpatrzenie wniosku przez organ administracji złożonego przez jedną ze stron uniemożliwia skarżącej obronę jej interesów w przedmiocie poszerzenia posiadanej powierzchni mieszkalnej. 2. Organy administracji państwowej obowiązane są podejmować wszelkie niezbędne kroki w celu dokładnego wyjaśnienia sprawy oraz w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy. 3. Uniemożliwienie

Analiza ustawy z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów /Dz.U. nr 27 poz. 249 i Dz.U. 1974 nr 38 poz. 230/, uwzględniająca nie tylko brzmienie poszczególnych jej przepisów, ale także przede wszystkim jej cel, pozwala przyjąć, iż nie ma dostatecznie przekonujących argumentów przemawiających za stosowaniem różnych zasad obciążania nabywcy gruntu rolnego

1. Zezwolenie na zamianę lokali mieszkalnych nie może być wydane, gdyby w wyniku zamiany zostały rażąco naruszone przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84 ze zm/ o normach zaludnienia mieszkań. 2. Decyzja zezwalająca na zamianę lokali mieszkalnych, w wyniku której nastąpiło rażące naruszenie norm zaludnienia mieszkań, jest dotknięta wadą nieważności z przyczyny

Zgodnie z art. 28 i art 29 Kpa stroną w postępowaniu administracyjnym nie może być organ, który z mocy przepisów prawa został powołany do wydawania decyzji administracyjnych, nawet wówczas, gdy tym organem nie jest organ administracji państwowej /art. 1 par. 2 Kpa/. Dotyczy to m.in. nadleśnictwa, które w myśl par. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1975 r. w sprawie odszkodowań za szkody